Ζεσταίνονται οι μηχανές στη Μεγαλόνησο για την πώληση του 18% των μετοχών της Τράπεζας Κύπρου, οι οποίες προέκυψαν από τη φετινή απορρόφηση της «καλής Λαϊκής». Όπως γράφει ο τοπικός τύπος, αναζητείται διεθνής οίκος για την εύρεση αγοραστή από το εξωτερικό.
Η ολοκλήρωση ενός τέτοιου deal θα χαροποιούσε πολλούς και για διαφορετικούς λόγους τον καθέναν.
Η τρόικα και η κυβέρνηση θα ήθελαν να εκποιηθεί το συγκεκριμένο πακέτο μετοχών, προκειμένου να μπει στα ταμεία του διαχειριστή της Λαϊκής ένα αξιοσέβαστο ποσό μετρητών (ένα άλλο ποσό αναμένεται από την επιδιωκόμενη πώληση της Επενδυτικής Τραπέζης Ελλάδος και της Λαϊκής ΑΕΔΑΚ).
Επιπλέον, η κυβέρνηση, η τρόικα, οι τραπεζίτες και γενικότερα παράγοντες της οικονομίας θεωρούν πως αυτό που χρειάζεται πρωτίστως η χώρα είναι η αποκατάσταση της χαμένης εμπιστοσύνης στο χρηματοπιστωτικό της σύστημα.
Και πιστεύουν πως η κάθοδος στην Κύπρο ενός ξένου επενδυτή θα αποτελούσε ψήφο εμπιστοσύνης για τις κυπριακές τράπεζες και την τοπική οικονομία γενικότερα.
Θα ήταν προτιμότερο, μάλιστα, αν ο αγοραστής δεν ήταν ένα απλό fund (τύπου Third Point στην Ελληνική Τράπεζα), αλλά ένας γνωστός, διεθνής χρηματοπιστωτικός όμιλος, ο οποίος και θα αναλάμβανε ρόλο στρατηγικού επενδυτή.
Βέβαια, η πώληση του 18% της Τράπεζας Κύπρου θα αλλάξει τις τρέχουσες ισορροπίες στο μετοχολόγιο και στη διοίκηση του Συγκροτήματος, καθώς σήμερα έχει βρεθεί μια χρυσή τομή (συν)διοίκησης και (συν)ελέγχου μεταξύ του Δημοσίου και των ξένων «κουρεμένων» καταθετών.
Τα υπάρχοντα ερείσματα της κυβέρνησης στην Τράπεζα Κύπρου πηγάζουν από το γεγονός ότι θεωρείται εκφραστής του 18% των μετοχών της Λαϊκής, οπότε αν αυτό το ποσοστό πουληθεί, τότε ο έλεγχος της τράπεζας που κατέχει περίπου το 40%-50% της εγχώριας αγοράς θα περάσει σε «ξένα χέρια».
Επιπλέον, μετά την πώληση θα πρέπει να αναζητηθεί και να βρεθεί μια νέα διοικητική ισορροπία, καθώς ο αγοραστής του 18% θα είναι ο πρώτος τη τάξει μέτοχος της τράπεζας.
Αν μάλιστα ο αγοραστής ανήκει στον τραπεζικό χώρο, μάλλον η πλάστιγγα θα γείρει προς το μέρος του...