Τα CoCos διχάζουν τους επενδυτές

H αυτόματη μετατροπή που προβλέπουν τα ομόλογα CoCos έχει οδηγήσει κάποιους επενδυτές στην πόρτα εξόδου και άλλους στην ουρά για να διεκδικήσουν ακόμη περισσότερα. Τι φοβάται, πού ποντάρει η αγορά.

Δημοσιεύθηκε: 21 Φεβρουαρίου 2013 - 13:57

Mary Watkins

Μπορείτε να χρησιμοποιήστε όποιο όνομα θέλετε: ξαφνικός θάνατος, πλήρης καταστροφή, ολική διαγραφή ομολόγων. H αυτόματη μετατροπή που προβλέπουν τα CoCos έχει οδηγήσει κάποιους επενδυτές στην πόρτα εξόδου και άλλους στην ουρά για να διεκδικήσουν ακόμη περισσότερα.

Όταν η βελγική KBC ανακοίνωσε τον προηγούμενο μήνα ότι άντλησε 1 δισ. δολ. από την έκδοση μετατρέψιμων ομολόγων ειδικού τύπου (γνωστών και ως CoCos - Contingent Convertible Bonds) με επιτόκιο 8% -σχεδόν ανήκουστο για τα σημερινά δεδομένα- οι επενδυτές που διψούν για υψηλές αποδόσεις έσπευσαν να συμμετάσχουν.

Τώρα, καθώς ετοιμάζεται μπαράζ παρόμοιων συμφωνιών, οι ρυθμιστικές αρχές σε Ελβετία, Σουηδία, Δανία και Βρετανία δείχνουν τη στήριξή τους σε τέτοια χρηματοοικονομικά εργαλεία που περιέχουν τον κίνδυνο καθολικής ζημίας για τους επενδυτές, σε περίπτωση όπου τα κεφάλαια της τράπεζας μειωθούν κάτω από ένα προκαθορισμένο επίπεδο.

Το πως θα αποδώσουν αυτά τα ομόλογα είναι σημαντικό, καθώς αρκετοί αξιωματούχοι θεωρούν ότι είναι ένας καλός τρόπος να προστατευθούν οι φορολογούμενοι πολίτες και να μειωθεί ο αντίκτυπος όταν μία τράπεζα βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Προτιμούν, δε, τα νέα ομόλογα από τα αρχικά CoCos που αναπτύχθηκαν αμέσως μετά τη χρηματοοικονομική κρίση, τα οποία μετατρέπονται σε μετοχές σε περίπτωση όπου η τράπεζα αντιμετωπίσει προβλήματα.

Όμως, παρά την ισχυρή ζήτηση κατά τις τελευταίες εκδόσεις, ένας αυξανόμενος αριθμός επενδυτών υποστηρίζει ότι η τελευταία εκδοχή των CoCos διαστρεβλώνει την φυσική ιεραρχία στο ποιος εξοφλείται σε περίπτωση τραπεζικής κατάρρευσης, δημιουργώντας ακόμη μεγαλύτερη αστάθεια στο χρηματοοικονομικό σύστημα.

«Οι επενδυτές δεν είναι απολύτως άνετοι με την ιδέα μιας μόνιμης δομής διαγραφής των τοποθετήσεών τους, η οποία μάλιστα τους καθιστά de facto πιστωτές δεύτερης εξασφάλισης συγκριτικά με τους μετόχους σε περίπτωση όπου παραβιαστεί το κρίσιμο σημείο. Ακόμη δεν έχει κριθεί το συγκεκριμένο σημείο», δηλώνει ο Ivan Zubo, της BNP Paribas.

Σε ορισμένους επενδυτές, αυτό που δεν αρέσει αναφορικά με τα εν λόγω ομόλογα της KBC, αλλά και της Barclays, είναι ότι οι τοποθετήσεις τους θα διαγραφούν, εάν ο δείκτης core tier 1 της εν λόγω τράπεζας υποχωρήσει κάτω από το 7%.

Όσοι επιλέγουν να τοποθετηθούν σε τέτοια ομόλογα επισημαίνουν ότι αμείβονται για το ρίσκο που αναλαμβάνουν. Το CoCos της ΚΒC, επί παραδείγματι, δίνει επιτόκιο 8% και της Barclays 7,625%. «Είμαστε επιλεκτικοί επενδυτές που αναζητούν τίτλους ποιότητας σε CoCos και σε άλλα ομόλογα μειωμένης εξασφάλισης», δηλώνει ο Satish Pulle, της ECM Asset Management, που ανήκει στον όμιλο Wells Fargo. Εξηγεί ότι είναι κρίσιμο να επιλέξει κανείς τη σωστή τράπεζα, όπως επίσης και να αγοράσει την κατάλληλη στιγμή.

Άλλοι επενδυτές, ωστόσο, δηλώνουν ότι τα ομόλογα αυτά πραγματικά συμφέρουν μόνον εκείνον που τα εκδίδει.

«Το ωραίο στα CoCos (για τους εκδότες) είναι ότι μπορούν να χορτάσουν με την πίτα ολόκληρη» υποστηρίζει η Christine Johnson, διευθύντρια στο τμήμα εταιρικών ομολόγων της Old Mutual, και συμπληρώνει: «Η Τράπεζα της Αγγλίας δήλωσε ρητά ότι θέλει να αποκτήσουν οι τράπεζες περισσότερα κεφάλαια. Αυτό που θέλουν όμως, από την πλευρά της ρυθμιστικής αρχής, δείχνει σαν κεφάλαιο, αλλά από την πλευρά της εφορίας δείχνει σαν χρέος, ενώ αυτό που χρειάζονται είναι κάτι που πραγματικά να απορροφά ζημίες».

Όσοι έχουν CoCos θα θυσιαστούν όταν η τράπεζα καταρρεύσει, αναφέρει. «Αυτό ανατρέπει όλους τους νόμους προτεραιότητας στην εξασφάλιση. Εάν τουλάχιστον υπήρχε μετατρεψιμότητα σε μετοχές, τότε θα είχες ένα μερίδιο στην εταιρεία», καταλήγει.

Υπάρχουν και άλλοι παράγοντες ανησυχίας. H Tamara Burnell, της M&G αναφέρει, ότι δεν είναι πολύ ξεκάθαρο με ποιους ακριβώς υπολογισμούς εκμηδενίζεται η τοποθέτηση του ομολογιούχου. Αυτή η αβεβαιότητα ίσως να αποτρέψει την ανάπτυξη των συγκεκριμένων ομολόγων στον βαθμό που επιθυμούν οι τράπεζες και οι ρυθμιστικές αρχές. Η κ. Burnell εξηγεί ότι οι τράπεζες θα μπορούσαν να εμπλακούν σε δικαστικές διαμάχες εάν οι ομολογιούχοι αμφισβητήσουν το εάν και το πότε υπήρξε πραγματικά ο παράγοντας που πυροδότησε τον εκμηδενισμό της τοποθέτησής τους.

Η υψηλή ζήτηση για τα CoCos της KBC και της Barclays -όπως επίσης και για τα βραχυπρόθεσμα CoCos της Bank of Ireland που πουλήθηκαν προσφάτως στο πλαίσιο της αποεπένδυσης του Δουβλίνου από την τράπεζα- ενθαρρύνει και άλλους να εκδώσουν ομόλογα τέτοιου τύπου.

Τέτοιες εκδόσεις θα μπορούσαν να γίνουν από την Barclays, την RBS και τη Lloyds όπως επίσης κι από χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της Δανίας και της Σουηδίας και ελβετικές τράπεζες όπως η Credit Suisse και η UBS, δεδομένου ότι και οι δύο έχουν εκδώσει παραλλαγές των CoCos.

Ένας ακόμη παράγοντας που θα κρίνει την επιτυχία τους είναι η αντίδραση των Ασιατών επενδυτών. Υπάρχουν ενδείξεις ότι μειώνεται το ασιατικό ενδιαφέρον για υβριδικούς τίτλους από την Ευρώπη, καθώς εντείνονται οι ανησυχίες για υπερέκθεση και την πολυπλοκότητα αυτών των συμφωνιών. Ορισμένοι αναλυτές, επισημαίνουν την πορεία άλλων υβριδικών τίτλων από την Prudential και την Axa, των οποίων η αξία βούλιαξε αμέσως μετά την έκδοση, πυροδοτώντας ανησυχίες ως προς τον αντίκτυπο που έχει επιφέρει στο μελλοντικό ενδιαφέρον από Ασιάτες επενδυτές.

Το μεγαλύτερο θέμα όμως, δηλώνει η κ. Johnson, είναι ότι «μετά την κρίση, οι τίτλοι που μπορείς να αγοράσεις είναι σχετικά καλής ποιότητας. Έτσι το σύστημα έγινε ανθεκτικό στα σοκ και στις πτώσεις». Το πρόβλημα τώρα είναι ότι οι επενδυτές παρακινούνται να αγοράσουν ακόμη πιο ριψοκίνδυνους τίτλους καθώς κυνηγούν τις αποδόσεις. «Αυτό καθιστά όλο το οικοδόμημα των αγορών ακόμη πιο ευάλωτο».

© The Financial Times Limited 2013. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation