Πάρα πολύ μελάνι χύνεται σχεδόν κάθε μέρα για την περίπτωση της Εμπορικής.

Και όμως, όλως παραδόξως, ουδείς φαίνεται να γράφει για το γεγονός ότι οι Γάλλοι της Credit Agricole διαθέτουν ποσοστό που ξεπερνά το 10% και αγγίζει το 11%, ασχέτως αν δεν διαθέτουν πλήρη δικαιώματα ψήφου για ολόκληρο το ποσοστό αυτό.

Ουδείς λοιπόν ”παίκτης” της τραπεζικής αγοράς θα δεχόταν να πάρει το 20% ή έστω και το 30% της τράπεζας, στις τρέχουσες ή και σε υψηλότερες τιμές, χωρίς τη συγκατάθεση των τελευταίων (αφού τότε θα έχει… ”μετοχικούς ακτιβιστές” μέσα στη σύνθεσή του, τους Γάλλους).

Επιπροσθέτως, γράφονται σενάρια που αγνοούν βασικούς ”νόμους” της αγοράς.

Αν, για παράδειγμα, οι Γάλλοι συμφωνήσουν να λάβουν το ποσοστό της ΔΕΚΑ (και μόνον αυτό), τότε θα έχουν περίπου 20% και θα είναι κυριολεκτικά… ακλόνητοι, ακόμη και στη διοίκηση της εταιρίας, αφού το άλλο ποσοστό που θα μπορούσε εύκολα να λειτουργήσει ”αν μπλοκ” είναι αντιστοίχου ύψους (περίπου 20%) και ανήκει σε Ταμεία που ελέγχονται από το Δημόσιο.

Ξεχάστε λοιπόν τα διάφορα σενάρια που ακούτε και μείνετε στα εξής απλά:

-Για να κινηθούν οι Γάλλοι, και αυτό το έχουν ξεκαθαρίσει όχι μία αλλά πολλές φορές, πρέπει να έχει επιλυθεί, τυπικά και ουσιαστικά, το ασφαλιστικό ζήτημα της Εμπορικής.

-Ουδείς τρίτος πρόκειται να κινηθεί ενάντια στους Γάλλους, καθόσον αυτοί κατέχουν κρισιμότατο ποσοστό και μπορούν να του κάνουν ”τη ζωή δύσκολη” (ιδίως με δεδομένο ότι δεν υπάρχει προς πώληση ποσοστό άνω του 50%), εκτός αν οι ίδιοι θελήσουν να φύγουν.

-Σε δύσκολη θέση βρίσκονται κυρίως τα μεγάλα επενδυτικά κεφάλαια που έχουν τοποθετηθεί στη μετοχή και δεν θα ήθελαν να πάρουν γρήγορα οι Γάλλοι τον έλεγχο σε ”ελκυστική τιμή”. Και πιστέψτε μας, τα κεφάλαια αυτά έχουν κάθε λόγο να φοβούνται το πώς θα ενεργήσουν οι Γάλλοι, αφ’ ης στιγμής πάρουν τον έλεγχο.