Υπέρ & κατά του μηχανισμού στήριξης

Οι Ευρωπαίοι είναι αποφασισμένοι να σώσουν το ευρώ. Οι επενδυτές, όμως, αμφιβάλλουν για τον μηχανισμό στήριξης. Θα κατορθώσει να επιτύχει τον σκοπό του ή θα αποδειχθεί μία ακόμη αποτυχημένη προσπάθεια;

Δημοσιεύθηκε: 10 Ιουνίου 2010 - 10:54

David Oakley

Στα μάτια αρκετών επενδυτών, οι Ευρωπαίοι έπαιξαν, αυτήν την εβδομάδα, το τελευταίο τους χαρτί προκειμένου να σταθεροποιήσουν τις ευρωπαϊκές αγορές ομολόγων.

Η δημιουργία του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Χρηματοοικονομικής Σταθερότητας (European Financial Stability Facility –EFSF), με διαθέσιμα κεφάλαια 440 δισ. ευρώ προκειμένου να στηριχθούν οι ευρωπαϊκές οικονομίες που δυσκολεύονται να αντλήσουν κεφάλαια από τις αγορές, αποτελεί μία καθοριστική στιγμή για τα 16 κράτη-μέλη της ευρωζώνης, όπως υποστηρίζουν αρκετοί επενδυτές.

Όμως καθώς στις αγορές επικρατεί τόσο μεγάλη αβεβαιότητα, οι απόψεις για το κατά πόσο το EFSF θα κατορθώσει τελικώς να επιτύχει τους στόχους του, είναι αντικρουόμενες.

θα αποδειχθεί τελικά ως το σημείο καμπής που θα βοηθήσει την ευρωζώνη ή θα οδηγήσει στον αφανισμό της;

Επενδυτές και αναλυτές υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχει μέση λύση. Είτε το EFSF θα βοηθήσει ώστε να υπάρξει περαιτέρω σύγκλιση και δημοσιονομική ενότητα στην ευρωζώνη ή θα λειτουργήσει ως ένας καταλύτης που θα οδηγήσει στην διάσπασή της.

Στο κλαμπ των αισιόδοξων συγκαταλέγεται ο κ. Mark Austen, κορυφαίο στέλεχος στην Association for Financial Markets. Όπως τονίζει: «Ο συγκεκριμένος μηχανισμός μπορεί να αποτελέσει το κλειδί για δημοσιονομική ενότητα και πιθανώς για την έκδοση ευρωομολόγου. Μπορεί να βοηθήσει το ευρώ να αναγεννηθεί από τις στάχτες του και να προσφέρει μεγαλύτερη σταθερότητα στην ευρωζώνη».

Ο κ. Harvinder Sian, κορυφαίος αναλυτής της Royal Bank of Scotland, είναι περισσότερο απαισιόδοξος. «Για τις αγορές ομολόγων το μεγάλο ερώτημα είναι κατά πόσο το EFSF πραγματικά θα κάνει αυτό που υπόσχεται. Θα προσφέρει, τελικά, το απαραίτητο δίχτυ προστασίας που θα οδηγήσει στη σταθερότητα; Δυστυχώς η απάντηση είναι όχι».

Το EFSF με έδρα του Λουξεμβούργο θα έχει επικεφαλής τον κ. Klaus Regling, πρώην γενικό διευθυντή της μονάδας οικονομικών και χρηματοοικονομικών υποθέσεων της Κομισιόν. Με στήριξη από όλες τις χώρες της ευρωζώνης (με εξαίρεση την Ελλάδα), ο μηχανισμός θα λειτουργεί ως «πηγή» βοήθειας για κάθε χώρα της ευρωζώνης που αντιμετωπίζει προβλήματα στις ομολογιακές αγορές. Θα χρειαστεί (και μοιάζει ικανός να το επιτύχει) βαθμό πιστοληπτικής αξιολόγησης «ΑΑΑ».

Έχουν, πλέον, δοθεί στη δημοσιότητα οι λεπτομέρειες για τα κριτήρια που ισχύουν προκειμένου μία χώρα να έχει τη δυνατότητα να στραφεί στον μηχανισμό. Βάσει των τρεχουσών συνθηκών στις αγορές, οι χώρες μπορούν να στραφούν στο EFSF εάν το κόστος δανεισμού τους από τις αγορές ξεπερνά το 5%. Αυτή τη στιγμή μόνο η Ελλάδα βρίσκεται σε αυτήν την κατηγορία, αλλά την πλησιάζει επικίνδυνα και η Πορτογαλία.

Όμως δεν έχει ξεκαθαριστεί με ποιο επιτόκιο θα δανείζονται οι χώρες που θα στραφούν στον μηχανισμό.

Η Ελλάδα –η οποία, όμως, θα αντλήσει 110 δισ. ευρώ από ξεχωριστό πρόγραμμα στήριξης- καταβάλει επιτόκιο 4,2% για δάνεια διάρκειας χαμηλότερης των τριών ετών και 5,2% για μεγαλύτερης διάρκειας. Ανάλογα επιτόκια αναμένεται ότι θα ισχύσουν και για τις χώρες που θα ζητήσουν βοήθεια μέσω του EFSF.

Όμως η δημοσίευση των λεπτομερειών για τον μηχανισμό έχει εγείρει και κάποια επιπλέον ερωτήματα και ανησυχίες.

Βάσει των κανονισμών εάν μία χώρα στραφεί στο EFSF για βοήθεια αυτόματα «διαγράφεται» από τον «κατάλογο» όσων συμβάλλουν στα κεφάλαια του μηχανισμού. Ένα, λοιπόν, Ισπανία, Πορτογαλία και Ιρλανδία ζητήσουν, κάποια στιγμή στο μέλλον, βοήθεια αυτό σημαίνει ότι το 20% των κεφαλαίων θα «φύγουν» από τον μηχανισμό.

Η πιθανότητα αυτές οι χώρες να στραφούν στο EFSF για βοήθεια θεωρείται κάτι παραπάνω από ισχυρή από αρκετούς επενδυτές, καθώς τα yields των ομολόγων Ισπανίας, Πορτογαλίας, Ιρλανδίας και Ιταλίας ενισχύονται. Αρκετοί πιστεύουν ότι, τελικά, κάποια εξ αυτών των χωρών θα ζητήσει βοήθεια.

Άλλωστε σε χθεσινή (9/6) δημοπρασία 10ετών ομολόγων η Πορτογαλία αναγκάστηκε να πληρώσει επιτόκιο 5,2%. Αυτό σημαίνει ότι η χώρα βρίσκεται πολύ κοντά στο σημείο όπου είναι καλύτερο να ζητήσει βοήθεια από τον μηχανισμό από το να συνεχίσει να δανείζεται από τις αγορές, αν και κορυφαία στελέχη της κυβέρνησής της υποστηρίζουν ότι δεν θα υπάρξει τέτοια κίνηση.

Η εμπιστοσύνη των επενδυτών στο EFSF αποδυναμώνεται καθώς δεν υπάρχει ακόμη αξιολόγησή του. Δεν έχει ακόμη ξεκαθαριστεί εάν τα ομόλογα που πιθανώς να εκδοθούν από το EFSF θα είναι «υψηλότερης σημασία» από τα αντίστοιχα κρατικά. Εάν ισχύσει αυτό τότε θα πρέπει να έχουν yields χαμηλότερα από τα αντίστοιχα γερμανικά.

Εάν, όμως, τα ομόλογα του EFSF έχουν yields υψηλότερα από τα αντίστοιχα γερμανικά, υπάρχει και ο φόβος να δημιουργηθεί πλήρης αναστάτωση στις αγορές ευρωπαϊκών ομολόγων. Οι επενδυτές θα προτιμήσουν να αγοράσουν τα ομόλογα του EFSF και όχι αυτά χωρών όπως η Ισπανία ή ακόμη και η Γαλλία.

Παρά, πάντως, την ύπαρξη όλων αυτών των φόβων εξακολουθεί να υπάρχει και η ελπίδα ότι το EFSF θα κατορθώσει να οδηγήσει σε ισχυρότερη σύγκλιση τις χώρες της ευρωζώνης και θα βοηθήσει, επίσης, στην δημιουργία μίας ισχυρής αγοράς ομολόγων ανάλογης αξίας και ισχύος με αυτής των αμερικανικών treasuries.

Πάντως κανείς δεν γνωρίζει το ακριβές ύψος των ομολόγων που μπορεί να εκδώσει το EFSF. Αναμένεται ότι αρχικά θα εκδώσει ομόλογα το πολύ 3ετούς ωρίμανσης.

Οι επενδυτές έχουν αμφιβολίες. Τουλάχιστον, όμως, συμφωνούν ότι το EFSF μπορεί να «δουλέψει» καθώς έχει ξεκάθαρη διάρθρωση και αν μη τι άλλο δείχνει την διάθεση των Ευρωπαίων να συνεργαστούν σε εποχές κρίσης.

© The Financial Times Limited 2010. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation