Πολύ περισσότερο ενδιαφέρον έχει λοιπόν να εξετάσει κάποιος τα περιθώρια μελλοντικών κινήσεων στον άλλο ”μεγάλο” του χώρου (πέραν του συμπλέγματος Mινωικές - HSW), στον άξονα Attica Group - Blue Star.

O κ. Παναγόπουλος έχει μαζέψει μεγάλη ρευστότητα πουλώντας τις δραστηριότητες στη Βαλτική, αλλά ΚΑΙ το ποσοστό του στην HSW. Είναι δε ο μόνος παίκτης που θα μπορούσε ”εύκολα και γρήγορα” να ανοίξει το χώρο της ακτοπλοΐας σε κάποιο μεγάλο ξένο παίκτη, απλώς πουλώντας μέρος ή το όλον των συμμετοχών του…

Πιθανώς, αφού πρώτα αυξήσει τη συμμετοχή της ”ναυαρχίδας” του στην Blue Star.

Ομοίως δε, θα μπορούσε να πουλήσει τις μετοχές που εξακολουθεί να έχει στις Μινωικές σε κάποιο στρατηγικό επενδυτή, Έλληνα ή ξένο, λαμβάνοντας πολύτιμα μετρητά.

ΥΓ.: Δύο επισημάνσεις - ερωτήματα της στήλης για το θέμα της ακτοπλοΐας:

α) Οι επεκτατικές κινήσεις στο χώρο της θάλασσας έχουν μεγάλη διάρκεια ”ωρίμανσης” και απαιτούν ενεργό και δραστήριο μάνατζμεντ σε όλη αυτή τη διάρκεια. Για πόσες εταιρίες μπορεί να λεχθεί ότι ικανοποιούν αυτή την απαίτηση σήμερα και στο προσεχές μέλλον;

β) Γνωρίζοντας ότι η HSW αφήνει σε λίγο πίσω της τα προβλήματα του παρελθόντος, πόσο παράλογο θα ήταν να υποθέσουμε ότι κάποιος μεγαλοκεφαλαιούχος θα είχε τη διάθεση να ενεργήσει –επενδυτικά έστω- ως καταλύτης σε μια κίνηση (συγχώνευση με τη ”μητέρα”, απόκτηση πλειοψηφίας από αυτή;) που δεν θα έχει κανένα ”φόβο” από την Επιτροπή Ανταγωνισμού και θα δημιουργεί ενδεχομένως και χρηματιστηριακά πολύ μεγαλύτερο ”μέγεθος”;