Άκρως ενδιαφέρουσες διεργασίες φαίνεται ότι έχουν μπει σε κίνηση στον πολύπαθο κλάδο των ελληνικών ασφαλειών.

Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι αρκετές ελληνικές τράπεζες (βλέπε Alpha Bank που το έκανε -και πολύ περισσότερες που το… ετοιμάζουν ή το προσπαθούν) αρχίζουν να βγάζουν την… ουρά τους έξω από το παιχνίδι των ασφαλειών, περιοριζόμενες στην παροχή του δικτύου τους.

Είναι το γεγονός ότι επιβεβαιωμένα πλέον επιστρέφει από την… πίσω πόρτα ο Έλληνας ”Μίδας” του κλάδου Δημήτρης Κοντομηνάς, με πρώτη (αλλά μάλλον όχι… μόνη) κίνηση στην Κύπρο.

Είναι το γεγονός ότι ο ξένος κολοσσός AXA μπαίνει (ξανά) στη χώρα μας, μέσω της συμφωνίας με την Alpha Bank.

Όπως επίσης και ότι βρέθηκε ένας ξένος επενδυτής (η Citadel) να ασχοληθεί με μια μη εισηγμένη ελληνική εταιρία (την Εγνατία) η οποία αναμφίβολα είχε τα προβλήματά της, αποτιμώντας τη μάλιστα σε αξία… 200 εκατ. ευρώ!

Σημειώστε σχετικά ότι η ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ αποτιμάται αυτή τη στιγμή στη Σοφοκλέους περί τα 88 εκατ. ευρώ και η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΠΙΣΤΗ στα… 41 εκατ. ευρώ, ενώ η Αγροτική Ασφαλιστική έχει τρέχουσα αξία 111,5 εκατ. ευρώ.

Όχι, δεν εννοούμε ότι πρέπει να αρχίσουν οι συγκριτικές αποτιμήσεις και τα βιαστικά συμπεράσματα. Καθένας επενδυτής έχει τους δικούς του λόγους να αποτιμά ό,τι θέλει όπως θέλει. Beauty is in the eye of the beholder, όπως λένε οι Αγγλοσάξονες.

Υπάρχουν δε κάποιοι που αναφέρουν ότι οι… σκελετοί και τα… θηρία στις ντουλάπες του ασφαλιστικού κλάδου αρκούν για να τρομάξουν μέχρι και τον… Indiana Jones!

Μερικά παραδείγματα, άλλωστε, για τα ”κόλπα” στον κλάδο μετέφερε η ίδια η στήλη σε πρόσφατο σχόλιό της.

Αυτό που θέλουμε να πούμε είναι ότι όταν ένας κλάδος ”ξύνει τον πάτο του βαρελιού”, όταν θεωρείται σχεδόν τελειωμένος, τότε αρχίζουν και οι διαδικασίες για την… ”ανάστασή του”, ειδικά όταν μιλάμε για κλάδο που υπάρχει σε όλες τις χώρες του κόσμου και δεν αποτελεί χαρακτηριστικό ορισμένων μόνο οικονομιών.

Οι ασφάλειες είναι σαν τις τράπεζες. Υπάρχουν παντού.

Κι από την άλλη, ο ασφαλιστικός κλάδος στη Δυτική Ευρώπη έχει ήδη ωριμάσει για τα καλά.

Οι ”ευκαιρίες” τώρα βρίσκονται στην Ελλάδα και στην αναπτυσσόμενη Ευρώπη. Όσο για την Ελλάδα, ένα πρόσθετο στοιχείο είναι ότι οι μεγάλες ξένες εταιρίες απέχουν πολύ από τα μερίδια αγοράς που κατέχουν σε όλες σχεδόν τις υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε.

Βάλτε τώρα στην εξίσωση το γεγονός ότι η παγκόσμια ρευστότητα είναι τεράστια, ότι υπάρχουν και ειδικά funds που ψάχνουν για εταιρίες με προβλήματα (αλλά και… πελατολόγιο), και ενδεχομένως να καταλήξετε στο ίδιο συμπέρασμα με εμάς.

Οι εξελίξεις ενδέχεται να είναι εντυπωσιακές.