ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΑ: Οι ταυτόχρονες επισκέψεις Μητσοτάκη-Ερντογάν στις ΗΠΑ και η ακύρωση της μεταξύ τους συνάντησης επέδρασε ως «σοκ» στην πολιτική σκηνή αλλά και στα μεγάλα ΜΜΕ της χώρας μας, που ανακάλυψαν -με μεγάλη καθυστέρηση- αυτό που φωνάζουμε εδώ και μήνες.
Ότι η χώρα μας βρίσκεται ενώπιον αδιεξόδου τόσο σε σχέση με την πολιτική των «ήρεμων νερών» όσο και στον γεωπολιτικό ανταγωνισμό, καθώς η επιρροή της γείτονας είναι οφθαλμοφανώς ενισχυμένη, στις ΗΠΑ, αλλά και τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.
Προκειμένου να αμυνθεί, η κυβέρνηση επιμένει στο τι όπλα πήραμε εμείς από την προηγούμενη κυβέρνηση των ΗΠΑ (με επίκεντρο τα F-35), ενώ η Τουρκία αγωνίζεται για να τα πάρει, λόγω των ρωσικών S-400 που διαθέτει και του λόμπι των Ελληνοαμερικανών και (ίσως το κυριότερο) των Εβραίων στο Κογκρέσο.
Όμως οι ισορροπίες στον αέρα είναι ένα σοβαρό αλλά μικρό κομμάτι της εξίσωσης, τουλάχιστον ενόσω οι δύο χώρες δεν βρίσκονται στα πρόθυρα του πολέμου. Αλλού παίζεται το παιχνίδι, δημιουργώντας παράθυρο ευκαιρίας στον Ερντογάν.
Στη σημερινή συγκυρία μεταξύ των δύο κρατών, «υπερόπλο» σύγκρισης γεωπολιτικής ισχύος, δεν είναι τα F-35 (που συν τοις άλλοις θα παραδοθούν στο μέλλον), αλλά η υποστήριξη του ίδιου του Τραμπ, για λόγους που θα εξηγήσουμε αμέσως.
ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΑ ΙΙ: Στον «τραχανά» που έχει απλώσει η Ελλάδα, πέρα από ασκήσεις επί… χάρτου, που έχουν κυρίως διπλωματική σημασία, όπως ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός, μέγιστη σημασία έχουν οι κινήσεις επί του πεδίου.
Όμως, ακόμη και στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας, διάχυτη είναι η πεποίθηση πως η κυβέρνηση δεν θα τραβήξει το σχοινί των ερευνών για το καλώδιο διασύνδεσης GSI (ρισκάροντας την πιθανότητα ενός λιγότερο ή περισσότερο θερμού επεισοδίου με την Τουρκία), χωρίς να έχει διαβεβαιώσεις για τη θέση που θα πάρουν οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Aτυχώς, υπεύθυνα πρόσωπα, ακόμη και μέσα στην κυβέρνηση, ομολογούν (ιδιωτικώς) ότι αντίθετα με τη θερμή φιλική σχέση Τραμπ-Ερντογάν, η σχέση με τον Κυριάκο μπορεί να χαρακτηριστεί ευμενώς, περίπου ως ανύπαρκτη.
Που σημαίνει, δεδομένης και της επίθεσης φιλίας που κάνουν οι μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις στην Τουρκία, ότι έρευνες για το καλώδιο δεν αναμένεται να γίνουν, εκτός αν υπάρξει κάποια δραματική αλλαγή.
Μετά δε και τις δηλώσεις Ερντογάν ότι τίποτα δεν θα επιτύχει στην Ανατολική Μεσόγειο, χωρίς την Τουρκία, είναι θέμα χρόνου να δούμε τι επιπτώσεις θα υπάρξουν σε άλλα έργα διασύνδεσης, όπως το GREGY με την Αίγυπτο και το EMC με τη Σαουδική Αραβία, ακόμη και με εσωτερικές διασυνδέσεις όπως αυτή της ηπειρωτικής χώρας μας, με τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.
