Editorial FT: Πιες το φαρμάκι... για να γειάνεις

Οι FT στο κύριο άρθρο τους υποστηρίζουν πως η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους είναι αναπόφευκτη και οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα πρέπει να επιρρίπτουν τις ευθύνες στον εαυτό τους για το κώνειο που αναγκάζονται να πιουν.

Δημοσιεύθηκε: 18 Απριλίου 2011 - 09:30

Editorial

Editorial FT: Πιες το φαρμάκι... για να γειάνεις

Όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έσπευσαν να στηρίξουν την Ελλάδα πριν από 12 μήνες με ένα τριετές πρόγραμμα ύψους 110 δισ. ευρώ, οι αξιωματούχοι εκτίμησαν ότι η Αθήνα θα μπορούσε να δανειστεί από τις αγορές το 2012. Η εκτίμηση αυτή αποτελούσε εξαρχής εν μέρει ευσεβή πόθο. Σήμερα φαίνεται πως δεν υπάρχει καμία πιθανότητα οι ιδιώτες πιστωτές να παράσχουν τα 25 - 30 δισ. ευρώ που χρειάζεται η Ελλάδα τον επόμενο χρόνο. Όσοι αμφέβαλαν γι' αυτό πείστηκαν την προηγούμενη εβδομάδα όταν η απόδοση των 2ετών ελληνικών ομολόγων εκτινάχθηκε πάνω από το 18%.

Οι εταίροι της Ελλάδας στην ευρωζώνη σύντομα θα βρεθούν αντιμέτωποι με μία πολύ δυσάρεστη επιλογή: θα πρέπει είτε να παρέμβουν εκεί όπου ο ιδιωτικός τομέας αρνείται να τοποθετηθεί, αυξάνοντας τα κεφάλαια για την Ελλάδα, είτε να αποδεχτούν μία εθελοντική αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Η πρώτη επιλογή θα προκαλέσει τόσο έντονη πολιτική διαμάχη και δημόσια αγανάκτηση στη Γερμανία και σε άλλες χώρες της βόρειας Ευρώπης που δύσκολα φαντάζεται κανείς ότι μπορεί να υπάρξει δεύτερο πακέτο στήριξης για την Ελλάδα. Εάν όμως οι κυβερνήσεις αυτές δεν μπορούν να πληρώσουν, τότε ίσως ήρθε η ώρα να μελετήσουν εάν η εθελοντική αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους είναι προς το συμφέρον της ευρωζώνης.

Η αναδιάρθρωση δεν είναι μία απόφαση που λαμβάνεται εύκολα. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δικαίως επισημαίνει τους κινδύνους που υπάρχουν για το ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Θα υπάρξει αντίκτυπος στις πιστώτριες χώρες και ειδικότερα στη Γερμανία, όπου μερικές τράπεζες δάνειζαν ριψοκίνδυνα στην Ελλάδα. Τέλος, η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους θα δημιουργούσε σενάρια ότι η Ιρλανδία και η Πορτογαλία θα έχουν την ίδια τύχη.

Οι ηγέτες της ευρωζώνης, όμως, θα πρέπει να επιρρίψουν τις ευθύνες στον εαυτό τους για την κατάσταση στην οποία έχουν βρεθεί. Η πρωταρχική τους πρωτοβουλία ήταν ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM), ένας μόνιμος τρόπος αντιμετώπισης κρίσεων που θα αρχίσει να λειτουργεί από τα μέσα του 2013. Η έκτακτη στήριξη μιας χώρας από το ESM θα μπορεί να δοθεί υπό την προϋπόθεση ότι οι ιδιώτες επενδυτές θα δεχθούν να υποστούν ζημίες στο πλαίσιο της αναδιάρθρωσης χρεών.

Οι πολιτικοί ήλπιζαν ότι αναβάλλοντας την αναδιάρθρωση χρεών για μετά τα μέσα του 2013 θα γλίτωναν την εκλογική εξόντωση κρύβοντας τα αποτελέσματα της κρίσης χρέους στους δικούς τους χρηματοοικονομικούς τους οργανισμούς.

Όπως αναμενόταν, οι ιδιώτες πιστωτές κατάλαβαν πλήρως αυτήν την κατάσταση. Γνωρίζουν πως τα μέτρα για την αντιμετώπιση των κρίσεων, που θα είναι σε ισχύ μετά τα μέσα του 2013, προσφέρουν λιγότερη προστασία έναντι ζημιών. Οι πιέσεις για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους αυξάνονται ακριβώς επειδή οι ηγέτες της ευρωζώνης επέλεξαν να απευθυνθούν στα σημερινά προβλήματα σχεδιάζοντας μία μακροπρόθεσμη αρχιτεκτονική για την ευρωπαϊκή νομισματική ένωση. Εάν δεν κάνουν κάτι παραπάνω, τότε σύντομα θα πρέπει να καταπιούν το δικό τους κώνειο.

© The Financial Times Limited 2011. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation