Greenspan: Η απειλή είναι ο πληθωρισμός

Ο πληθωρισμός θα είναι το μεγάλο πρόβλημα της ερχόμενης 10ετίας, λόγω της χιονοστιβάδας κρατικών ομολόγων που θα ξεχυθούν στις αγορές, για να χρηματοδοτήσουν τα ελλείμματα, γράφει ο πρώην διοικητής της Fed.

Δημοσιεύθηκε: 26 Ιουνίου 2009 - 08:08

Alan Greenspan

Η άνοδος στις διεθνείς τιμές μετοχών από τις αρχές Μαρτίου έως τα μέσα Ιουνίου είναι κατά κοινή ομολογία η πρωταρχική αιτία για την ανέλπιστα θετική τροπή στο οικονομικό περιβάλλον.

Τα 12.000 δισ. δολ. σε νεοδημιουργημένη εταιρική μετοχική αξία έχουν βοηθήσει σημαντικά το "δίχτυ" κεφαλαίων που υποστηρίζει την έκδοση χρεογράφων από χρηματοοικονομικές και μη χρηματοοικονομικές εταιρίες.

Ως εκ τούτου, τα εταιρικά ομόλογα έχουν αναβαθμιστεί και τα yields έχουν υποχωρήσει. Οι φόβοι των αγορών για τραπεζικό χρεοστάσιο έχουν μειωθεί.

Είναι άραγε η αρχή μιας παρατεταμένης οικονομικής ανάκαμψης ή μιας απατηλής αυγής;

Υπάρχουν σοβαρά επιχειρήματα τα οποία υποστηρίζουν και τις δύο απόψεις που στηρίζονται στις τιμές των ακινήτων και στην πρόσφατα δημιουργημένη μετοχική αξία που είναι διαθέσιμη στους χρηματοοικονομικούς μεσάζοντες…

Τα διεθνή χρηματιστήρια έχουν εμφανίσει ράλι τόσο έντονο και τόσο γρήγορο φέτος που είναι δύσκολο να φανταστούμε ότι μπορούν να προχωρήσουν με αυτόν τον ρυθμό άλλο. Τι θα γινόταν όμως αν, έπειτα από μια διόρθωση συνέχιζαν απτόητα υψηλότερα;

Αυτό θα γέμιζε τους διεθνείς ισολογισμούς με μεγάλες ποσότητες νέας μετοχικής αξίας και θα πρόσφερε στις τράπεζες τα νέα κεφάλαια που θα τις βοηθούσαν να αυξήσουν τον δανεισμό. Με αύξηση στις τιμές των μετοχών θα δημιουργούνταν επίσης αυξημένος πλούτος στα νοικοκυριά και στις δαπάνες και θα μειωνόταν η μόχλευση.

Μια παρατεταμένη ανάκαμψη στα διεθνή χρηματιστήρια θα βοηθούσε έτσι να εκτονωθούν οι αποπληθωριστικές δυνάμεις που συνεχίζουν να σκιάζουν τη διεθνή οικονομία.
Αναγνωρίζω ότι δίνω πολύ μεγαλύτερο οικονομικό ρόλο στα χρηματιστήρια απ’ όσο η συμβατική σοφία.

Από τη δική μου άποψη, δεν είναι μόνο ένας καθοδηγητικός δείκτης διεθνούς επιχειρηματικής δραστηριότητας αλλά και μεγάλος παρονομαστής αυτής της δραστηριότητας, καθώς λειτουργούν κυρίως μέσω των ισολογισμών. Η θέση μου θα δοκιμαστεί τον χρόνο που έρχεται. Αν οι μετοχές υποχωρήσουν στα χαμηλά της άνοιξης ή παρακάτω, οι αχτίδες φωτός που εντοπίστηκαν τις τελευταίες εβδομάδες θα σβήσουν.

Για να πραγματοποιηθεί το ευνοϊκό σενάριο θα πρέπει να αντιμετωπιστούν και να εξαφανιστούν οι βραχυπρόθεσμοι κίνδυνοι αποπληθωρισμού και και οι μακροπρόθεσμοι κίνδυνοι πληθωρισμού. Θεωρώ πάντως τον πληθωρισμό τη μεγαλύτερη μελλοντική πρόκληση.

Αν οι πολιτικές πιέσεις αποτρέψουν τις κεντρικές τράπεζες από την προσπάθεια συγκράτησης των πληθωρισμένων ισολογισμών την κατάλληλη στιγμή, η στατιστική εικόνα δείχνει ότι θα έχουν πληθωρισμό έως το 2012 ή νωρίτερα, αν οι αγορές προεξοφλήσουν μια μακρά περίοδο υψηλής προσφοράς χρήματος.

Ο πληθωρισμός θα είναι μεγάλη ανησυχία στην ερχόμενη δεκαετία, με δεδομένη την επικείμενη χιονοστιβάδα κρατικών ομολόγων που θα δρομολογηθεί στις χρηματοοικονομικές αγορές. Η ανάγκη χρηματοδότησης πολύ μεγάλων δημοσιονομικών ελλειμμάτων στα επόμενα χρόνια θα προκαλέσει πολιτικές πιέσεις στις κεντρικές τράπεζες για να τυπώνουν χρήμα ώστε να αγοράζουν τις νέες εκδόσεις.

Η Federal Reserve, όταν αντιληφθεί ότι το ποσοστό της ανεργίας είναι έτοιμο να υποχωρήσει, θα πρέπει είτε να πουλήσει τα φρεσκοαγορασμένα της ομόλογα και χρεόγραφα είτε, αν αυτό αποδειχτεί πολύ ενοχλητικό για τις αγορές, να εκδόσει χρεόγραφα Fed για να αποστειρώσει ό,τι έχει μείνει από την τεράστια επέκταση της νομισματικής βάσης.

Έτσι, τα επιτόκια θα αυξηθούν πριν από την πλήρη αποκατάσταση της απασχόλησης, μια πολιτική που στο παρελθόν δεν είδε ευνοϊκά ποτέ το Κογκρέσο. Επιπλέον, εκτός κι αν οι δεσμεύσεις των δαπανών της αμερικανικής κυβέρνησης μειωθούν, τα πραγματικά επιτόκια πιθανόν να αυξηθούν ακόμη περισσότερο, εξαιτίας της ανάγκης για χρηματοδότηση του διευρυνόμενου ελλείμματος.

ΟΙ ΗΠΑ είναι αντιμέτωπες με την επιλογή είτε να περικόψουν τα δημοσιονομικά ελλείμματα και τη νομισματική βάση αμέσως μόλις εκτονωθούν οι τρέχοντες κίνδυνοι αποπληθωρισμού, είτε να δημιουργήσουν το πεδίο για πιθανή εκτίναξη του πληθωρισμού.

Ακόμη και χωρίς την πληθωριστική απειλή, υπάρχει ένας άλλος εγγενής κίνδυνος στην τρέχουσα δημοσιονομική πολιτική των ΗΠΑ: μια μεγάλη αύξηση της χρηματοδότησης της αμερικανικής οικονομίας μέσω χρεογράφων του Δημοσίου.

Μια τέτοια πολιτική είναι η συνταγή για την πολιτική τοποθέτηση κεφαλαίου και μια υπονόμευση της διαδικασίας της "δημιουργικής καταστροφής" του ανταγωνισμού της ιδιωτικής αγοράς, που είναι ουσιώδης για τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου.

**Ο αρθρογράφος είναι πρώην διοικητής της Αμερικανικής Κεντρικής Τράπεζας, Federal Reserve.

© The Financial Times Limited 2009. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation