Καζάνι που βράζει η Γερμανία

«Ανταρσία» κατά Μέρκελ με την Deutsche Welle να κάνει λόγο την Τρίτη 23/2 για σκέψεις στο CSU (οι Βαυαροί Χριστιανοκοινωνιστές, εταίροι των Χριστιανοδημοκρατών) να κινηθούν μέχρι και νομικά στο θέμα του λεγόμενου προσφυγικού.

Την ίδια μέρα, ακολούθησε η ανακοίνωση του δείκτη Ifo, στον οποίο αποτυπώνεται επιδείνωση του επιχειρηματικού κλίματος στην οικονομία. Καζάνι που βράζει η Γερμανία -Hexenkessel, «το καζάνι των μαγισσών» στη γλώσσα τους-, ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για την αποδομούμενη «ενιαία Ευρώπη», συνεκτιμώντας το ότι η χώρα είναι το πρώτο ΑΕΠ της Ε.Ε.

Έμπειροι αναλυτές εκτιμούν πως από το αποτέλεσμα των τοπικών εκλογών της 13ης Μαρτίου θα εξαρτηθεί σε σημαντικό βαθμό η ισορροπία στον κυβερνητικό συνασπισμό CDU/CSU-SPD, οι συσχετισμοί δυνάμεων στο οικονομικό τρίγωνο Βερολίνου - Μονάχου - Φρανκφούρτης, αλλά και η στάση που θα τηρηθεί και έναντι της Ελλάδας.

Η πρόσφατη δήλωση-παρέμβαση του υπουργού Οικονομίας (και αντικαγκελαρίου), Sigmar Gabriel, ο οποίος ζήτησε άμεση ελάφρυνση του ελληνικού χρέους και χαρακτήρισε κυνισμό τις συνεχείς απειλές για έξοδο της χώρας από τη Σένγκεν, μόνο κεραυνός εν αιθρία δεν μπορεί να θεωρηθεί. Απεναντίας καταδεικνύει τη διάσταση απόψεων που επικρατεί εδώ και καιρό στο εσωτερικό της κυβέρνησης όσον αφορά και στα θέματα της ακολουθούμενης οικονομικής πολιτικής, την κόντρα Schaeuble - Draghi, την αντιμετώπιση του «ελληνικού προβλήματος».

Ο Sigmar Gabriel προέρχεται από το σοσιαλιστικό SPD, θεωρείται άριστος οικονομολόγος και πλειστάκις έχει διαφοροποιηθεί από τις σκληρές θέσεις του Wolfgang Schaeuble (προέρχεται από τη λεγόμενη δεξιά πτέρυγα του συντηρητικού CDU).

Οι εκλογές και η κόντρα

Η ουσία είναι πως σε λιγότερο από ένα μήνα (13 Μαρτίου) διεξάγονται εκλογές στα κρατίδια Βάδης - Βυρτεμβέργης, Ρηνανίας - Παλατινάτου και Σαξωνίας - Άνχαλτ και να αναφέρουμε απλώς πως η Βάδη με ΑΕΠ 438 δισ. ευρώ (στα 175 δισ. ευρώ το ελληνικό ΑΕΠ!) είναι το τρίτο πλουσιότερο κρατίδιο της ομοσπονδιακής Γερμανίας.

Η αναμέτρηση της 13ης Μαρτίου θεωρείται πρόκριμα για τις εκλογές του Σεπτεμβρίου (σε Μεκλεμβούργο - Δυτική Πομερανία και Βερολίνο) και διεξάγεται ένα χρόνο πριν από τις ομοσπονδιακές εκλογές του 2017 και το ερώτημα που κυριαρχεί είναι εάν θα αποτυπωθεί η σημαντική δημοσκοπική φθορά που υφίστανται το κυβερνητικό CDU, αλλά και προσωπικά η Angela Merkel.

Την ώρα που ο υπουργός Οικονομίας έθετε ευθέως θέμα άμεσης ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους, η οικονομική πτέρυγα του CDU μέσω του Wolfgang Steiger καλούσε την καγκελάριο να δείξει την πυγμή της, προειδοποιώντας πως, εάν δεν εξευρεθεί λύση στο προσφυγικό, τότε η Ελλάδα θα πρέπει να αποκλειστεί από τον χώρο Σένγκεν.

Αιτία για το ενδεχόμενο ενός αποκλεισμού αναφέρεται από τον Γ.Γ. του ισχυρού Οικονομικού Συμβουλίου του CDU το κόστος. Σε περίπτωση που κλείσουν τα σύνορα έστω για ένα περιορισμένο χρονικό διάστημα, οι απώλειες θα ήταν μικρότερες από τη συνέχιση αυτής της ανοιχτής πολιτικής προς τους μετανάστες και τους πρόσφυγες.

«Αδιέξοδο η έξοδος», αντιτείνει ο αντικαγκελάριος, σημειώνοντας πως ο κίνδυνος κατάρρευσης της Σένγκεν θα είχε τεράστιες επιπτώσεις, δεδομένου ότι το 60% των εμπορικών συναλλαγών της Γερμανίας διεξάγεται εντός της Ε.Ε.

Η μετάφραση

Σε αυτήν τη συγκυρία η μεν Merkel δείχνει να στηρίζει την Αθήνα (στο πρόβλημα του προσφυγικού), αλλά ουδείς γνωρίζει τι θα συμβεί εάν στις 13 Μαρτίου το CDU αποτύχει να ξανακερδίσει την αναμέτρηση στη Βάδη - Βυρτεμβέργη (την έχασε το 2011 από τον συνασπισμό SPD - Grunen μετά από 58 χρόνια συνεχούς διακυβέρνησης).

Το πλούσιο κρατίδιο της Βάδης θεωρείται παραδοσιακό προπύργιο των συντηρητικών και, σύμφωνα με τα γερμανικά ΜΜΕ, η 13η Μαρτίου θεωρείται κρησάρα για την Angela Merkel και τις ισορροπίες στο εσωτερικό του CDU, αλλά και του κυβερνητικού συνασπισμού με το SPD.

Έμμεσα σύμμαχός της ο αντικαγκελάριος, καθώς μεταξύ άλλων δηλώνει (στη «Frankfurter Allgemeine Zeitung») πως ενεργοποιούνται δισεκατομμύρια επί δισεκατομμυρίων για να σταθεροποιηθεί το ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό σύστημα, αλλά δεν επιτυγχάνεται η βελτίωση της καθημερινότητας, της πραγματικής οικονομίας και των κοινωνικών συνθηκών στις χώρες που παίρνουν βοήθεια/δάνεια, ζητώντας να αλλάξει αυτή η πολιτική για να μην επιταχυνθεί η διαδικασία κατάρρευσης της Ευρώπης.

Ο λόγος του Sigmar Gabriel ακούγεται συναφής με του Ιταλού πρωθυπουργού, Matteo Renzi, ο οποίος για τους δικούς του λόγους τελευταία έχει οξύνει πολύ τους τόνους προς το Βερολίνο, τη μονεταριστική πολιτική Schaeuble και την τακτική Merkel στο προσφυγικό - μεταναστευτικό.

Και οικονομικοί τριγμοί

Την ίδια ώρα το ένα μετά το άλλο τα μηνύματα από την οικονομία της Γερμανίας, αλλά και από το εσωτερικό της χώρας λόγω των επιπτώσεων της μεταναστευτικής πολιτικής, επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο το ούτως ή άλλως βαρύ κλίμα.

Η ραγδαία δημοσκοπική άνοδος της ευρωσκεπτικιστικής Allternative fur Deutschland - AfD (στη Βάδη - Βυρτεμεβέργη η τελευταία μέτρηση έδινε 12% από 5,5%, με το όριο εισόδου στο Κοινοβούλιο να είναι 5%), οι ολοένα και εντονότερες αντιδράσεις των Γερμανών πολιτών (που πολλαπλασιάζονται μετά τα γεγονότα της Κολωνίας την Πρωτοχρονιά) προκαλούν συνεχείς τριβές στο εσωτερικό του κυβερνητικού CDU/CSU και τριγμούς στην κυβέρνηση.

Παράλληλα, η ανακοίνωση της νέας επιδείνωσης του οικονομικού κλίματος τον Φεβρουάριο (κατά 9,2 μονάδες χαμηλότερα σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα) ήρθε να επιτείνει τις ενδοκυβερνητικές κόντρες.

Το Ινστιτούτο ZEW μαζί με το Ινστιτούτο IfO θεωρούνται τα δύο σημαντικότερα think tanks της Γερμανίας, με το πρώτο (εδρεύει στο Μανχάιμ) να θεωρείται πως εκφράζει τα συμφέροντα της Φρανκφούρτης (χρηματοοικονομικό κέντρο), σε αντίθεση με το IfO (εδρεύει στο Μόναχο ) και απηχεί τα συμφέροντα της «παλιάς Γερμανίας» και του βαρέος βιομηχανικού κράτους (VW, BMW, Siemens κ.ά.). Το... τρίγωνο Μονάχου - Φραγκφούρτης κλείνει το Βερολίνο, το κέντρο της ιστορικής Γερμανίας.