Το euro2day και ο ΧΑΜ παρακολουθούν τις εξελίξεις με τα σχέδια ενεργειακών αγωγών που διέρχονται την Ελλάδα και έχουν επισημάνει τη σημασία που έχει η παροχή πολιτικής στήριξης για την υλοποίησή τους.

Τις τελευταίες μέρες οι εξελίξεις είναι ραγδαίες. Επιτέλους, η Ελλάδα απέκτησε κυβέρνηση που μπορεί να ασχοληθεί με τα θέματα αυτά. Επιτέλους, πάλι, έγινε κατανοητό ότι για να παραμείνει στο παιχνίδι των αγωγών πρέπει να στηρίξει τον αγωγό ΤΑΡ.

Είναι ο μοναδικός, από αυτούς που σχεδιάζονται για μεταφορά αερίου της Κασπίας στην Ευρώπη, με διέλευση από τη χώρα. Ως εδώ καλά. Οι αρμόδιοι υπουργοί πήγαν στη Ρώμη και τα βρήκαν με τους ομολόγους τους, καθότι ο ΤΑΡ καταλήγει στην Ιταλία.

Μένει το αίνιγμα που λέγεται Αλβανία και τα ανοιχτά θέματα που έχει η Ελλάδα με τη γειτονική χώρα, μια και ο αγωγός, μετά την Ελλάδα, διασχίζει το αλβανικό έδαφος, προκειμένου στη συνέχεια να βυθιστεί στην Αδριατική.

Η ελληνική πλευρά έχει διαμηνύσει ότι τη στήριξη της χώρας στον αγωγό ΤΑΡ τη συνδέει με την επίλυση της εκκρεμότητας που έχει η χώρα για τον καθορισμό των θαλάσσιων οικονομικών ζωνών Ελλάδας - Αλβανίας. Η σχετική διακρατική συμφωνία έχει υπογραφεί εδώ και χρόνια με πρωθυπουργό τον Κώστα Καραμανλή και ΥΠΕΞ την Ντόρα Μπακογιάννη.

Ωστόσο, δεν επικυρώθηκε ποτέ από το κοινοβούλιο της γειτονικής χώρας, καθώς το σοσιαλιστικό κόμμα προσέφυγε στο Συνταγματικό Δικαστήριο, το οποίο απαγόρεψε την επικύρωση.

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι με τους κατάλληλους διπλωματικούς χειρισμούς και μερικά ανταλλάγματα ίσως το θέμα θα μπορούσε να διευθετηθεί, καθώς είναι προς όφελος των δύο κρατών να ισχύσει διμερώς συμφωνημένη ΑΟΖ. Ωστόσο, παρότι το συγκεκριμένο ζήτημα βρίσκεται, ίσως και λόγω συγκυρίας, χαμηλά στην ατζέντα της επικαιρότητας, στην Αλβανία κατά περιόδους όχι μόνο είναι πολύ ψηλά, αλλά αποτελεί και αντικείμενο έντονης πολιτικής αντιπαράθεσης μεταξύ της κυβέρνησης και των αντιπολιτευόμενων κομμάτων.

Τις τελευταίες μέρες, οι ΑΟΖ της Ελλάδας και της Αλβανίας «έμπλεξαν» με την επιχειρούμενη στη γειτονική χώρα κατάργηση της... βουλευτικής ασυλίας. Πώς έγινε αυτό; Σχετικά απλό.

Η κεντροδεξιά κυβέρνηση πρότεινε τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για το θέμα. Η αξιωματική αντιπολίτευση «συμφώνησε» υπό τον όρο ότι στο ίδιο δημοψήφισμα οι πολίτες θα πρέπει να αποφασίσουν για τη μεταρρύθμιση στη Δικαιοσύνη, την εισαγωγή απορριμμάτων από άλλες χώρες και τη… διευθέτηση των θαλάσσιων συνόρων με την Ελλάδα.

Δηλαδή να αποφασίσουν αν θα εφαρμοστεί ή όχι το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας που ισχύει από το 1982. Όλα δε αυτά με δηλώσεις του εκπροσώπου του σοσιαλιστικού κόμματος Fatmir Xhafa (Φατμίρ Τζαφά) την ημέρα όπου στη Ρώμη οι υπουργοί Εξωτερικών Ελλάδας και Ιταλίας δήλωναν την πρόθεσή τους να στηρίξουν τον αγωγό ΤΑΡ. Τυχαίο; Δεν το νομίζουμε καθόλου.

Όπως δεν είναι τυχαίο ότι στην επιχειρηματολογία του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Αλβανίας χρησιμοποιούνται αυτούσιοι όροι και εκφράσεις που χρησιμοποιεί η Τουρκία στις διαφορές που έχει με την Ελλάδα για παρεμφερή θέματα, αναφέρουν πηγές από τα Τίρανα.

Θα πει κανείς, όλα αυτά δεν ήταν γνωστά στις προηγούμενες κυβερνήσεις; Ιδίως σε αυτές που λόγω ιδεολογικού προσανατολισμού και πολιτικής προσεγγίσεων με την Τουρκία θα μπορούσαν ευκολότερα να επηρεάσουν καταστάσεις σε πολιτικές δυνάμεις των δύο χωρών.

Δεν μπορεί να μην ήταν. Και τι έγινε; Εκ του αποτελέσματος, μάλλον τίποτε.

Σήμερα, τα προβλήματα βγήκαν και πάλι στην επιφάνεια. Αδράνειες και λαθεμένες πολιτικές χρόνων (εμμονή στον ελληνοϊταλικό αγωγό και απόρριψη του ΤΑΡ) επιχειρείται να ανατραπούν κυριολεκτικά μέσα σε μέρες. Μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου, η στάση που θα τηρήσει η Ελλάδα απέναντι στον ΤΑΡ πρέπει να ξεκαθαρίσει, διαμηνύει η κοινοπραξία των παραγωγών στην Κασπία. Ποια θα είναι η εξέλιξη; Άγνωστο.

Αλλά μην περιμένουμε και πολλά, εκτός και αν παρέμβουν οι Μεγάλες Δυνάμεις...