Δισταγμούς ακόμη και σε παράγοντες της αγοράς δημιουργεί η παρατεινόμενη διάρκεια της ”διόρθωσης” (είδατε τι… κομψά το θέτουμε) όχι μόνο στη Σοφοκλέους, αλλά γενικώς στις αγορές.

Εν τάχει, σας ενημερώνουμε ότι αυτό που φοβούνται οι παράγοντες δεν είναι ένα ”κραχ”, αφού τα θεμελιώδη των επιχειρήσεων (κερδοφορία, πωλήσεις, κεφάλαια κ.λπ.) δεν είναι σε αναντιστοιχία με τις αποτιμήσεις (ιδίως μετά τα ποσοστά πτώσης που ήδη έχουμε δει), όπως ήταν για παράδειγμα το 1999-2000, αλλά κάτι διαφορετικό.

Φοβούνται το ενδεχόμενο επικράτησης μιας κατάστασης ”στασιμότητας” τόσο στις αγορές όσο και στις δυτικές οικονομίες, με χαμηλούς ρυθμούς αύξησης των θετικών στοιχείων (αύξηση του ΑΕΠ και των κερδών), που θα έχει ως αποτέλεσμα την επικράτηση χαμηλότερων πολλαπλασιαστών αποτίμησης (όπως το P/E και το book value) στα χρηματιστήρια. Πιθανώς με αύξηση της μερισματικής απόδοσης.

Με λίγα λόγια, ο φόβος τους δεν είναι τόσο αν θα δούμε πολύ χαμηλότερες τιμές στις αγορές, αλλά ότι μπορεί να μη δούμε… υψηλότερες, τουλάχιστον για ένα διάστημα!

Αυτό βεβαίως σημαίνει ότι οι επενδυτές θα γίνουν πολύ πιο προσεκτικοί στις επιλογές τους, τόσο μεταξύ μετοχών (τέρμα η άνοδος χωρίς πολλές πολλές απαιτήσεις) όσο και μεταξύ… αγορών, με τις αγορές που έχουν μεγαλύτερο ρίσκο να αποτιμώνται σημαντικά φθηνότερα από τις ”παραδοσιακές αξίες”.

Ρόλο σε αυτή την κατάσταση παίζει και η τάση αύξησης των επιτοκίων, καθώς αυξάνει την απόδοση επιλογών με μικρό ή και μηδαμινό ρίσκο, όπως είναι τα ομόλογα των ισχυρών οικονομιών, ενώ από την άλλη μειώνει (η αύξηση των επιτοκίων) τη ροπή προς επενδύσεις, ιδίως όταν αυτές περιλαμβάνουν σημαντικό ρίσκο.