Υπεραμύνεται των προσλήψεων ο πρώην πρόεδρος της ΑΜΕΛ

Προσλήψεις απαραίτητες για την λειτουργία της Αττικό Μετρό Εταιρείας Λειτουργίας (ΑΜΕΛ) ήταν αυτές που πραγματοποιήθηκαν το 2009, σύμφωνα με τον κ. Μανώλη Δρακάκη, πρόεδρο της ΑΜΕΛ την επίμαχη περίοδο και τέως αντιπρόεδρο του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, ο οποίος με επιχειρήματα απαντά και στους ισχυρισμούς του υπουργείου Υποδομών ότι οι προσλήψεις προσωπικού στο τελευταίο τετράμηνο του 2009 ήταν ο βασικός λόγος για την ελλειμματική λειτουργία που εμφάνισε η ΑΜΕΛ τη συγκεκριμένη χρονιά.

Προσλήψεις για τους νέους σταθμούς που θα παραδίδονταν το 2010

Ειδικότερα, σύμφωνα με τον κ. Δρακάκη, ο οποίος διετέλεσε πρόεδρος της ΑΜΕΛ από τον Σεπτέμβριο του 2007 έως τον Μάρτιο του 2010, από το 2006 εκπονήθηκε από την ΑΜΕΛ, με την συνεργασία του προϊσταμένου υπουργείου, επιχειρησιακό σχέδιο στο οποίο προβλεπόταν ότι έως το τέλος του 2009 θα έπρεπε να προσληφθούν στην εταιρεία 450 εργαζόμενοι για να καλύψουν τις μεγάλες νέες ανάγκες που θα δημιουργούσε η απόδοση στην κυκλοφορία και το επιβατικό κοινό πολλών νέων σταθμών.

Η κατασκευαστική εταιρεία ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ προγραμμάτιζε να παραδώσει 10 νέους σταθμούς, καθώς και το αμαξοστάσιο στον Ελαιώνα από τις αρχές έως το καλοκαίρι του 2010. Σύμφωνα με τον προγραμματισμό τον Ιανουάριο του 2010 θα παραδίδονταν σε λειτουργία οι σταθμοί σε: Χολαργό, Χαϊδάρι, Ανθούπολη, Περιστέρι και το αμαξοστάσιο Ελαιώνα, ενώ για το καλοκαίρι του 2010 προγραμματίζονταν η λειτουργία των σταθμών σε: Ελληνικό, Άλιμο, Αργυρούπολη, Ηλιούπολη και Αγία Παρασκευή.

Αναφορικά με τις προσλήψεις που επικαλείται το υπουργείο Υποδομών, κάνοντας χρήση των στοιχείων που περιλαμβάνονται στο πόρισμα του επιθεωρητή δημόσιας διοίκησης Λέανδρου Ρακιντζή, ο τέως πρόεδρος της ΑΜΕΛ επισημαίνει τα εξής:

- Η εταιρεία έλαβε τελικώς την απόφαση να προσλάβει λιγότερα άτομα σε σχέση με τον αριθμό των 450 εργαζομένων που προβλέπονταν στο επιχειρησιακό σχέδιο. «Οι προσλήψεις δεν έχουν σχέση με τις πρόωρες εκλογές και 210 άτομα προσλήφθηκαν κυρίως το Β’ εξάμηνο του 2009 έτσι ώστε να εκπαιδευτούν χωρίς να πληρώνονται επί μακρό χρονικό διάστημα».

- «Οι προσλήψεις έγιναν απολύτως νόμιμα, όπως προβλέπεται από τις διατάξεις για τις ανώνυμες εταιρείες (εκτός ΑΣΕΠ) με ευθύνη του ΔΣ της εταιρείας. Εφαρμόσθηκε η πρακτική με την οποία γίνονταν οι προσλήψεις από την ίδρυση της ΑΜΕΛ το 1999 και οι προσληφθέντες υπέγραψαν συμβάσεις ορισμένου χρόνου».

- «Είναι απολύτως ανακριβή τα περί κοινού τόπου καταγωγής και αποστολής των βιογραφικών από φαξ υπουργείου. Επισημαίνουμε ότι είναι γνωστό ότι ο οποιοσδήποτε χειριστής ενός φαξ μπορεί να καταχωρήσει αριθμό και όνομα αποστολέα που εκείνος επιθυμεί».

Γιατί η ΑΜΕΛ είχε ζημιές το 2009

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και η ανάλυση του τέως προέδρου της ΑΜΕΛ για την επιδείνωση των οικονομικών της εταιρείας κατά το 2009, ένα γεγονός που από το προϊστάμενο υπουργείο αποδίδεται κατά κύριο λόγο το κόστος μισθοδοσίας.

Όπως χαρακτηριστικά σημειώνεται από το αρμόδιο υπουργείου με αναφορά και πάλι στο πόρισμα Ρακιντζή, «πρόκειται για συμβάσεις, που κρίθηκαν από τον Γενικό Επιθεωρητή ως “υπεράριθμες προσλήψεις” και επιβάρυναν με λειτουργικά έξοδα την εταιρεία, η οποία εμφάνισε για πρώτη φορά το 2009 πάνω από 22.000.000 ευρώ λειτουργικό έλλειμμα». Στο πόρισμα τονίζεται ότι «η αναλογία του κόστους μισθοδοσίας προς τα συνολικά έσοδα αυξήθηκε από 48% το 2007 στο 74% το 2009».

Ωστόσο, σύμφωνα με τον κ. Δρακάκη, η επιδείνωση των οικονομικών μεγεθών της εταιρείας οφείλεται πέραν του κλεισίματος της γραμμής προς αεροδρόμιο για κατασκευαστικούς λόγους για διάστημα έξι μηνων και στους εξής λόγους:

- στη μείωση (από 35% σε 22%) του ποσοστού κατανομής από τα εισιτήρια που ελάμβανε η ΑΜΕΛ από τον ΟΑΣΑ,

- στην επέκταση της βραδινής λειτουργίας κάθε Παρασκευή και Σάββατο

- στη μείωση των εισπράξεων λόγω της εφαρμογής εισιτηρίου ισχύος 1 ώρας και 30 λεπτών σε όλο το σύστημα συγκοινωνιών

- στην εφαρμογή του «κοινωνικού» εισιτηρίου 0.50 ευρώ σε υπερήλικες και φοιτητές, μαθητές.

Όσο δεν υπογράφεται η σύμβαση για τη σήμανση οι ζημιές διευρύνονται

Όμως ο τέως πρόεδρος της Αττικό Μετρό Εταιρεία Λειτουργίας σημειώνει με ιδιαίτερη έμφαση ότι «δυστυχώς, η ζημία της εταιρείας σήμερα είναι ακόμα μεγαλύτερη, λόγω της καθυστέρησης αποπεράτωσης και λειτουργίας των νέων σταθμών. Και αυτό οφείλεται στο ότι η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υποδομών δεν αποφασίζει να επιλύσει το θέμα της σηματοδότησης των επεκτάσεων, δεδομένου του γεγονότος ότι αργεί εξοπλισμός αξίας περίπου 1 δισ. ευρώ (κόστος κατασκευής) και δεν εισπράττονται αντίστοιχα εισιτήρια».

Μιλώντας για το θέμα αυτό στο Euro2day, ο κ. Δρακάκης έκανε λόγο για «έλλειψη τσαγανού», όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, από την νυν, αλλά και την προηγούμενη, ηγεσία του αρμόδιου υπουργείου Υποδομών (πρώην ΠΕΧΩΔΕ), να προχωρήσει στην υπογραφή της σύμβασης ύψους 45 εκατομμυρίων ευρώ για τα έργα τηλεδιοίκησης και σήμανσης των επεκτάσεων που παραμένουν ανενεργές, παρότι το υπόλοιπο έργο έχει ολοκληρωθεί.

Πρόκειται για σύμβαση, η οποία έχει ήδη λάβει την έγκριση της ΕΕ, αλλά η εμπλοκή σε αυτή της Siemens έχει οδηγήσει σε μεγάλη καθυστέρηση την υπογραφή της.

Πολιτική δίωξη η ομαδική απομάκρυνση

Αναφερόμενος, τέλος, στην υπόθεση απομάκρυνσης με τη λήξη της σύμβασή τους, των εργαζομένων που προσελήφθησαν το 2009 στην ΑΜΕΛ ο κ. Δρακάκης επισημαίνει ότι στην περίπτωση των εργαζομένων αυτών θα έπρεπε να είχε γίνει αυτό που η λογική, αλλά και η πρακτική της εταιρείας, είτε επί ΠΑΣΟΚ είτε επί ΝΔ, επιτάσσει. Δηλαδή θα έπρεπε με την λήξη της σύμβασης να αξιολογηθούν σε ατομική βάση και όχι να απολύονται συνολικά. Οι προσληφθέντες κάλυπταν υπαρκτές ανάγκες της εταιρείας και η απόφαση ομαδικής απομάκρυνσης τους, σύμφωνα με τον τέως πρόεδρο της εταιρείας, αποτελεί σαφώς πολιτική δίωξη.

Να σημειωθεί ότι οι περίπου 280 εργαζόμενοι της ΑΜΕΛ, των οποίων οι συμβάσεις δεν ανανεώθηκαν το περασμένο φθινόπωρο, έχουν προσφύγει στην δικαιοσύνη κατά της απόφασης αυτής και αναμένουν την ετυμηγορία του δικαστηρίου για την υπόθεσή τους.