Σε καταγγελία του ομολογιακού δανείου, αρχικού ποσού 49,5 εκατ. ευρώ με σημερινό υπόλοιπο 45,3 εκατ. ευρώ, της «Στάδιο Γ. Καραϊσκάκης ΑΕ Ανακατασκευής και Εκμετάλλευσης» προχώρησαν οι πιστώτριες τράπεζες, Η εταιρεία στην οποία έχει παραχωρηθεί το Στάδιο Καραΐσκάκη βρίσκεται και σε ένα ασαφές μετοχικό καθεστώς.

Οι επιχειρηματίες Σ. Κόκκαλης και Λ. Λαυρεντιάδης κατέχουν από 50% έκαστος μέσω εταιρειών που ελέγχουν. Ο Σ. Κόκκαλης έχει συμφωνήσει από το 2010 να πωλήσει το ποσοστό του στον Βαγγ. Μαρινάκη, αλλά τυπικά εκκρεμεί η μεταβίβαση των μετοχών. Ο ίδιος ο κ. Κόκκαλης είχε ανακοινώσει τον περασμένο Οκτώβριο πως «η τυπική διαδικασία μεταβίβασης των μετοχών (κατ’ άρθρο 8β του Κ.Ν.-2190/20) καθυστερεί λόγω διαπραγματεύσεων που έχουν, ερήμην μου, εκπρόσωποι του κ. Ευάγγελου Μαρινάκη με τις δανείστριες Τράπεζες».

MOTOR OIL. Μια νέα μεγάλη επένδυση προανήγγειλε η διοίκηση της Motor Oil κατά την προχθεσινή τηλεδιάσκεψη με τους αναλυτές για τα αποτελέσματα χρήσης 2018. Η μητρική του ομώνυμου, πολυσχιδούς πλέον, ομίλου θα προχωρήσει στην εγκατάσταση μονάδας που θα επεξεργάζεται νάφθα για να παράγει βενζίνη.

Περισσότερες λεπτομέρειες για το ύψος της επένδυσης και το χρονοδιάγραμμα υλοποίησης θα ανακοινωθούν τον Μάιο μαζί με τα αποτελέσματα πρώτου τριμήνου. Αναλυτές, πάντως, εκτιμούν ότι τέτοιου είδους επενδύσεις ξεπερνούν τα 200 εκατ. ευρώ.

Παρότι επίσημη αντίδραση δεν έχει υπάρξει ακόμη, τη βιομηχανία την έχουν ζώσει… μαύρα φίδια, μετά τις χθεσινές διαρροές ότι θα υπάρξουν αυξήσεις στα βιομηχανικά τιμολόγια, της τάξεως του 10%.

Ως γνωστόν, τα συμβόλαια με τη ΔΕΗ έχουν ήδη λήξει προ πολλού, ενώ η ενεργοβόρος βιομηχανία (αλλά και η κυβέρνηση, λένε οι συνήθως πολύ έγκυρες πληροφορίες μας), δεν επιθυμεί αυξήσεις, έχοντας ήδη υποστεί σημαντική αύξηση στο κόστος ρύπων, από τα 4 ευρώ στα 20 ευρώ, ανά τόνο!

Οι «κακές γλώσσες», όμως, λένε εδώ και μέρες, ότι η ΔEΗ, αφού πρώτα διαπραγματεύτηκε αρκούντως παρελκυστικά με τους άμεσα ενδιαφερόμενους, αποφάσισε να στραφεί στους… συμβούλους.

Μεγάλη απορία -πέραν της γκρίνιας- προκαλεί η καθυστέρηση οριστικοποίησης της κατ’ αρχήν συμφωνίας διάσωσης της FF στους ίδιους τους εν δυνάμει συμβαλλόμενους, δηλαδή τους ομολογιούχους της, η οποία εκκρεμεί από τις 13 Φεβρουαρίου 2019.

Αφού ενημερώθηκαν για την αιφνίδια αλλαγή διεθνούς νομικού συμβούλου της FF (όπως έχει γράψει ο XΑΜ), συνεχίζουν να βλέπουν τα στελέχη διοίκησης και των ελεγκτικών επιτροπών να παραιτούνται το ένα μετά το άλλο, την PwC να μην ολοκληρώνει τον οικονομικό έλεγχο για τη χρήση του 2017, και αναρωτιούνται ταυτόχρονα πώς επιβιώνει η εταιρεία στην καθημερινότητά της.

Ολοένα και μεγαλύτερη είναι η εμπλοκή του πρώην διευθύνοντος συμβούλου της Intralot Κώστα Αντωνόπουλου, στην προσπάθεια αντιμετώπισης των σοβαρών προβλημάτων της εισηγμένης.

Μολονότι ο κ. Αντωνόπουλος, μετά τη σύγκρουση με τον ιδρυτή του ομίλου Σωκράτη Κόκκαλη, αποχώρησε από την Ιntralot (στα τέλη του 2014) και επικεντρώθηκε σε άλλες επιχειρηματικές δραστηριότητες, παρέμεινε μη εκτελεστικός αντιπρόεδρος.

Τις τελευταίες ημέρες ακούγεται πως «βάζει πλάτη» για να αντιμετωπιστούν κάποιες σοβαρές εκκρεμότητες όπως η διατήρηση συμβολαίου που έχει η Ιntralot στο Μαρόκο κ.ά.