Ο σκληρός πόλεμος της SNB

Η Εθνική Τράπεζα της Ελβετίας θέλει να ρίξει το φράγκο. "Καλύτερα να μην τα βάζετε μαζί της", υποστηρίζουν οι αναλυτές. Όταν η SNB θέλει κάτι, έχει αποδειχτεί ιστορικά ότι το πετυχαίνει γρήγορα και άριστα.

Δημοσιεύθηκε: 29 Ιουνίου 2009 - 13:22

Peter Garnham

Η Εθνική Τράπεζα της Ελβετίας (SNB) βρίσκεται αντιμέτωπη με μία σκληρή και μακροχρόνια μάχη προκειμένου να ανακόψει ενδεχόμενη ενίσχυση του ελβετικού φράγκου.

Όπως ακριβώς και η Τράπεζα της Ιαπωνίας (BoJ) στις αρχές της δεκαετίας, πιθανώς να πρέπει να αναμένει την ανάκαμψη της διεθνούς οικονομίας, πριν μπορέσει να αποσυρθεί από τον πόλεμο που έχει ξεκινήσει στις αγορές συναλλάγματος.

Καμία χώρα δεν θέλει να έχει ισχυρό νόμισμα σε περίοδο ύφεσης. Όμως το γεγονός ότι το ελβετικό φράγκο αντιμετωπίζεται ως επενδυτικό καταφύγιο έχει αναγκάσει την SNB να θέσει την τιθάσευσή του στην κορυφή της ατζέντα της.

Πέραν των ΗΠΑ, που επιμένουν ότι είναι υπέρ του σκληρού δολαρίου, οι υπόλοιπες κεντρικές τράπεζες έχουν χωριστεί σε δύο στρατόπεδα: Στο ένα βρίσκονται αυτές που "παρεμβαίνουν με ηπιότητα", όπως η ΕΚΤ, η Τράπεζα του Καναδά και η BoJ, ευελπιστώντας ότι με τη ρητορική τους θα συγκρατήσουν τα νομίσματά τους. Υπάρχει και το στρατόπεδο των σκληρών, καθώς παρεμβαίνουν ανά τακτά χρονικά διαστήματα στις συναλλαγματικές αγορές.

Ο κ. Mansoor Mohi-uddin, αναλυτής της UBS, υποστηρίζει ότι στο δεύτερο στρατόπεδο βρίσκεται η Τράπεζα της Αγγλίας (BoE), με δεδομένο ότι ο κορυφαίος οικονομολόγος της κ. Spencer Dale παραδέχτηκε ότι η αγορά ομολόγων του βρετανικού δημοσίου θα οδηγήσει και σε υποχώρηση της στερλίνας.

"Όμως, ο βασικός πολεμιστής στο δεύτερο στρατόπεδο δεν είναι άλλος από την SNB, η οποία δεν διστάζει να πουλά ελβετικό φράγκο", τονίζει ο κ. Mohi-uddin.

Η SNB αποκάλυψε τις προθέσεις της τον Μάρτιο, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν επιθυμεί ισοτιμία χαμηλότερη από το 1,50 ελβετικό φράγκο ανά ευρώ. Διατήρησε την ίδια στάση στη συνεδρίαση του Ιουνίου, ενώ την περασμένη εβδομάδα παρενέβη δύο φορές αγοράζοντας φράγκα, προκειμένου το ελβετικό νόμισμα να μην υποχωρήσει από το όριο του 1,50 φράγκου ανά ευρώ.

Οι αναλυτές υποστηρίζουν ότι η δράση της SNB είναι ανάλογη με αυτήν που ακολούθησε η BoJ για τον καθορισμό της ισοτιμίας γεν και δολαρίου. Η τράπεζα παρενέβη μεταξύ Ιανουαρίου 2003 και Μαρτίου 2004 ώστε το δολάριο να μην πέσει από τα 100 γεν.

Όπως ακριβώς και στην περίπτωση της SNB, έτσι και η BoJ φρόντισε να ευθυγραμμίσει τις παρεμβάσεις της με τη νομισματική της πολιτική, προχωρώντας σε επιθετική μείωση επιτοκίων και ακολουθώντας την τακτική της ποσοτικής χαλάρωσης ώστε να νικήσει τον αποπληθωρισμό.

Έπειτα από έναν χρόνο παρεμβάσεων, η BoJ διέκοψε τις παρεμβάσεις της. Αυτό οδήγησε τους επενδυτές να επιστρέψουν στην τακτική του carry trade, δηλαδή στην πώληση νομισμάτων με χαμηλό yield (όπως γεν και ελβετικό φράγκο) προκειμένου να χρηματοδοτήσουν τις ριψοκίνδυνες επενδύσεις τους. Αποτέλεσμα ήταν το γεν να σημειώσει μεγαλύτερη πτώση.

Η στρατηγική της SNB είναι ανάλογη: προκειμένου το φράγκο να μην υποχωρήσει από το 1,50 η τράπεζα φροντίζει να χρησιμοποιεί επιθετική πολιτική ποσοτικής χαλάρωσης, ενώ αναμένει ότι η ανάκαμψη της διεθνούς οικονομίας θα καταστήσει τη θέση του φράγκου ως επενδυτικού καταφύγιου αδύναμη.

Ως εκ τούτου, υποστηρίζει ο κ. Mohi-uddin, θα πρέπει να περιμένουμε ότι η SNB θα συνεχίσει να παρεμβαίνει. "Μόνο όταν η παγκόσμια οικονομία ανακάμψει ουσιαστικά και οι επενδυτές επιστρέψουν στη λογική του carry trade η SNB θα διακόψει την πολιτική των παρεμβάσεων", τονίζει ο αναλυτής.

Όμως δεν πιστεύουν όλοι οι αναλυτές ότι η SNB ακολουθεί ορθή στρατηγική. Βέβαια, τουλάχιστον προς το παρόν, η τράπεζα φαίνεται ότι ελέγχει το παιχνίδι, καθώς σε πρόσφατη παρέμβασή της οδήγησε το φράγκο κατά 2% χαμηλότερα σε σύγκριση με το ευρώ και μάλιστα σε διάστημα μερικών λεπτών.

"Μην τα βάζετε με την SNB", προειδοποιεί ο κ. Ulrich Leuchtmann, αναλυτής της Commerzbank και προσθέτει πως "το γεγονός ότι οι παρεμβάσεις της είναι τόσο επιτυχημένες σημαίνει πως η αξιοπιστία της στις αγορές συνεχώς θα ενισχύεται".

© The Financial Times Limited 2009. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation