Η ευρωζώνη τρέχει... υπερβολικά γρήγορα

Η Ευρώπη απόλαυσε καλή πορεία το τελευταίο διάστημα. Αυξάνονται όμως διαρκώς οι ενδείξεις ότι η θετική μεταστροφή των επενδυτών υπέρ της ευρωζώνης έτρεξε υπερβολικά γρήγορα κι έχει φτασει υπερβολικά μακριά.

Το ευρώ είναι το προφανές παράδειγμα. Το ενιαίο νόμισμα έχει εκτιναχθεί 14% έναντι του δολαρίου από τα χαμηλά του περσινού καλοκαιριού, και είχε ανάλογη πορεία σε καθαρή εμπορική βάση –ένα μέγεθος που είναι πολύ σημαντικό για την οικονομία.

Η ανατίμηση του νομίσματος αντιστοιχεί με επιβολή αυστηρότερης νομισματικής πολιτικής, υπονομεύοντας τις εξαγωγές και δημιουργώντας νέα προβλήματα στην περιφέρεια. Στον αντίποδα βέβαια, η οικονομία έχει εξέλθει από την ύφεση και η εμπιστοσύνη έχει επιστρέψει. Μαζί με την εμπιστοσύνη έχει επιστρέψει και η ρευστότητα, με αποτέλεσμα η πρόσθετη προμήθεια που απαιτούν οι επενδυτές για να κρατούν ισπανικά ομόλογα αντί για γερμανικά, να έχει υποχωρήσει στα χαμηλότερα επίπεδα από τον Ιούνιο 2011.

Καθώς οι «αρκούδες» των ομολόγων σταμάτησαν να γρυλίζουν, οι πολιτικοί επιβράδυναν τους ρυθμούς μεταρρυθμίσεων, με την Γερμανία να βάζει εμπόδια στα σχέδια τραπεζικής ενοποίησης. Δεδομένου ότι οι αγορές παραμένουν ήρεμες, κι άλλες μεταρρυθμίσεις είναι πιθανό επίσης να επιβραδυνθούν.

Σε κάθε περίπτωση, η βελτίωση στα θεμελιώδη δεδομένα –το πλεόνασμα ρεκόρ στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών που απορροφά ρευστό από τον υπόλοιπο πλανήτη για να επιδιορθωθεί η ευρωζώνη- λογικά θα συντηρήσει τις ανοδικές πιέσεις στο ευρώ. Τα «επιθετικά» σχόλια αξιωματούχων της ΕΚΤ σχετικά με την πιστωτική πολιτική, υποδεικνύουν επίσης ότι δεν υπάρχουν πολλές πιθανότητες για ανάληψη δράσης ώστε να αποδυναμωθεί το νόμισμα.

Σε κάθε περίπτωση, οι επενδυτικές ελπίδες είναι υπερβολικές. Οι τοποθετήσεις long με χρήση παραγώγων προϊόντων για άνοδο του ευρώ, έχουν επιστρέψει στα επίπεδα του 2011, όταν η αισιοδοξία αποδείχθηκε βαρύ λάθος. Πριν από αυτό, ποτέ δεν είχαν ανέβει τόσο ψηλά από τότε που ξέσπασε η διεθνής πιστωτική κρίση το 2007.

Η επίδραση της αισιοδοξίας είναι ορατή και στα εμπορικά μοτίβα του νομίσματος. Μέχρι τον περασμένο μήνα, το ευρώ κινείτο πολύ κοντά στις προμήθειες (yields) που δίνονταν στους επενδυτές για να βάλουν τα λεφτά τους σε γερμανικά ή αμερικανικά βραχυπρόθεσμα ομόλογα. Έκτοτε, το ευρώ έχει ενισχυθεί δυναμικά, μολονότι το αμερικανικό yield έχει γίνει συγκριτικά πιο ελκυστικό.

Το ευρώ στηρίζεται στις εξαγωγές. Πολλές μικρότερες κεντρικές τράπεζες έχουν επίσης αρχίσει να παρεμβαίνουν φραστικά για να «ρίξουν» τα νομίσματά τους, κάτι που θα ανεβάσει περαιτέρω το ευρώ. Αλλά οι επενδυτές έχουν λάβει τέτοιες θέσεις που δείχνουν ότι περιμένουν να συνεχιστούν τα καλά νέα. Γι'αυτό και τυχόν ανατροπή θα έχει πολύ άσχημες επιπτώσεις, καθώς οι τοποθετήσεις θα πρέπει να ανατραπούν.

© The Financial Times Limited 2013. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation