Επιλογή των ΗΠΑ το αδύναμο δολάριο

Παρά τις δηλώσεις κορυφαίων στελεχών της αμερικανικής κυβέρνησης, η αλήθεια είναι ότι το αδύναμο δολάριο είναι προς το συμφέρον των ΗΠΑ. Άλλωστε στοχεύουν σε ανάκαμψη με στήριξη από την εξαγωγική τους δραστηριότητα.

Δημοσιεύθηκε: 12 Οκτωβρίου 2009 - 08:00

Wolfgang Munchau

Φανταστείτε έναν κόσμο όπου οι ΗΠΑ θα έχουν μικρότερο έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών, η ευρωζώνη θα έχει ελαφρώς υψηλότερο και οι ασιατικές οικονομίες δεν θα διαθέτουν τόσο υψηλά πλεονάσματα. Σε έναν τέτοιο κόσμο οι οικονομικοί σχολιαστές δεν θα φώναζαν συνεχώς για τις ανισορροπίες στην παγκόσμια ανάπτυξη και θα έπρεπε να βρουν ένα άλλο θέμα για να… γκρινιάξουν.

Σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα αυτός ο κόσμος θα απαιτήσει αλλαγές του διεθνούς νομισματικού συστήματος. Σε βραχυπρόθεσμο η πτώση του δολαρίου θα μας βοηθήσει να πλησιάσουμε αυτόν τον κόσμο. Παρατηρώ και μάλιστα με ικανοποίηση ότι βαδίζουμε προς μία τέτοια νέα πραγματικότητα.

Το φθηνό δολάριο είναι επιθυμητό, καθώς θα βοηθήσει την Αμερική να επιτύχει την ορθή μορφή ανάκαμψης. Η οικονομία των ΗΠΑ είναι δέσμια του deleveraging στα προσωπικά εισοδήματα αλλά και στον χρηματοοικονομικό κλάδο και πιθανώς μιας μόνιμης πτωτικής πορείας στην ανάπτυξή της.

Απουσία νέας φούσκας στη στεγαστική αγορά και νέας έκρηξης καταναλωτικών δαπανών, η πολιτική της ανάκαμψης που στηρίζεται στην εξαγωγική δραστηριότητα είναι η καλύτερη επιλογή για τις ΗΠΑ.

Δεν... καταπίνω τις δηλώσεις του κ. Timothy Geithner, του υπουργού Οικονομίας των ΗΠΑ, ούτε του κ. Larry Summers, κορυφαίου οικονομικού συμβούλου στον Λευκό Οίκο, σχετικά με τη στήριξη στο ισχυρό δολάριο. Πρέπει να κάνουν τέτοιου είδους δηλώσεις. Αυτό είναι σταθερή πολιτική γραμμή. Σε αντίθετη περίπτωση η αγορά ομολόγων θα… τρελαινόταν. Όμως ένα ισχυρό δολάριο είναι το τελευταίο που επιθυμούν οι ΗΠΑ.

Υπάρχουν δύο παράγοντες που συνηγορούν υπέρ του αδύναμου δολαρίου: Ο πρώτος, φυσικά, είναι το μεγάλο δημόσιο έλλειμμα, το οποίο ήδη ανησυχεί τους επενδυτές και δεν πρόκειται να μειωθεί με ταχύτητα. Το δεύτερο είναι η νομισματική πολιτική.

Βραχυπρόθεσμα υπάρχει μικρή πιθανότητα για άνοδο του πληθωρισμού, όμως θα σημειωθεί αύξησή του αφού ξεπεραστεί η κρίση. Δεν νομίζω, όπως έχουν υποστηρίξει κάποιοι Αμερικανοί οικονομολόγοι, ότι η Fed θα θέσει όριο πληθωρισμού στο 6%. Όμως δεν πρόκειται, κατά τη γνώμη μου, να μείνει και αδιάφορη εάν ο πληθωρισμός αρχίσει να ενισχύεται.

Οι δηλώσεις του κ. Bill Dudley, προέδρου της Ομοσπονδιακής Τράπεζας της Νέας Υόρκης, ότι φοβάται περισσότερο τον αποπληθωρισμό και όχι τον πληθωρισμό επιβεβαιώνουν την άποψή μου ότι η Fed θα διατηρήσει τα επιτόκια σε χαμηλό επίπεδο για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Τι συμβαίνει όμως με τον υπόλοιπο κόσμο; Μήπως οι Ευρωπαίοι δεν θα πρέπει να "σκυλιάζουν" σχετικά με το αδύναμο δολάριο; Πιθανώς και ναι. Απλώς εξετάστε την πορεία του δολαρίου σαν να ήσασταν μέλος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ). Το ιδανικό για εκείνη θα ήταν να άρει σύντομα τα έκτακτα μέτρα ρευστότητας και να προχωρήσει σε αύξηση επιτοκίων. Όμως οι περισσότερες τράπεζες εξαρτούν τη βιωσιμότητά τους από τη ρευστότητα της ΕΚΤ και φυσικά από τα χαμηλά επιτόκια.

Η δημοσιονομική πολιτική, επίσης, είναι χαλαρή και θα παραμείνει σε αυτόν τον ρυθμό. Για την ΕΚΤ το ισχυρό ευρώ είναι η καλύτερη ασφάλεια απέναντι στον πληθωρισμό, ιδιαίτερα σε μία περίοδο όπου η νομισματική πολιτική είναι στάσιμη. Ένα ισχυρό ευρώ θα... φρόντιζε το συνεχώς αυξανόμενο πλεόνασμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της Γερμανίας.

Οι χώρες με υψηλά πλεονάσματα δεν πρόκειται να λάβουν μέτρα για να τα μειώσουν. Αυτό θα το αναλάβουν οι ισοτιμίες. Η ανακοίνωση της κάθετης πτώσης των γερμανικών εξαγωγών τον Αύγουστο, λόγω του ισχυρού ευρώ, αποδεικνύει ότι η στήριξη στην εξαγωγική δραστηριότητα -στις ευρωπαϊκές χώρες- για έξοδο από την κρίση είναι λανθασμένη.

Δεν προσπαθώ πάντως να κάνω προβλέψεις. Οι αγορές συναλλάγματος μπορούν να τρελάνουν τους πάντες και στο παρελθόν έχω πέσει έξω σε αυτά που εκτίμησα. Όμως αυτό που με πείθει ότι το δολάριο θα υποχωρήσει περισσότερο είναι ότι η πολιτική και η οικονομία σπρώχνουν προς αυτήν την κατεύθυνση.

Η ενίσχυση του διεθνούς ρόλου του ευρώ δεν αντικατοπτρίζει τη δύναμη της οικονομίας της ευρωζώνης. Οφείλεται στην ισχυρή ρευστότητα της αγοράς ομολόγων αλλά και στην ανάγκη των επενδυτών να διαφοροποιήσουν τα χαρτοφυλάκιά τους.

© The Financial Times Limited 2009. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation