Η δημιουργία του ελληνικού αγωγού φυσικού αερίου, όπως ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας τον αποκάλεσε χθες στη Μόσχα, απο τα ελληνοτουρκικά σύνορα στα Σκόπια είναι ένα ενδιαφέρον πρότζεκτ.
O αγωγός θα είναι ανταγωνιστικός του άλλου, του ΤΑP, που θα διέρχεται απο την χώρα μας μεταφέροντας αζέρικο φυσικό αέριο στη Κεντρική Ευρώπη αλλά αυτό δεν αποτελεί εμπόδιο αφού αναβαθμίζεται η γεωπολιτική θέση της Ελλάδας. Ομως, για να έχει νόημα η κατασκευή του αγωγού και να προκύψουν οικονομικά και άλλα οφέλη θα πρέπει να υπάρχουν πελάτες που θα αγοράζουν το ρώσικο αέριο.
Αγωγοί δεν κατασκευάζονται αν δεν έχει εξασφαλισθεί η αγορά του αερίου με μακροχρόνια συμβόλαια. Ακόμη κι αν έχει εξασφαλισθεί η χρηματοδότηση από την Ρωσία ή αλλού.
Η Ελλάδα δεν μπορεί να απορροφήσει τις ποσότητες φυσικού αερίου που θα μεταφέρει ο αγωγός. Ηδη, αντιμετωπίζει πρόστιμο για την μειωμένη κατανάλωση του 2014 (take or pay) κάτω απο τις ελάχιστες ποσότητες με βάση την συμφωνία που έχει υπογράψει.
Θα πρέπει να έχει εξασφαλισθεί η απορρόφηση του φυσικού αερίου απο άλλες ευρωπαικές χώρες. Ομως, αυτό δεν μοιάζει εφικτό αυτή την περίοδο που το ουκρανικό ζήτημα είναι στο προσκήνιο. Ισως αλλάξει στάση η Ευρωπαική Ενωση όταν το ουκρανικό φύγει από τη μέση.
Ομως, η Ευρωπαική Ενωση θέλει να μειώσει την εξάρτησή της απο το ρωσικό αέριο και ίσως βάλει απαγορευτικό, προβάλλοντας εμπόδια στην αδειοδότηση κ.τλ. Είναι γνωστό ότι η Ρωσία προβάλλει το επιχείρημα της ασφαλούς παραγωγής (security of supply) φυσικού αερίου.
Απο την άλλη πλευρά, το Ισραήλ με το κοίτασμα Λεβιάθαν θα μπορούσε επίσης να εφοδιάσει την Δυτική Ευρώπη για δεκαετίες και η τιμή του υγροποιημένου αερίου (LNG) είναι αρκετά χαμηλότερη απο την τιμή του φυσικού αερίου.
Η Ελλάδα θα πρέπει να προχωρήσει επίσης το θέμα του αγωγού απο τα ελληνοτουρκικά σύνορα, αλλά μόνο υπο την προυπόθεση ότι θα έχει εξασφαλισθεί η απορρόφηση των ποσοτήτων φυσικού αερίου που θα μεταφέρονται μέσω του αγωγού.
Ας το σκεφθούν οι αρμόδιοι. Αν είναι να φτιάξουμε τον αγωγό και να μας μείνουν τα δάνεια...