Οι κινήσεις της ΕΚΤ για αγορές εταιρικών ομολόγων

Τον Ιούνιο, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα πραγματοποιήσει την τελευταία της απόπειρα να τονώσει την οικονομία της ευρωζώνης και να οδηγήσει υψηλότερα τον πληθωρισμό μέσω της αγοράς ομολόγων.

Το εγχείρημα, που ανακοινώθηκε το Μάρτιο, αποτελεί την τελευταία κλιμάκωση του κύματος επιθετικών νομισματικών πολιτικών χαλάρωσης που ξεκίνησε από τις κεντρικές τράπεζες μετά την κρίση του 2008.

Τι θα αγοράσει η ΕΚΤ;

Η ΕΚΤ θα αγοράσει ομόλογα «επενδυτικής βαθμίδας» που αποτιμώνται σε ευρώ από εταιρείες που δραστηριοποιούνται εντός της ευρωζώνης. Θα εξεταστούν ομόλογα με ωρίμανση άνω των έξι μηνών και όχι άνω των 30 ετών.

Οποιαδήποτε εταιρεία που δραστηριοποιείται στην ευρωζώνη θα λαμβάνεται υπόψη, ακόμα και αν η μητρική της έχει έδρα αλλού. Δεδομένου ότι μια εταιρεία πρέπει να αξιολογείται από την επενδυτική βαθμίδα και πάνω, τραπεζίτες υποστηρίζουν πως δεν συμφέρει τις αμερικάνικες εταιρείες να στήσουν οντότητες στην ευρωζώνη για να εκμεταλλευτούν τις αγορές της ΕΚΤ.

Οι τράπεζες εξαιρούνται, αλλά οι αυτοκινητοβιομηχανίες – οι χρηματοοικονομικοί βραχίονες των οποίων έχουν τραπεζικές άδειες - συμπεριλαμβάνονται. Εκτός και αν η μητρική εταιρεία του εκδότη του χρέους είναι τράπεζα.

Τα ομόλογα των ασφαλιστικών είναι επίσης υποψήφια για το πρόγραμμα.

Όλα τα ομόλογα πρέπει να πληρούν τα κριτήρια της ΕΚΤ για την καταλληλότητα των ενεχύρων, με βάση τα οποία το χρέος κατατάσσεται στην επενδυτική βαθμίδα αν έχει την αντίστοιχη αξιολόγηση από έναν οίκο αξιολόγησης.

Η ΕΚΤ έχει διαμηνύσει πως θα προσπαθήσει να είναι «ουδέτερη» στις αγορές της. Τα ομόλογα με αρνητικές αποδόσεις θα συμπεριληφθούν εφόσον η απόδοση είναι πάνω από το επιτόκιο καταθέσεων της κεντρικής τράπεζας που βρίσκεται στο -0,4%.

Πως θα κάνει τις αγορές;

Η ΕΚΤ θα αγοράσει τόσο στην πρωτογενή όσο και στην δευτερογενή αγορά. Πρωτογενής αγορά είναι ο όρος που χρησιμοποιείται για τις αγορές νέων ομολόγων, δευτερογενής για τις αγορές ομολόγων που έχουν ήδη εκδοθεί.

Οι αγορές θα διενεργηθούν από έξι από τις 19 κεντρικές τράπεζες - του Βελγίου, της Γερμανίας, της Ισπανίας, της Φινλανδίας, της Γαλλίας και της Ιταλίας – με την κάθε μια να καλύπτει ένα διαφορετικό κομμάτι της ευρωζώνης.

Οι μεγάλες τράπεζες έχουν ανθρώπους στο τμήμα πωλήσεων που είναι υπεύθυνοι για να καλύπτουν κάθε μια από τις κεντρικές τράπεζες και επεξεργάζονται τις λεπτομέρειες για το πώς θα προχωρήσει η διαδικασία.

Στην δευτερογενή αγορά, οι επενδυτικές τράπεζες δρουν ως μεσάζοντες, αγοράζοντας και πουλώντας ομόλογα για να κερδίσουν προμήθειες. Στις πρωτογενείς αγορές, αναλαμβάνουν νέες εκδόσεις ομολόγων και τις κατανέμουν σε επενδυτές εκ μέρους της εταιρείας.

Αυτές είναι οι αυστηρές ρυθμιστικές οδηγίες για το πώς λειτουργεί η διαδικασία, αλλά πρέπει να υπογραφούν από την εταιρεία που πουλάει το χρέος.

Στελέχη σε κοινοπρακτικές τράπεζες, που διαχειρίζονται αυτά τα ζητήματα για το χρέος, υποστηρίζουν πως ορισμένες εταιρείες μπορεί να προτιμήσουν να δώσουν κάποια ομόλογα στην ΕΚΤ ενώ άλλες θέλουν να διασφαλίσουν ότι θα μείνουν ικανοποιημένοι οι υφιστάμενοι, μακροπρόθεσμοι επενδυτές.

Πόσο θα αγοράσουν;

Μέχρι τώρα δεν έχουν υπάρξει ενδείξεις για το πόσο χρέος είναι διατεθειμένη να αγοράσει η ΕΚΤ ή για το αν υπάρχει συγκεκριμένος στόχος.

Αναλυτές λένε πως η ΕΚΤ είναι πιθανό να αρχίσει με λίγα ομόλογα τον Ιούνιο και να αυξήσει σταδιακά τις αγορές ενεργητικού στα 5 με 10 δισεκατομμύρια ευρώ τον μήνα.

Στη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου το Μάρτιο, ο πρόεδρος Μάριο Ντράγκι ανακοίνωσε αύξηση της ποσότητας των αγορών στοιχείων ενεργητικού στο πλαίσιο του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης από τα 60 δισ. ευρώ στα 80 δισ. ευρώ. Ωστόσο, είναι εξαιρετικά απίθανο όλη αυτή η αύξηση να προέλθει από τις αγορές εταιρικών ομολόγων.

Πράγματι, παράγοντες της αγοράς αφήνουν να εννοηθεί ότι η ΕΚΤ μπορεί να δυσκολευτεί να ολοκληρώσει αγορές 10 δισ. ευρώ το μήνα δεδομένου του όγκου των νέων εταιρικών ομολόγων που πωλούνται και των υφιστάμενων που συναλλάσσονται. Ένα ποσό στα 5 δισ. ευρώ μπορεί να είναι πιο διαχειρίσιμο, λένε.

Κάθε εβδομάδα η κεντρική τράπεζα θα δημοσιεύει την ποσότητα των εταιρικών ομολόγων που έχει στην κατοχή της, ενώ θα παρουσιάζει αναλυτικά κάθε μήνα όλες τις αγορές που έκανε.

Η ΕΚΤ έχει θέσει ως ανώτατο όριο την αγορά ως και 70% από κάθε έκδοση ομολόγου, ενώ δεν υπάρχει ελάχιστο όριο.

Ποιος θα είναι ο αντίκτυπος του προγράμματος;

Κανείς δεν ξέρει με βεβαιότητα, αλλά υπάρχουν πολλές προβλέψεις.

Η πρόθεση της ΕΚΤ είναι να τονώσει την ευρωζώνη χρηματοδοτώντας απευθείας εταιρείες. Ο άμεσος αντίκτυπος της ανακοίνωσης των μέτρων ήταν να στείλει τις αποδόσεις των ομολόγων ακόμα χαμηλότερα και πολλές μεγάλες εταιρείες να προσφέρουν νέες εκδόσεις ομολόγων για να εκμεταλλευτούν το χαμηλό κόστος δανεισμού.

Ωστόσο, μόνο μεγάλες ευρωπαϊκές εταιρείες έχουν συνήθως πρόσβαση στις αγορές ομολόγων και σε γενικές γραμμές δεν δυσκολεύονται να χρηματοδοτηθούν, η πίστωση ήταν ήδη πολύ φθηνή πριν την ανακοίνωση του μέτρου.

Το ερώτημα για την κεντρική τράπεζα είναι αν βοηθάει στην μείωση του κόστους χρηματοδότησης για τις μικρότερες εταιρείες. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί μέσω των τραπεζών, καθώς οι επενδυτές μετατοπίζονται στα τραπεζικά ομόλογα που προσφέρουν σχετικά περισσότερη αξία ή αν οι μικρότερες εταιρείες πειστούν να βγουν οι ίδιες στις αγορές ομολόγων.

Αναλυτές στην Goldman Sachs υποστηρίζουν πως οι μικρής και μεσαίας κεφαλαιοποίησης εταιρείες μπορούν να επωφεληθούν δυσανάλογα από την πτώση στο κόστος δανεισμού.

Επίσης, μπορεί να βάλει σε πειρασμό μεγαλύτερες ευρωπαϊκές εταιρείες να πάρουν περισσότερο φθηνό χρέος για να χρηματοδοτήσουν εξαγορές και συγχωνεύσεις ή επαναγορές μετοχών. Μια ανησυχία για τους επενδυτές είναι ότι το εγχείρημα ενδέχεται να ρουφήξει όλη την ρευστότητα στην αγορά, υπονομεύοντας την δυνατότητα τους για συναλλαγές στην δευτερογενή αγορά.

© The Financial Times Limited 2016. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation