Μην παίζετε με την Υγεία

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Απογευματινά χειρουργεία επί πληρωμή, για όποιον μπορεί να βάλει το χέρι στην τσέπη και ακόμη 50.000 δωρεάν απογευματινά χειρουργεία πληρωμένα από το Ταμείο Ανάκαμψης.

Δύο σχέδια του υπουργού Υγείας Άδωνι Γεωργιάδη, για τα οποία δεσμεύτηκε να παρουσιάσει περισσότερα στοιχεία μέσα στην εβδομάδα και με τα οποία ευελπιστεί, όπως δήλωσε, να αποσυμφορήσει τη μακρά λίστα αναμονής για χειρουργικές επεμβάσεις στο ΕΣΥ, η οποία σε ορισμένες περιπτώσεις φθάνει έως τη διετία ή και την υπερβαίνει.

Σε πρώτη ανάγνωση, αμφότερες αυτές οι ιδέες εμφανίζουν θετικά στοιχεία. Πρώτον, απογευματινά ιατρεία υπάρχουν εδώ και χρόνια στο ΕΣΥ και οι πολίτες μπορούν να επισκεφθούν τον γιατρό της επιλογής τους, έναντι σχετικά λογικού τιμήματος. Θεωρητικά, αν και πρόκειται για μία περισσότερο πολύπλοκη «άσκηση», ένα αντίστοιχο σχήμα θα μπορούσε να «τρέξει» και με τα απογευματινά χειρουργεία, για τα οποία οι πολίτες θα καλούνταν να καταβάλουν ένα τμήμα του κόστους.

Αντίστοιχα, τα 50.000 δωρεάν χειρουργεία, πληρωμένα από το Ταμείο Ανάκαμψης, ώστε να μειωθεί η μακρά λίστα αναμονής, θεωρητικώς, συνιστούν «μάννα εξ ουρανού» για όσους περιμένουν 2 ή ακόμη και 3 χρόνια ώστε να χειρουργηθούν.

Δυστυχώς, όμως, στην πραγματικότητα, αμφότερα αυτά τα μέτρα, όσο εύηχα κι αν είναι, αναδεικνύουν την τραγική γύμνια του ΕΣΥ και την αδυναμία του να λειτουργήσει κατά τον προσήκοντα τρόπο υπέρ των πολιτών. Για την ακρίβεια, οι συμπαθείς «λύσεις» που προτείνει ο φίλτατος Γεωργιάδης δεν αποτελούν θεραπεία για τα προβλήματα του ΕΣΥ αλλά μία απλή ασπιρίνη.

Την ίδια ώρα, που ο κ. Γεωργιάδης δηλώνει ότι το ΕΣΥ δεν μπορεί να προσελκύσει ιατρικό προσωπικό και δη αναισθησιολόγους εξαιτίας των χαμηλών αποδοχών που προσφέρει, οι νοσοκομειακοί γιατροί (ΕΙΝΑΠ) προγραμματίζουν δύο απεργίες, στις 22 και τις 28 Φεβρουαρίου, ζητώντας όχι μόνον αύξηση αλλά διπλασιασμό του μισθού των γιατρών, αύξηση της χρηματοδότησης του ΕΣΥ και μονιμοποίηση των συμβασιούχων. Πρόκειται προφανώς περί ταύτισης απόψεων, τουλάχιστον εν μέρει...

Αντίστοιχα, το έτερο ισχυρό σωματείο του κλάδου, η ΠΟΕΔΗΝ, τάσσεται κατά των απογευματινών χειρουργείων λέγοντας ότι «το 40% των χειρουργικών αιθουσών που υφίστανται σήμερα είναι κλειστές εξαιτίας έλλειψης προσωπικού» και ότι «εάν η κυβέρνηση θέλει να μειωθούν οι λίστες χειρουργείων και να μην ταλαιπωρούνται οι πολίτες θα πρέπει να προσλάβει νοσηλευτές και γιατρούς προκειμένου να λειτουργήσουν όλες οι ανεπτυγμένες χειρουργικές αίθουσες».

Κυριότερα, όμως, από όλα αυτά προκύπτει ένα στοιχείο πέραν πάσης αμφισβήτησης. Η απουσία ανταποδοτικότητας. Εάν ο κάθε φορολογούμενος και ασφαλισμένος πολίτης αυτής της χώρας δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί από την κανονική λειτουργία του ΕΣΥ και χρειάζεται είτε να βάλει ξανά το χέρι στην τσέπη είτε να περιμένει τη «δωρεάν» συνεισφορά του Ταμείου Ανάκαμψης, ώστε να μη χρειαστεί να περιμένει δύο ή και τρία χρόνια μέχρι να χειρουργηθεί, τότε είμαστε αντιμέτωποι με μία προφανή αποτυχία.

Την αποτυχία της ελληνικής πολιτείας να προσφέρει αυτά που υποσχέθηκε στον ελληνικό λαό, επιβάλλοντάς του φορολογία και ασφαλιστικές εισφορές. Πρόκειται, με άλλα λόγια, όχι μόνο για μία κυνική ομολογία αποτυχίας αλλά και για μέτρα-πυροτέχνημα, που εμφανίζονται ως πανάκεια ενώ είναι ασπιρίνες.

Όλα αυτά, δε, για έναν τομέα για τη βελτίωση της λειτουργίας του οποίου είχε δεσμευτεί προσωπικά ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Πού είναι οι προσλήψεις, λοιπόν; Πού είναι η χρηματοδότηση;