Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Γιώργος Παπανικολάου

Διευθυντής του Euro2day.gr και της Media2day, σκοπευτής, σύζυγος και πατέρας. Στο χρόνο που περισσεύει, σκέφτομαι, συζητάω και διαβάζω, όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά.

Αποποίηση ευθυνών
Ο επιταχυνόμενος θάνατος των συστημικών κομμάτων

Πριν από λίγες μέρες, το Reform UK, το κόμμα του πρωτεργάτη του Brexit Nάιτζελ Φάρατζ, βγήκε για πρώτη φορά πρώτο, με ποσοστό 26%, σε δημοσκόπηση του διεθνούς οργανισμού Yougov. Πίσω του, το Εργατικό Κόμμα (που μόλις πριν από επτά μήνες κέρδισε τις εκλογές με ποσοστό 33,7%) κατάφερε να συγκεντρώσει ένα πενιχρό 24%, χάνοντας σχεδόν 10 μονάδες. Οι άλλοτε κραταιοί Συντηρητικοί περιορίστηκαν στο 21%, χαμηλότερα και από το απογοητευτικό αποτέλεσμα των εκλογών.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, παρά τις εντελώς ριζοσπαστικές κινήσεις που έχει κάνει o Ντόναλντ Τραμπ, κόντρα στα θέσφατα δεκαετιών αμερικανικής πολιτικής, οι δημοσκοπήσεις τού δίνουν αποδοχή 49% μεταξύ των πολιτών, ενώ την αντίθεσή του εκφράζει το 43,7%.

Τέμπη: Η αμαρτωλή σχέση της Hellenic Train με κυβέρνηση και κράτος

Χρειάστηκε να περάσουν σχεδόν δύο χρόνια και να πανικοβληθεί η κυβέρνηση από τις κοινωνικές αντιδράσεις για τα Τέμπη, ώστε να ανοίξει κάπως ο φάκελος της υπόθεσης Hellenic Train. Ίσως τώρα να φωτιστούν και τα σκοτεινά σημεία μιας πολύ παράξενης, έως και αμαρτωλής θα λέγαμε, σχέσης.

Είναι ενδεικτικό του πώς λειτουργούν τα πράγματα στην Ελλάδα, ότι ελάχιστοι στη δημόσια σφαίρα αναρωτήθηκαν για τις ενδεχόμενες ευθύνες της εταιρείας στην τραγωδία, ενώ όλο το προηγούμενο διάστημα δεν υπήρξε οποιαδήποτε σπουδή της κυβέρνησης για το αν πρέπει να συνεχιστεί το σιδηροδρομικό της έργο.

Η αχίλλειος πτέρνα του «παντοδύναμου» Τραμπ

Είναι τόσο μεγάλη η διεθνής αναταραχή που έχουν προκαλέσει οι πρώτες κινήσεις του Ντόναλντ Τράμπ, λόγω των πιθανών επιπτώσεων σε καυτά ζητήματα διεθνούς οικονομίας και γεωπολιτικής, που ελάχιστοι ασχολούνται με το πιο κρίσιμο θέμα: Από πού εξαρτάται η επιτυχία του Τραμπ που θα αποτρέψει τυχόν απώλεια ελέγχου στο Κογκρέσο στη μέση της θητείας του, ώστε να μην περιοριστεί δραστικά η πολιτική και διοικητική αυτονομία του;

Η απάντηση είναι, από την τσέπη και το θυμικό των Αμερικανών ψηφοφόρων, που ελάχιστα ενδιαφέρονται για θέματα εξωτερικής πολιτικής. Εκτός αν κάνει συγκλονιστικά λάθη, η θητεία του δεν θα κριθεί στην Ουκρανία ή σε κάποιο άλλο ζήτημα διεθνών σχέσεων, αλλά στην ατμόσφαιρα μέσα στα σπίτια των Αμερικανών.

Η πράσινη μετάβαση και ο δρόμος προς την κόλαση

«Η Ευρώπη αποφάσισε να γίνει ο κύριος υπέρμαχος, ο πρωταθλητής, αν θέλετε, της πράσινης μετάβασης, λαμβάνοντας και το αντίστοιχο μήνυμα από την κοινή γνώμη. Η κοινή γνώμη, όμως, δεν είχε όλα τα δεδομένα στα χέρια της. Ούτε για τον χρόνο που θα απαιτηθεί ούτε για το κόστος που θα αναληφθεί. Το ερώτημα που τέθηκε ήταν “μισό”. Ρωτήθηκε αν είναι υπέρ ή εναντίον, δεν ρωτήθηκε αν είναι υπέρ της πράσινης μετάβασης με μεγάλο κόστος. Αυτό το ερώτημα δεν τέθηκε ποτέ.

Το κόστος της πράσινης μετάβασης πρέπει να εξηγηθεί, πρέπει να συμφωνήσουν οι πολίτες, διότι χωρίς αυτούς, η μετάβαση δεν θα συμβεί, όσες αποφάσεις υπερεθνικών και εθνικών οργάνων κι αν υπάρξουν».

Το δόγμα Τραμπ, η ταπείνωση της Ευρώπης και οι αγωνίες της Ελλάδας

Τον Ιούλιο του 2018, σε συνέντευξή του στους Financial Times, ο Χένρι Κίσινγκερ, βετεράνος πλέον της διπλωματίας και της γεωπολιτικής, είχε πει για τον Ντόναλντ Τραμπ: «Πιστεύω ότι μπορεί να είναι μια από αυτές τις μορφές της ιστορίας που εμφανίζονται από καιρού εις καιρόν για να σηματοδοτήσουν το τέλος μιας εποχής και να την υποχρεώσουν να εγκαταλείψει τα παλιά προσχήματα. Δεν σημαίνει απαραίτητα ότι το γνωρίζει αυτό ή ότι έχει εξετάσει κάποια σοβαρή εναλλακτική. Θα μπορούσε απλώς να είναι ένα ατύχημα».

v