Πόλεμος κυβέρνησης - συνδικάτων στην Φινλανδία

Η Φινλανδία αντιμετωπίζει τη μεγαλύτερη απεργία της εδώ και δεκαετίες, καθώς η μάχη μεταξύ των σωματίων και μιας κυβέρνησης που στοχεύει στο να τραβήξει τη σκανδιναβική χώρα έξω από την κρίση μέσω σκληρών διαπραγματεύσεων, κλιμακώνεται.

Τα σωματεία που αντιπροσωπεύουν περισσότερους από 2,2 εκατ. ανθρώπους –σε μία χώρα 5,5 εκατομμυρίων- θα απεργήσουν την Παρασκευή σε διαμαρτυρία ενάντια στις προτάσεις της κυβέρνησης να καταργήσουν δύο επίσημες αργίες και να μειώσουν την αμοιβή για τις υπερωρίες και την εργασία την Κυριακή.

«Ξέρω πώς τώρα είναι η τελευταία ευκαιρία για να ανακάμψει η Φινλανδία (...) η χώρα βρίσκεται σε εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση», τόνισε ο πρωθυπουργός Γιούχα Σίπιλα αργά την Τετάρτη, στο πρώτο τέτοιου είδους τηλεοπτικό διάγγελμα από το 1993.

Η Φινλανδία είναι βυθισμένη στην ύφεση για τρία χρόνια και οι περισσότεροι οικονομολόγοι αναμένουν μια τέταρτη συνεχόμενη χρονιά ύφεσης, αφού κατέγραψε τη χαμηλότερη ανάπτυξη στην ευρωζώνη το δεύτερο τρίμηνο.

Η χώρα αντιμετωπίζει δυσκολίες από την πτώση στη χαρτοβιομηχανία της, από τον τεχνολογικό όμιλο Nokia, καθώς και από την επιβράδυνση της γειτονικής Ρωσίας και αυτού που οι πολιτικοί βλέπουν ως δραματική απώλεια της ανταγωνιστικότητας σε σύγκριση με τη Σουηδία και τη Γερμανία.

Ο Όλι Ρεν, ο πρώην Ευρωπαίος επίτροπος που είναι τώρα υπουργός Οικονομίας της Φινλανδίας, υποστήριξε πως η κατάσταση σήμερα διαφοροποιείται από την τελευταία κρίση κατά τη δεκαετία του 1990, όταν η χώρα έφτασε κοντά στο να χρειαστεί στήριξη από το ΔΝΤ.

«Είναι μία κρίση σε αργή κίνηση (...) Τη δεκαετία του 1990 ήταν ξεκάθαρο σε όλους ότι αντιμετωπίζαμε μία κατάσταση κρίσης. Τώρα έχουμε τη σταθερότητα που παρέχει το ευρώ, η οποία μας δίνει μία λανθάνουσα αίσθηση ασφάλειας. Δεν θα έπρεπε να παραδοθούμε σε οποιαδήποτε αίσθηση εφησυχασμού», ανέφερε στους Financial Times.

Ο νέος κεντροδεξιός συνασπισμός –που βρίσκεται στην εξουσία από το Μάιο με τρία κόμματα, περιλαμβανομένου του λαϊκού True Finns- έχει συγκριθεί από κάποιους δημοσιογράφους με την κυβέρνηση της Μάργκαρετ Θάτσερ της δεκαετίας του 1980, για την προθυμία του να έρθει αντιμέτωπος με τα σωματεία.

Αλλά ο κ. Σίπιλα έκανε τις προτάσεις του για μείωση του εργατικού κόστους κατά 5%, μόνο έπειτα από δύο αποτυχημένες προσπάθειες να κάνει τα σωματεία και τους εργαζόμενους να υπογράψουν ένα λεγόμενο κοινωνικό συμβόλαιο για να τονωθεί η ανταγωνιστικότητα. Ακόμη κι αυτή την εβδομάδα, έχει αφήσει ανοικτή την πόρτα τονίζοντας πως οι προτάσεις μπορούν να εγκαταλειφθούν αν τα σωματεία συμφωνήσουν να παρατείνουν την εργάσιμη μέρα κατά 20 λεπτά και να παραιτηθούν από το μισό επίδομα αδείας.

Ο Aleksi Kuusisto, σύμβουλος στη φινλανδική συνδικαλιστική συνομοσπονδία SAK, ανέφερε: «Βρίσκουμε εντελώς απαράδεκτο το ότι η κυβέρνηση επιβάλει μονομερώς περικοπές στους μισθούς και τα προνόμια που έχουν θεσπιστεί μέσα από συλλογικές συμβάσεις».

Επιχειρηματολόγησε ότι τα μέτρα θα μπορούσαν να επιδεινώσουν την ύφεση της Φινλανδίας, μειώνοντας την αγοραστική δύναμη κατά σχεδόν 3% και θα χτυπούσαν ιδιαίτερα σκληρά συγκεκριμένες ομάδες όπως οι γυναίκες στο δημόσιο τομέα.

Η Φινλανδία έχει επίσης πληγεί τα τελευταία χρόνια από την ανικανότητά της να περάσει μεταρρυθμίσεις, με την ευθύνη να εστιάζεται ιδιαιτέρως στον προηγούμενο κεντροδεξιό συνασπισμό. «Τα σημάδια είναι καλά μέχρι στιγμής αλλά χρειάζεται να συνεχίσουν μέχρι το τέλος. Δεν μπορούν να υποχωρήσουν καθώς η κατάσταση είναι απίστευτα σοβαρή», επεσήμανε ο γενικός διευθυντής μίας από τις μεγαλύτερες εταιρίες της Φινλανδίας.

Κατά τη διάρκεια της κρίσης του ευρώ, η Φινλανδία έγινε γνωστή ως ένας ενθουσιώδης υποστηρικτής της λιτότητας, κερδίζοντας σκληρή κριτική από την Ελλάδα και την Πορτογαλία για την επιμονή της σε σκληρές περικοπές και παράπλευρες απώλειες πριν συμφωνήσει σε διεθνείς διασώσεις.

Ο Τίμο Σόινι, ηγέτης του ευρωσκεπτικιστικού κόμματος True Finns και υπουργός Εξωτερικών, τόνισε στους Financial Times ότι είναι η ώρα για να δουλέψει σκληρά η χώρα. «Αν κάνετε χάλια τα πράγματα εσείς οι ίδιοι, πρέπει να τα διορθώσετε εσείς οι ίδιοι. Τώρα πρέπει να τιμωρηθούμε», ανέφερε.

Ο Pasi Sorjonen, οικονομολόγος στην Nordea, αναμένει να επιδεινωθούν τα πράγματα πριν βελτιωθούν, με την ανεργία να αυξάνεται στο 10,3% το 2017 από 8,7% πέρυσι, τη στιγμή που η αναλογία χρέους προς ΑΕΠ θα φτάσει το 70% - πάνω από το στόχο της ΕΕ για 60%.

«Η έλλειψη προοπτικής για ανάπτυξη και ένα από τα πιο αδύναμα ποσοστά θετικών προσδοκιών (οικονομικό κλίμα) στην ΕΕ είναι ένα τοξικό μείγμα για τις επενδύσεις και την απασχόληση στη Φινλανδία», πρόσθεσε.

Ο κ. Ρεν απέρριψε την κριτική ότι η κυβέρνηση ανησυχεί υπερβολικά για την ανταγωνιστικότητα εστιάζοντας στη μείωση του κόστους εργασίας. «Η διεθνοποίηση των χρηματοπιστωτικών αγορών και η οικονομική παγκοσμιοποίηση σημαίνουν ότι το σκανδιναβικό μοντέλο πρέπει να αναμορφώσει τον εαυτό του για να γίνει βιώσιμο. Η Δανία και η Σουηδία το έχουν κάνει σε διαφορετικές περιόδους, αλλά εμείς είμαστε βραδυκίνητοι και οφείλουμε να αναλάβουμε αποφασιστική δράση».

© The Financial Times Limited 2015. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation