Το ελληνικό οικονομικό παράδοξο

Η κατάσταση δημοσιονομικής ανάγκης της Ελλάδας είναι εξαιρετικά περίπλοκη κρίση. Αν δεν γίνουν σωστοί χειρισμοί, θα μπορούσε να κλονίσει τα θεμέλια του ευρώ. Κι όμως, η Αθήνα εν πολλοίς «τη βγάζει καθαρή»…

Δημοσιεύθηκε: 20 Ιανουαρίου 2010 - 07:49

Tony Barber -Brussels Blog

Η κατάσταση δημοσιονομικής ανάγκης στην οποία βρέθηκε η Ελλάδα είναι μια εξαιρετικά περίπλοκη κρίση. Σε ένα επίπεδο, είναι η πιο σοβαρή δοκιμασία της ενότητας της ευρωζώνης, μετά την εισαγωγή του ευρώ το 1999. Εάν δεν γίνουν σωστοί χειρισμοί, το ελληνικό πρόβλημα θα μπορούσε να κλονίσει τα θεμέλια της νομισματικής ένωσης της Ευρώπης.

Σε άλλο επίπεδο, όμως, η ίδια η Ελλάδα φαίνεται «να τη βγάζει» αξιοσημείωτα εύκολα. Η Γερμανία υπέστη βουτιά 5% στο ΑΕΠ της πέρυσι, ενώ η Ελλάδα εκτιμάται ότι σημείωσε πτώση περίπου 1,1%. Στην Ισπανία η ανεργία είναι 19%, στην Ελλάδα μόνο 9%. Η ιρλανδική κυβέρνηση επιβάλλει ακραία λιτότητα στους πολίτες, για να προασπιστεί τη συμμετοχή της χώρας στην ευρωζώνη, ενώ η ελληνική κυβέρνηση, μέχρι τώρα, δεν κάνει τίποτα τέτοιο. Γι’ αυτό και οι 15 εταίροι της Ελλάδας, η Κομισιόν και η ΕΚΤ είναι έξω φρενών με τις πολιτικές τάξεις της Αθήνας.

Πώς μπορεί να εξηγηθεί το ελληνικό παράδοξο; Δύο σημαντικοί παράγοντες είναι η τεράστια ελληνική παραοικονομία και ο ογκώδης δημόσιος τομέας. Σε αντίθεση με τη Γερμανία, που χτυπήθηκε πολύ από την κατάρρευση στην παγκόσμια ζήτηση το 2008, η Ελλάδα δεν εξαρτάται από τις εξαγωγές βιομηχανικών αγαθών για τους πόρους της. Σε αντίθεση με την Ισπανία, στην Ελλάδα δεν υπάρχουν στρατιές εκατομμυρίων εποχικών και συμβασιούχων εργαζομένων, που είναι εύκολο να τους «ξεφορτωθούν» στις οικονομικές δυσκολίες.

Και, σε αντίθεση με την Ιρλανδία, στην Ελλάδα υπάρχει ένας αντιπαραγωγικός, υπερβολικά μεγάλος και υπεραμειβόμενος δημόσιος τομέας. Σύμφωνα με περυσινή έκθεση του ΟΟΣΑ, οι μισθοδοτικές δαπάνες των κυβερνήσεων της ευρωζώνης ως ποσοστό επί του ΑΕΠ μειώθηκαν από 11% το 1995 σε 10% σχεδόν το 2008. Αλλά στην Ελλάδα αυξήθηκαν από 10% σε 11%.
Και πέραν αυτού, στην Ελλάδα η φοροείσπραξη είναι πολύ κακή. Ο ΟΟΣΑ υπολογίζει ότι τα ανείσπρακτα έσοδα της κυβέρνησης ανήλθαν στο 13,6% του ελληνικού ΑΕΠ το 2007.

Το μάθημα από την ελληνική κρίση είναι ότι χρειάζεται να περάσουν πολλά χρόνια ανεπαρκούς, σε γενικές γραμμές, διοίκησης για να αποκτήσει ένα πρόβλημα τις διαστάσεις που έλαβε στην Ελλάδα. Δεν είναι κάτι έκτακτο που δημιουργήθηκε από την κρίση 2007-08. Είναι κάτι έκτακτο που προκλήθηκε από μια πολύ μακρά περίοδο κακοδιαχείρισης των κρατικών ταμείων: πάρα πολλές δαπάνες, πολύ λίγα έσοδα και πολιτική χειραγώγηση της στατιστικής προβολής.

Φυσικά, το πραγματικά απίστευτο είναι ότι οι υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης επέτρεψαν στην Ελλάδα να υιοθετήσει το ευρώ το 2001, ενώ δεν μπορεί να έτρεφαν αυταπάτες για την ελληνική αδυναμία. Έφτασαν να μην μπορέσουν να εντοπίσουν -παρά αφού ήταν πολύ αργά- την πλαστογράφηση των οικονομικών δεδομένων τα οποία επέδωσε η Αθήνα προκειμένου να εγκριθεί η συμμετοχή της στην ευρωζώνη.

Την ίδια ώρα, τα μέτρα που πραγματικά χρειάζεται η Ελλάδα -πάνω απ’ όλα η συρρίκνωση του μισθοδοτικού λογαριασμού του δημοσίου τομέα- δεν έχουν ακόμη ληφθεί.

© The Financial Times Limited 2010. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation