Σε εποχές όπως αυτή που διανύουμε, δημιουργούνται ευκαιρίες που εμπεριέχουν βεβαίως και ”ρίσκο”. Κυρίως σε μετοχές μικρού -μικρομεσαίου μεγέθους οι ιδιοκτήτες των οποίων αργά αργά -αλλά σταθερά- βελτιώνουν τα λειτουργικά αποτελέσματα.

Υπάρχουν -όχι πολλές- μετοχές με χαμηλά δάνεια σε σχέση με τα κεφάλαιά τους (το πρώτο και το κυριότερο στην εποχή μας), ικανοποιητική αύξηση του τζίρου και κυρίως των κερδών τους, μικρή εμπορευσιμότητα και περιορισμένο αριθμό εταιριών.

Α, και να μην το ξεχάσω, διότι είναι εξαιρετικά σημαντικό, ΔΕΝ έχουν ”απειλητικές” σημειώσεις των ορκωτών στους ισολογισμούς τους.

Πρόκειται, εν ολίγοις, για εταιρίες μικρές αλλά ”καθαρές”, που είναι όμως… ξεχασμένες στη σημερινή αγορά και ως εκ τούτου σχετικά ”φτηνές”!

Χρειάζεται βέβαια και προσοχή, διότι σε τέτοιου είδους μετοχές μια μεγάλη θέση δύσκολα αποκτάται και ακόμη πιο δύσκολα… ρευστοποιείται, ιδίως αν η τάση αντιστραφεί.

Η αδιαφορία της αγοράς όσο εύκολα περνάει άλλο τόσο εύκολα επιστρέφει.

Μικρές θέσεις όμως μπορούν εύκολα να αποδώσουν σημαντικά για όσους δέχονται το ”ρίσκο”…

ΥΓ.: Υπάρχουν ήδη τέσσερις - πέντε εταιρίες αυτού του τύπου που έχουν αρχίσει να δίνουν… ”σήματα”. Και για να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους, η μέχρι τώρα αδιαφορία είχε την... αιτία της.

Μία εξ αυτών αποτέλεσε το χειρότερο παράδειγμα δημόσιας εγγραφής που έχουμε δει εδώ και καιρό. Μία ακόμη ταλαιπωρήθηκε εξαιτίας προβλημάτων που δεν την αφορούσαν άμεσα, αφού είχαν σχέση με τον ανάδοχο και σύμβουλό της.

Η τρίτη έπεσε θύμα της παλαιότερης επιθυμίας των βασικών της μετόχων να την κάνουν… ”όχημα” και να φύγουν από το Χ.Α.

Η τέταρτη μάλλον έχει πέσει ως τώρα θύμα της αδιαφορίας που έδειξε ο ιδιοκτήτης της για το χρηματιστηριακό σκέλος της εισαγωγής της, κατόπιν μιας περιόδου… υπερβολής!