Όλα αυτά βεβαίως σημαίνουν de facto περιορισμό των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, μέσα στη ζώνη των χωρικών υδάτων, δηλαδή των έξι ναυτικών μιλίων!
ΥΓ: Καθώς στο προσεχές διάστημα οι τόνοι αναμένεται να ανέβουν, εξαιτίας και των (δικαιολογημένων) απαιτήσεων της χώρας μας, για να επιτρέψει την επίσημη είσοδο της Τουρκίας στον ευρωπαϊκό μηχανισμό SAFE, η περίοδος των ήρεμων νερών μάλλον θα λάβει τέλος.
Και τότε, υποχρεωτικά, θα γίνει και ο απολογισμός. Που ίσως να μην είναι πολιτικά... ευχάριστος για την κυβέρνηση.
ΑΠΕ: Σκληρή επίθεση στην κυβέρνηση για την ενέργεια από ΑΠΕ εξαπέλυσε ο έμπειρος ευρωβουλευτής της ΠΑΣΟΚ Γιάννης Μανιάτης, ο οποίος θεωρείται από όλο το πολιτικό φάσμα βαθύς γνώστης των ενεργειακών θεμάτων, ενώ μεταξύ άλλων διετέλεσε υπουργός Ενέργειας και Περιβάλλοντος στην κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, από τον Ιούνιο του 2013 έως τον Ιανουάριο του 2015.
Παραθέτουμε απλώς το σχόλιό του: «Συγγνώμη, εντελώς εκτός πολιτικής επικαιρότητας, αλλά δεν αντέχεται η ανικανότητα της κυβέρνησης ακόμα και στα πιο απλά, για τα οποία μάλιστα περηφανεύεται ο πρωθυπουργός:
- Παραδώσαμε το 2014 τη χώρα στην 7η καλύτερη θέση στις Ανανεώσιμες Πηγές στην ΕΕ.
- Τώρα, παρά τα 70 δισ. ευρώ των κοινοτικών χρηματοδοτήσεων, όχι μόνο δεν ανεβήκαμε αλλά πέσαμε στην 8η».
Αφορμή για το σχόλιό του, σχετικό ρεπορτάζ στην «Καθημερινή».
ΠΑΣΟΚ: Οι επόμενες ημέρες θα έχουν… πολύ αξιωματική αντιπολίτευση αφού, κατά τους γνωρίζοντες, θα αποφασισθεί η ημερομηνία του Συνεδρίου.
Μέχρι πριν από λίγες ημέρες, ως πιθανότερος χρόνος διεξαγωγής του φερόταν το διάστημα Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου (μην πούμε και λίγο πιο πέρα…). Με το επιχείρημα ότι δεν είναι σωστό, τώρα που άρχισε η διαφήμιση του προγράμματος το οποίο παρουσίασε ο Νίκος Ανδρουλάκης από τη ΔΕΘ, να γίνει απότομο φρενάρισμα στην εξωστρέφεια «και να ξαναμπούμε στην εσωστρέφεια που φέρουν σε όλα τα κόμματα οι συνεδριακές διαδικασίες».
Ελα όμως που μεσολάβησε η προθεσμία των δύο μηνών που έθεσε ο Παύλος Γερουλάνος για να ξεκολλήσει… η δημοσκοπική βελόνα, που δείχνει το κόμμα να τσιμπάει ελαφρώς, αλλά να παραμένει σε χαμηλά ποσοστά.
Οπότε, κατά τους παραπάνω γνωρίζοντες, «εάν πάει το συνέδριο για Φλεβάρη και η βελόνα παραμένει κολλημένη, το κλίμα θα μυρίζει μπαρούτι και η ηγεσία θα αμφισβητηθεί εκ των πραγμάτων. Οπότε καλύτερα τώρα να ξεμπερδεύουμε».
Η Χαρ. Τρικούπη λοιπόν σταθμίζει τα δεδομένα και… τα ενδεχόμενα ώστε να πάρει την τελική απόφαση, ενώ σε πρώτη φάση θα στελεχώσει (επιτέλους) την ΚΟΕΣ (Κεντρική Οργανωτική Επιτροπή Συνεδρίου), η οποία έχει από τον Μάιο επικεφαλής τον Γιάννη Βαρδακαστάνη.
Χωρίς, όμως, να έχει… μέλη.
ΠΑΣΟΚ ΙΙ: Και να ήταν μόνο αυτά τα ζόρια; Αν το συνέδριο γίνει άμεσα, τέλη Νοεμβρίου για παράδειγμα, στενεύουν τα περιθώρια να είναι «ανοικτό», δηλαδή με εγγραφή νέων μελών που θα μετέχουν στην εκλογή συνέδρων -όπως ζητάει ο Χάρης Δούκας.
Αν αφεθεί για Φλεβάρη (και βλέπουμε…) θα παραμείνουν κι άλλο εκτός οργάνων στελέχη που απέκτησαν ρόλους μετά την εκλογή Κεντρικής Επιτροπής και Πολιτικού Συμβουλίου από το προηγούμενο συνέδριο, όπως η Αννα Διαμαντοπούλου και ο Χάρης Δούκας.
Δεν έχει και λίγα… ζητηματάκια να λύσει η ηγεσία Ανδρουλάκη, δηλαδή.
Στο μόνο που συμφωνούν όλοι είναι πως εάν… ξεκολλήσει η βελόνα και βρεθεί το ΠΑΣΟΚ να μετρά στις δημοσκοπήσεις ένα 17-18% μέχρι το τέλος του έτους, «ε, μετά η άνοδος θα γίνει με γεωμετρική ταχύτητα».
ΠΑΣΟΚ ΙΙΙ: Θα ξεκολλήσει όμως; Γιατί με δηλώσεις όπως της Διαμαντοπούλου «δεν θα γίνουμε Καρυστιανού», το ΠΑΣΟΚ «δέχθηκε πλήγμα που δεν έχει μετρηθεί ακόμα», όπως συμφωνούν τα συντριπτικά περισσότερα στελέχη και βουλευτές. Δεδομένου ότι η εν λόγω δήλωση δεν καυτηριάστηκε ευθέως από τη Χαρ. Τρικούπη αλλά εμμέσως, τύπου «σεβόμαστε την κ. Καρυστιανού» κ.λπ.
Α, μην το ξεχάσουμε: ο Χάρης Δούκας, εκτός από «ανοικτό συνέδριο», ζητά να ληφθεί σαφής συνεδριακή απόφαση που θα λέει ότι «δεν υπάρχει περίπτωση συγκυβέρνησης με τη ΝΔ».
Ούτε σε κυβέρνηση «ειδικού σκοπού», δηλαδή…
ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ: Σήμερα τελικά θα δοθούν στη δημοσιότητα τα πόθεν έσχες των πολιτικών, με ανάρτησή τους στην ιστοσελίδα της Βουλής.
Θα αφορούν τις χρήσεις δύο ετών, του 2022 και του 2023, που σημαίνει καμιά χιλιάδα πρόσωπα (νυν και πρώην βουλευτές/ευρωβουλευτές, υπουργοί κ.λπ.) επί 7-8 σελίδες το καθένα επί δύο (έτη). Η τέλεια πακετοποίηση, για να χάσει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα, δηλαδή.
Εννοείται πως ούτε αυτά τα πόθεν έσχες θα έχουν το βασικό στοιχείο: ποια ήταν η περιουσιακή κατάσταση ενός προσώπου πριν «μπει» στην πολιτική και ποια σήμερα.
Άντε να βγει άκρη, ας πούμε, με πολιτικούς που είναι στη Βουλή καμιά εικοσαριά και βάλε χρόνια ή είχαν/έχουν κυβερνητικούς ρόλους σ’ αυτό το διάστημα…
ΛΕΒΕΝΤΕΡΗΣ: Ποιο τελικά είναι το μέλλον της; Πώς μια εμπορική εταιρεία μπορεί να επιβιώσει όταν στο πρώτο εξάμηνο σημείωσε κύκλο εργασιών μόλις 343 χιλ. ευρώ (καθαρή ζημία 409 χιλ. ευρώ) και είχε καθαρό δανεισμό 1,922 εκατ. ευρώ;
Στόχος της διοίκησης της εισηγμένης είναι να πουλήσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα τα ακίνητά της, προκειμένου να λύσει το πρόβλημα ρευστότητας που αντιμετωπίζει και έτσι -χωρίς τον ανασταλτικό αυτό παράγοντα- να μπορέσει να επιτύχει υψηλότερο κύκλο εργασιών. Μάλιστα, τον φετινό Μάιο πούλησε ένα ακίνητο 11.000 τ.μ. στη ΒΙΠΕ Βόλου προς 1,13 εκατ. ευρώ, ποσό που εξοφλήθηκε μέσα στον Ιούλιο.
Το πρόβλημα, όμως, εστιάζεται στο ότι όσο η διαδικασία πώλησης γίνεται σταδιακά και όχι «μια κι έξω», οι ετήσιες λειτουργικές ζημίες της εταιρείας ροκανίζουν τα έσοδα που εισπράττονται από τις πωλήσεις ακινήτων, οπότε… μηδέν εις το πηλίκον.
Πάντως, από τα συνολικά δάνεια της εταιρείας ύψους 1,974 εκατ. ευρώ, τα 419 χιλ. είναι βραχυπρόθεσμα και αφορούν την Alpha Bank, ενώ τα υπόλοιπα είναι αορίστου χρόνου, οφείλονται στους βασικούς μετόχους της εισηγμένης με επιτόκιο της αγοράς.
CREDIABANK-HSBC MAΛΤΑΣ: Σε διαβούλευση με τα σωματεία εργαζομένων στη Γαλλία θα τεθεί η συμφωνία προαιρετικής πώλησης (put option), την οποία υπέγραψαν στις 16 Σεπτεμβρίου η CrediaBank με την HSBC Continental Europe για την υπό όρους εξαγορά του 70,03% της HSBC Μάλτας.
Εφόσον, μετά την ολοκλήρωση της διαβούλευσης, η HSBC Continental Europe προχωρήσει στη συναλλαγή, θα υπογραφεί οριστική συμφωνία.
Ταυτόχρονα, CrediaBank, HSBC Μάλτας και HSBC Continental θα συνάψουν συμφωνία συνεργασίας, που θα ρυθμίζει τις υποχρεώσεις τους μέχρι την ολοκλήρωση της μεταβίβασης.
CREDIABANK-POS: Το ΔΣ της τράπεζας αποφάσισε να ξεκινήσει τη διαδικασία απόσχισης του κλάδου διαχείρισης πληρωμών και εισφοράς του σε νέα εταιρεία, η οποία θα αδειοδοτηθεί από την ΤτΕ ως ίδρυμα πληρωμών. Απώτερος σκοπός των παραπάνω κινήσεων η μεταβίβαση μέρους ή του συνόλου των μετοχών της νέας εταιρείας.
Τι περιλαμβάνει ο κλάδος διαχείρισης πληρωμών; Δίκτυο με περίπου 24.000 POS, τα οποία εξυπηρετούν περίπου 20 χιλ. εμπόρους, 260 χιλ. κάρτες, εκ των οποίων οι 220 χιλ. πιστωτικές και 63 ΑΤΜ που βρίσκονται εκτός καταστημάτων (off-site).
CREDIABANK-ΑΚΙΝΗΤΑ: Κατά τη διάρκεια του πρώτου εξαμήνου, η τράπεζα πούλησε 13 ακίνητα εισπράττοντας 13,4 εκατ. ευρώ ενώ ως το τέλος του έτους προβλέπεται η πώληση άλλων 14 επενδυτικών ακινήτων, αξίας περίπου 14,1 εκατ. ευρώ.
Ως το τέλος του έτους αναμένεται να ολοκληρωθεί μια ακόμη συνθετική τιτλοποίηση (Περσεύς ΙΙ), προκειμένου να μετριασθεί η επίπτωση στα RWAs από την ισχυρή πιστωτική επέκταση (542 εκατ. ευρώ στο πρώτο εξάμηνο).