Δεδομένης της ”χαλαρότητας” των ημερών, ελπίζουμε ότι οι φίλοι της στήλης θα μας επιτρέψουν να χρησιμοποιήσουμε ολίγον τι ”μπαγιάτικα” στοιχεία.

Με βάση λοιπόν το κλείσιμο της συνεδρίασης της περασμένης Τετάρτης, υπήρχαν 15 μετοχικοί τίτλοι, η χρηματιστηριακή τιμή των οποίων ήταν ίση ή μικρότερη από τα 30 λεπτά, ήτοι η τιμή τους στο ”ταμπλό” ήταν ίση ή μικρότερη της κατώτερης επιτρεπτής... ονομαστικής αξίας μιας μετοχής.

Το… αξιοπερίεργο είναι ότι ορισμένες από αυτές τις εταιρίες δεν βρίσκονται σε καθεστώς επιτήρησης, παρότι η αξία των μετοχών τους σαφώς υποδηλώνει ότι κάτι δεν πάει καθόλου μα καθόλου καλά.

Μια εξ αυτών, η ΑΛΤΕ, μπήκε σε επίτήρηση μετά το τέλος της τελευταίας συνεδρίασης του 2004.

Το ερώτημα που προκύπτει, ερώτημα άκρως επίκαιρο με δεδομένο ότι εσχάτως έχουμε παρακολουθήσει αρκετές εταιρίες να παίρνουν την άγουσα για τα… αποδυτήρια της Σοφοκλέους, είναι αν τελικά επαρκεί το θεσμικό πλαίσιο περί επιτήρησης ή/καί αναστολής διαπραγμάτευσης μιας εταιρίας.

Διότι το να μπαίνει σε επιτήρηση μια εταιρία ή να αναστέλλεται η διαπραγμάτευση της, όταν έχει ήδη επέλθει η ”καταστροφή”, μάλλον είναι δώρο άδωρο για τους επενδυτές, την προστασία των οποίων υποτίθεται ότι προάγουν τέτοιου είδους μέτρα.

Για την αναστολή διαπραγμάτευσης τα περιθώρια αλλαγών είναι μάλλον ανύπαρκτα, αφού πρόκειται και για το πλέον αυστηρό μέτρο.

Θυμίζουμε όμως ότι είχαν υπάρξει αναλυτικές προτάσεις για τη βελτίωση του πλαισίου στο θέμα της επιτήρησης, στο σχέδιο για τον νέο κανονισμό του Χ.Α., οι οποίες όμως δεν έγιναν αποδεκτές από ορισμένους ”παράγοντες” της αγοράς!

Μήπως είναι ώρα να το ξαναδούμε το θέμα; Διότι μόνον έτσι θα προστατεύονται αποτελεσματικότερα οι επενδυτές.