Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Τα distress funds των ΗΠΑ εισβάλουν στην ευρωπαϊκή αγορά

Επενδυτές που ποντάρουν σε προβληματικές εταιρίες, βλέπουν την ευκαιρία που περίμεναν στην Ευρώπη. Εχουν αποκτήσει πείρα στις ΗΠΑ και περιμένουν την πολυπόθητη κίνηση των ευρω-τραπεζών. Πώς κλείνονται τα ντιλς.

  • των Henny Sender (Νέα Υόρκη) και Anne-Sylvaine Chassany (Λονδίνο)
Τα distress funds των ΗΠΑ εισβάλουν στην ευρωπαϊκή αγορά

Όταν ο Lance West και ο Jed Hart, δύο συνεργάτες της νεοϋρκέζικης επενδυτικής εταιρίας Centerbridge Partners, άνοιξαν γραφείο στο Λονδίνο πριν δύο χρόνια, λίγοι το πρόσεξαν πέρα από έναν μικρό αριθμό ανταγωνιστών στον απόκρυφο κόσμο του «προβληματικού χρέους» (distressed debt), όπου συχνά δισεκατομμύρια χάνονται και κερδίζονται μέσα από περίπλοκους υπολογισμούς, τεταμένες διαπραγματεύσεις και νομικές παρεμβάσεις.

Στις αρχές αυτού του μήνα, το Centerbridge, με πάνω από 20 δισ. δολ. σε υπό διαχείριση κεφάλαια, υπέγραψε δύο συμφωνίες "loan to own" (δάνειο για απόκτηση) όπως ονομάζονται, αποκτώντας την γερμανική εταιρία επισκευών αυτοκινήτων ATU από το KKR, το buyout group με έδρα στην Ν. Υόρκη, καθώς και τον έλεγχο της Frans Bonhomme, γαλλικής εταιρίας διανομής πλαστικών σωλήνων, από το λονδρέζικο private equity, Cinven.

Τον Σεπτέμβριο το Centerbridge είχε συνεργαστεί με το Corsair Capital, την επενδυτική μονάδα της Εκκλησίας της Αγγλίας, και το RITCapital Partners για να αγοράσουν μερίδιο 600 εκατ. στερλινών στην μονάδα Williams & Glyn's της Royal Bank of Scotland, την οποία η τράπεζα είχε υποσχεθεί να πουλήσει ώστε να εγκρίνει η Ευρώπη την διάσωσή της από την κυβέρνηση.

Το Centerbridge ανήκει στο πιο πρόσφατο κύμα των private equity και επενδυτών σε προβληματικά (distress) ενεργητικά, που συγκεντρώνονται στην Ευρώπη, καθώς το κύμα των αναδιοργανώσεων έχει λήξει στην εθνική αγορά τους. Προσπαθούν να αξιοποιήσουν τα μαθήματα από τα λάθη των άλλων private equity, που φόρτωσαν με υπερβολικά δάνεια εταιρίες τις οποίες αγόρασαν στο ζενίθ της αγοράς, όπως και την ανάγκη των ευρωπαϊκών τραπεζών να πουλήσουν ενεργητικά, καθώς προσπαθούν να επιδιορθώσουν τους ισολογισμούς και να αυξήσουν τους κεφαλαιακούς τους συντελεστές.

Στην στρατηγική loan-to-own αγοράζονται δάνεια με εκπτώσεις που συνήθως κινούνται από 50% ως 70% της ονομαστικής αξίας με στόχο την μετατροπή των ομολόγων σε μετοχές στο πλαίσιο ενός σχεδίου αναδιάρθρωσης.

Σε άλλες περιπτώσεις, αυτοί οι distress investors, δέχονται να βοηθήσουν εταιρίες οι οποίες δεν μπορούν πλέον να αντλήσουν κεφάλαια από τους τραπεζίτες τους, καθώς οι τελευταίοι βγαίνουν από αγορές όπου δεν έχουν το απαραίτητο μέγεθος ή εγκαταλείπουν χώρες περιοριζόμενες στις εθνικές αγορές τους. Οι τράπεζες ελέγχουν την συντριπτική πλειοψηφία όλων των χρηματοδοτήσεων χρέους στην Ευρώπη, ενώ στις ΗΠΑ οι τράπεζες κατέχουν λιγότερο από το 30% όλων των χρηματοδοτήσεων.

Το ενδιαφέρον έχει γίνει πιο έντονο τελευταία, χάρη στις ενδείξεις ότι επιτέλους υπάρχει μακροοικονομική ανάκαμψη στην Ευρώπη.
«Το σπουδαιότερο γεγονός είναι ότι το ρίσκο έχει φύγει από το τραπέζι,» σχολιάζει ο Marc Lasry, ιδρυτής του Avenue Capital. «Τα επίπεδα αβεβαιότητας έχουν βελτιωθεί σε σχέση με 18 μήνες πριν. Ακόμη και η Ελλάδα έχει πλεόνασμα σήμερα».

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις στελεχών του κλάδου, υπάρχουν περίπου 40 distress debt specialists στην Ευρώπη. Οι περισσότεροι είναι αμερικανικές εταιρίες, που έχουν «ακονίσει» τις ικανότητές τους στα προβληματικά δάνεια στις ΗΠΑ.

Μεταξύ αυτών οι Apollo Management, Strategic Value Partners, Cerberus, Angelo Gordon, Avenue Capital καθώς και Fortress, Lone Star και Oaktree Capital, που ανταγωνίζονται μεταξύ τους ορισμένες φορές, ενώ σε άλλες περιπτώσεις ενώνουν τις δυνάμεις.

Private equity όπως η Blackstone και η KKR είναι επίσης ενεργές, μέσω των ομάδων τους για ειδικές περιπτώσεις, πιστώσεις και real estate.

Μετά από πολλά χρόνια με ανεπαίσθητη ροή από συμφωνίες, επειδή οι ευρωπαϊκές τράπεζες προτιμούσαν «να επιδιορθώνουν και να παρατείνουν» τα προβληματικά τους δάνεια, αντί να εγγράφουν τις ζημίες, αυτές οι εταιρίες πιστεύουν ότι επιτέλους υλοποιείται η ευκαιρία του distress στην Ευρώπη.

Μετά την ανακεφαλαιοποίηση και την βοήθεια από τις ενέσεις ρευστότητας της ΕΚΤ, οι ευρωπαϊκές τράπεζες αναμένεται να πουλήσουν δάνεια με συνολική ονομαστική αξία 80 δισ. ευρώ το 2014, μετά από εκποίηση περίπου 60 δισ. ευρώ φέτος, σύμφωνα με τα στοιχεία της PwC. Το 2012 το ποσό ήταν 46 δισ. ευρώ και το 2011 ήταν 36 δισ. ευρώ.

«Η προγραμματισμένη επιθεώρηση ενεργητικών και τα stress tests της ΕΚΤ, θα λειτουργήσουν ακόμη πιο ευεργετικά για τις πωλήσεις δανείων τον επόμενο χρόνο,» δηλώνει ο Richard Thompson της PwC. Εκτιμάται ότι περίπου 90 δισ. ευρώ έχουν συγκεντρωθεί για συμφωνίεςdistress debt στην Ευρώπη.

Κάποιες επενδύσεις έχουν αποδώσει καλά. Η Oaktree και η Apollo αγόρασαν μεγάλο κομμάτι από τα χρεόγραφα της βρετανικής στεγαστικής τράπεζας Countrywide το 2009, μετά από ανταλλαγή δανείων με μετοχές 300 εκατ. στερλινών και πρόσφατα την εισήγαγαν στο χρηματιστήριο.

Η SVP, που το 2012 ανέλαβε τον έλεγχο της Klöckner Pentaplast από την Blackstone, έχει ανακτήσει το αρχικό επενδυτικό της κεφάλαιο μέσω αναχρηματοδότησης της γερμανικής εταιρίας πλαστικών που έγινε στις αρχές του έτους, και αναμένεται εντέλει να βγάλει τρεις φορές τα λεφτά της.

Αυτού του είδους οι αποδόσεις, τονώνουν τον ανταγωνισμό. Τον Αύγουστο το Apollo πλειοδότησε επιτυχώς με αντίπαλο την Centerbridge για τον έλεγχο της ισπανικής τράπεζας EVO Banco, ενώ το Oaktree έχει επίσης «νικήσει» την Centerbridge στον έλεγχο ναυτιλιακών ενεργητικών.

Η μονάδα «ειδικών καταστάσεων» της KKR ανέλαβε την γαλλική εταιρία προϊόντων χάλυβα Winoa τον Νοέμβριο, από το γαλλικό private equity «LBO France». Αλλά πέρσι, η ομάδα buyout της KKR, έχασε τον έλεγχο της γαλλικής εταιρίας πληροφοριών καταλόγου Pages Jaunes, από το νεοϋρκέζικο Cerberus.

© The Financial Times Limited 2013. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v