Αξιολογώντας τις αμερικανικές τράπεζες

Οι επενδυτές θεωρούν ότι έχουν τη δυνατότητα να "αποτιμήσουν" με ακρίβεια την αξία των αμερικανικών τραπεζών. Καλύτερα να το ξεχάσουν, ακόμη και εάν υπάρχει αισιοδοξία για τα μεγέθη τους. Η κρίση είναι ακόμη εδώ.

Δημοσιεύθηκε: 14 Ιουλίου 2009 - 11:51

"Η αξία των τραπεζών είναι μηδενική". Αυτή την άποψη εξέφραζαν αρκετοί Ιάπωνες διαχειριστές κεφαλαίων στη δεκαετία του ’90. Ακόμη και εάν επιθυμούσαν να τοποθετήσουν κεφάλαια σε μία τράπεζα όπως η Daiwa Bank, οι πελάτες τους τους το απαγόρευαν. Κανείς δεν ήθελε να τις αγγίξει.

Γιατί: Όχι, πάντως, διότι δεν ήταν κερδοφόρες εταιρίες. Ο λόγος ήταν ότι οι ισολογισμοί των τραπεζών ήταν γεμάτοι με νεκρά δάνεια, δηλαδή με δάνεια τα οποία υποτίθεται ότι θα αποπληρώνονταν όταν η οικονομία θα ανέκαμπτε. Όμως όλοι ήξεραν ότι η ιαπωνική οικονομία ήταν σοβαρά άρρωστη. Την ίδια στιγμή η έλλειψη πραγματικής διαφάνειας καθιστά δύσκολη την αποτίμηση των τραπεζών.

Σήμερα αναλυτές και επενδυτές αισθάνονται μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση για την ικανότητά τους να αξιολογούν τις αμερικανικές τράπεζες. Δεν θα έπρεπε, όμως.

Πρώτον, σχεδόν το 50% του κλάδου θα ανακοινώσει ζημίες στο β΄ τρίμηνο, βάσει στοιχείων της KBW. Ακόμη και όσες τράπεζες ανακοινώσουν κέρδη θα διατηρούν υψηλές επισφάλειες στους ισολογισμούς τους. Ως εκ τούτου, η αξιολόγηση ενός ομίλου με μοναδικό κριτήριο την πορεία της κερδοφορίας του δεν είναι και τόσο απλή υπόθεση. Μπορεί να κρύβει κινδύνους. Ιδιαίτερα όταν εξετάζουμε τα επονομαζόμενα φυσιολογικά κέρδη, δηλαδή αυτά στα οποία δεν περιλαμβάνονται οι προβλέψεις.

Όμως, με δεδομένη την ισχυρότερη κρίση από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, τι είναι αυτό που χαρακτηρίζεται φυσιολογικό; Άραγε, πότε το "φυσιολογικό" θα επιστρέψει;

Σαφώς οι αναλυτές που δεν κατόρθωσαν να προβλέψουν ότι οι απομειώσεις ενεργητικού θα φθάσουν σχεδόν στο 1 τρισ. δολάρια δεν είναι οι κατάλληλοι άνθρωποι για να μας συμβουλέψουν. Επιπρόσθετα και μάλλον ακόμη χειρότερα, ο μελλοντικός τρόπος εποπτείας των αμερικανικών τραπεζών δεν είναι ξεκάθαρος. Ίσως να μην ήταν υπερβολή να υποστηρίξουμε πως το παιχνίδι δεν βρίσκεται υπό τον έλεγχο του τραπεζικού κλάδου. Βρίσκεται σε άλλα χέρια.

Οι επενδυτές δεν πρόκειται να έχουν καλύτερα αποτελέσματα εάν στηριχτούν σε άλλα στοιχεία όπως ο λόγος τιμής προς "απλή" αξία (tangible value). Αρκετά περιουσιακά στοιχεία δεν αξιολογούνται με τον ορθό τρόπο. Ταυτόχρονα, η πορεία και το μέγεθος των τραπεζικών ισολογισμών θα εξαρτηθούν από τις απαιτήσεις των Αρχών για τα επίπεδα κεφαλαιακής επάρκειας.

Δηλαδή, με άλλα λόγια, ας χαρείτε τα όποια αισιόδοξα μηνύματα από την περίοδο ανακοίνωσης των εταιρικών μεγεθών, όμως καλύτερα θα ήταν να μην αυθυποβάλλεστε και πιστεύετε ότι έχουν κάποια σχέση με τη σκληρή πραγματικότητα.

© The Financial Times Limited 2009. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation