Lloyd Blankfein: Το πρόσωπο της χρονιάς το 2009

Από τις υποβαθμισμένες γειτονιές του Bronx στα "σαλόνια" της Wall Street. Ο επικεφαλής της Goldman Sachs κ. Lloyd Blankfein είναι το "πρόσωπο της χρονιάς". Πετυχημένος αλλά και αποδέκτης σκληρού "κατηγορώ".

Δημοσιεύθηκε: 28 Δεκεμβρίου 2009 - 14:09

John Gapper

Lloyd Blankfein: Το πρόσωπο της χρονιάς το 2009

Υπό άλλες συνθήκες η φετινή θα ήταν έτος χαράς για τον κ. Lloyd Blankfein. Η Goldman Sachs, η επενδυτική τράπεζα της οποίας ηγείται εδώ και μία τριετία, όχι μόνο ξεπέρασε την κρίση καλύτερα από τους υπόλοιπους της Wall Street αλλά κατόρθωσε και να έχει κέρδη-ρεκόρ 23 δισ. δολαρίων και να πληρώσει μπόνους στους 31.700 υπαλλήλους της.

Ο κ. Blankfein, ο οποίος σπούδασε με υποτροφία και η πρώτη του δουλειά στην Goldman ήταν να πουλά χρυσά νομίσματα στη μονάδα trading εμπορευμάτων, βοήθησε ώστε η εταιρία να προοδεύσει σε τέτοιον βαθμό που φαίνονταν αδύνατος ακόμη και πριν από 10 χρόνια, όταν εισήχθη για πρώτη φορά στην αγορά. Η επιρροή του ομίλου έχει διαχυθεί σε όλον τον κόσμο, από την\ Νέα Υόρκη και το Λονδίνο έως τη Σαγκάη και το Σάο Πάολο.

Σημαντικό μέρος της επιτυχίας αποδίδεται στον κ. Blankfein, σε έναν δυναμικό, έξυπνο, αστείο (όλοι μιλούν για τον αυθόρμητο και γεμάτο χιούμορ τρόπο συμπεριφοράς του) χρηματιστή που επαναπροσδιόρισε την Goldman. Υπό τη διοίκησή του το trading και η ανάληψη ρίσκου έφθασαν στα άκρα, μειώνοντας την επιρροή των επενδυτικών τραπεζιτών του ομίλου και φυσικά των συμβουλών τους.

Το 2009 όμως ήταν μία χρονιά απόλυτου θυμού ενάντια στη Wall Street και τις τράπεζες, οι οποίες κατόρθωσαν να επιβιώσουν χάρη στην κρατική στήριξη και στα χρήματα των φορολογουμένων, αλλά δεν φαίνεται να έμαθαν τίποτα ούτε να άλλαξαν τρόπο δράσης. Η κερδοφορία της Goldman και η υπόνοια ότι διαθέτει πολιτικές διασυνδέσεις σε όλο τον κόσμο τη μετέτρεψαν σε σύμβολο της απληστίας της Wall Street και των στελεχών της. Μάλιστα, ο αρθρογράφος του "Rolling Stone", κ. Matt Taibbi, την περιέγραψε ως "ένα τεράστιο βαμπίρ που ρουφάει το αίμα της υφηλίου".

Ο κ. Blankfein προσπαθεί να χειριστεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την κριτική. Αρχικά υποστήριζε ότι οι περισσότερες τράπεζες θα είχαν επιβιώσει και χωρίς τη στήριξη του αμερικανικού υπουργείου Οικονομικών. Κατόπιν, όμως, απολογήθηκε για τη δράση της Goldman.

Όμως την ίδια στιγμή οδήγησε με τον καλύτερο τρόπο την τράπεζα στην κρίση, αφού αυτή εκμεταλλεύτηκε το περιβάλλον των ιδιαίτερα χαμηλών επιτοκίων και την πτώση του ανταγωνισμού και βγήκε από την κρίση με υψηλά κέρδη από trading.

Για όλους τους παραπάνω λόγους, είτε θετικούς είτε αρνητικούς, οι "Financial Times" αποφάσισαν να εκλέξουν ως "πρόσωπο της χρονιάς" τον κ. Blankfein. Τόσο η θέση του όσο και η προσωπικότητά του τον μετέτρεψαν σε σύμβολο της Wall Street, σε μια εποχή όπου αυτή αντιμετώπιζε τη χειρότερη κρίση από τη δεκαετία του ’30.

Δεν πρόκειται για προσπάθεια κολακείας ούτε προς τον κ. Blankfein ούτε προς την Goldman, την οποία οι "F.T." επανειλημμένα έχουν κριτικάρει. Αντίθετα, είναι μία αναγνώριση ότι ο κ. Blankfein και η τράπεζά του κατέκτησαν την κορυφαία θέση στον χρηματοοικονομικό τομέα.

Ο κ. Blankfein, ο οποίος δεν δέχτηκε να μιλήσει στους "F.T." με αφορμή το συγκεκριμένο άρθρο, είναι το αντίθετο του βαρετού τραπεζίτη. Θεωρεί τον εαυτό του ετοιμόλογο, ενώ οι συνεργάτες του υποστηρίζουν πως το καλύτερο επιχείρημα για να τον πειράξεις είναι να του πεις ότι κάποιος άλλος είναι ο πιο αστείος τύπος στην Goldman.

"Ο Lloyd είναι έξυπνος, υπερενεργητικός, αστείος, γρήγορος, εξαιρετικά γρήγορος", τονίζει ο κ. John Mack, πρόεδρος της Morgan Stanley, του ισχυρότερου αντιπάλου της Goldman και προσθέτει: "Αναλύει τα πάντα και μπορεί να πάρει αποφάσεις".

Το μεγαλύτερο προσόν του κ. Blankfein είναι η προσαρμοστικότητά του, η οποία του επέτρεψε να ανέβει γρήγορα τα σκαλιά της ιεραρχίας. Επίσης, βοήθησε πολύ την Goldman πριν από την κρίση, όταν αποφάσισε ότι το subprime ήταν επικίνδυνο και φρόντισε να πουλήσει τις επενδύσεις που είχε η τράπεζα σε αυτό.

"Ο Lloyd μαθαίνει εξαιρετικά γρήγορα και προσαρμόζεται ταχύτατα. Βλέπει τον κόσμο όπως είναι και όχι όπως θα ήθελε να είναι", τονίζει με τη σειρά του ο κ. Stephen Schwartzman, διευθύνων σύμβουλος της Blackstone. "Νομίζω ότι οφείλεται στις δικές του ρίζες".

Ο κ. Blankfein γεννήθηκε το 1954 στο Bronx. Ο πατέρας του Seymour Blankfein ήταν ταχυδρομικός υπάλληλος. Οι πρόγονοί του είχαν μεταναστεύσει στις ΗΠΑ στα τέλη της δεκαετίας του 1880 από την ανατολική Ευρώπη και είχαν πλουτίσει μέσω της εμπορίας ενδυμάτων. Όμως το Μεγάλο Κραχ τους οδήγησε στη χρεοκοπία.

Οι γονείς του μετακόμισαν στην υποβαθμισμένη περιοχή της East New York. Ο κ. Blankfein τελείωσε το σχολείο στο Thomas Jefferson High School, από τα οποίο έλαβε και πλήρη υποτροφία για το Harvard.

Ένα από τα πράγματα που του δίδαξε πολλά ήταν το γεγονός ότι όταν ο πατέρας του συνταξιοδοτήθηκε από τα αμερικανικά ταχυδρομεία τη θέση του δεν την ανέλαβε κάποιος άλλος υπάλληλος αλλά μία… μηχανή. Όλη του τη ζωή τον "στοιχειώνει" η ιδέα ότι ο πατέρας του δούλεψε σκληρά σε μία θέση που δεν υπάρχει πλέον.

Το background του δεν είναι άγνωστο στις τάξεις της Goldman. Η εταιρία δημιουργήθηκε το 1869 από τον Marcus Goldman. Όπως, δε, σημειώνει ο κ. Charles Ellis, στο βιβλίο "The Partnership", δηλαδή στην ιστορία της Goldman, ένας από τους πλέον σημαντικούς και επιτυχημένους συνεταίιρους στον όμιλο, ο Sidney Weinberg, τριγύριζε στον υπόγειο της Νέας Υόρκης δηλώνοντας σε όλους ότι "δεν είμαι απλώς φτωχόπαιδο από το Brooklyn, που τέλειωσε το δημόσιο σχολείο 13".

Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Harvard και στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου, ο κ. Blankfein εργάστηκε στην Donovan, Leisure, Newton & Irvine, νομική εταιρία. Έπειτα από τέσσερα χρόνια σε αυτήν (εκ των οποίων δύο τα πέρασε στο Los Angeles συμβουλεύοντας εταιρίες του Hollywood για φορολογικά θέματα), άρχισε να ενδιαφέρεται για τα χρηματοοικονομικά.

Η Goldman και η Morgan Stanley απέρριψαν την αίτησή του για δουλειά ως επενδυτικός τραπεζίτης, αλλά βρήκε τρόπο να... τρυπώσει από την πίσω πόρτα εργαζόμενος στην J. Aron, εταιρία trading εμπορευμάτων. Όταν ξεκίνησε να εργάζεται σε αυτήν το 1982, η επιχείρηση εξαγοράστηκε από την Goldman.

Έγινε επικεφαλής της Goldman το 2006, όταν ο τότε διευθύνων σύμβουλος, κ. Han Paulson, "έφυγε" για να αναλάβει το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ. Ο κ. Blankfein πάντα ζητούσε η Goldman να κόψει τις διαχωριστικές γραμμές μεταξύ των μονάδων που δραστηριοποιούνταν σε επενδύσεις, παροχή συμβουλών και trading.

Τελικά η τράπεζα ακολούθησε τον δρόμο που εκείνος υπέδειξε και κέρδισε πολλά από αυτό. Το 2007 η Goldman είχε καθαρό κύκλο εργασιών 46 δισ. δολαρίων, από τα οποία τα 31 δισ. εξ αυτών προέρχονταν από trading και επενδύσεις των κεφαλαίων της, ενώ η συνολική αποζημίωση του κ. Blankfein έφτασε στα 54 εκατ. δολάρια. Το να γίνεις "συνέταιρος" στην Goldman -αυτό ισχύει για 400 κορυφαία στελέχη της- ήταν ο καλύτερος δρόμος για να κατακτήσεις τον πλούτο στη Wall Street.

Ο κ. Blankfein δεν είναι γνωστός για υπερβολές στον τρόπο ζωής του. Το μεγαλύτερο μέρος του πλούτου του συνδέεται με την Goldman (καθώς οι μετοχές που κατέχει σε αυτήν υπολογίζεται ότι αξίζουν 615 εκατ. δολάρια). Διαθέτει ένα διαμέρισμα αξίας 26 εκατ. δολαρίων στο 15 Central Park West, σε συγκρότημα διαμερισμάτων που λατρεύουν τα μεγαλοστελέχη της Wall Street. Επίσης, έχει ένα εξοχικό (το αγόρασε το 1995) στο Sagaponack (Hamptons).

Τα ενδιαφέροντά του δεν βρίσκονται εκτός της τράπεζας, αν και είναι φανατικός αναγνώστης, κυρίως ιστορικών βιβλίων, ενώ είναι ένας από τους πλέον ενεργούς κριτές για την απονομή του βραβείου για το Financial Times - Goldman Sachs Business Book of the Year. Κολυμπά και ασχολείται με το τρέξιμο για να κρατιέται σε φόρμα, αν και το βάρος του έχει συχνές αυξομειώσεις.

Ασχολείται με τη φιλανθρωπία, κυρίως στο Harvard και σε ό,τι αφορά θέματα χρηματοδότησης σπουδών. "Είναι μία από τις πιο χρήσιμες φωνές στο τι ακριβώς σημαίνει χρηματοδότηση σπουδών. Άλλωστε, η εκπαίδευση ήταν ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα στη ζωή του". Αυτό τονίζει ο κ. Drew Gilpin Faust, πρόεδρος του Πανεπιστημίου Harvard.

Το μεγαλύτερο όμως μέρος της ενέργειας και της εξυπνάδας του κ. Blankfein καταναλώνεται στη δουλειά του. "Αισθάνεται, όπως θα συνέβαινε στον καθένα, τεράστια ευθύνη ως διαχειριστής στην Goldman", υπογραμμίζει ο κ. Mack.

Ακόμη, όμως και πριν από την κρίση η επικέντρωση της Goldman στο trading είχε προκαλέσει αναταραχές. Ο κ. Gary Cohn, σήμερα μοναδικός πρόεδρος της Goldman είχε επίσης εργαστεί στην J. Aron. Ως εκ τούτου, η ισορροπία μεταξύ παροχής τραπεζικών υπηρεσιών και ενασχόλησης με το trading -κάτι που συνέβαινε όταν την εταιρία τη διοικούσαν οι κ. Stephen Friedman και Robert Rubin- είχε διαταραχθεί.

Η κρίση -διαίτερα η απόφαση του κ. Paulson να... τακτοποιήσει τα CDSs της AIG, που κατείχε η Goldman, χωρίς καμία ζημιά για την εταιρία- προκάλεσε τη δημόσια κατακραυγή. Το γεγονός ότι πολλοί συνεταίροι της τράπεζας, μεταξύ των οποίων οι κ. Paulson και Rubin, την εγκατέλειψαν για να γίνουν υπουργοί Οικονομικών ενίσχυσε τη φημολογία για "στενές" σχέσεις με τους πολιτικούς.

Ο κ. Roy Smith, πρώην στέλεχος της Goldman και νυν καθηγητής στο New York University, υποστηρίζει ότι ο κ. Blankfein κέρδισε την εμπιστοσύνη πολλών χάρη στον ήρεμο τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε την κρίση.

Το ερώτημα είναι πού πάει από εδώ και πέρα η Goldman. Σε ομιλία του το 2009 φρόντισε να σπάσει κάποιους δεσμούς με το παρελθόν. Τον Νοέμβριο παραδέχτηκε ότι "συμμετείχαμε σε πράγματα που ήταν λάθος και έχουμε μετανιώσει γι’ αυτό, απολογούμαστε". Ανταποκρίθηκε στις κατηγορίες σχετικά με τα υψηλά μπόνους στην Goldman, φροντίζοντας οι επιπλέον αμοιβές που θα λάβουν τα στελέχη να είναι σε μετοχές που δεν μπορούν να πωληθούν για διάστημα πέντε ετών.

Μέχρι στιγμής, πάντως, δεν φαίνεται πρόθυμος να αλλάξει τη βασική στρατηγική της Goldman (ή να μειώσει τις αποδοχές των στελεχών).

Ο κ. Blankfein γνωρίζει πώς να προσαρμόζεται στις αλλαγές των συνθηκών καλύτερα από τον καθένα. Ο πατέρας του αντικαταστάθηκε από μία μηχανή. Το παλιό του γυμνάσιο έκλεισε λόγω χαμηλών επιδόσεων το 2007, η δικηγορική εταιρία όπου εργαζόταν σταμάτησε να λειτουργεί το 1998 (καθώς δεν άντεξε στον ανταγωνισμό).

Δεν υπάρχει τίποτε στον κόσμο που να μην μπορεί να αλλάξει πορεία. Ακόμη και η Goldman Sachs.

© The Financial Times Limited 2009. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation