Για την εθνική πτυχή που έχει ανακύψει με το θέμα του Great Sea Interconnector έχουν γραφτεί πολλά, εκατέρωθεν. Περιορίζομαι σε όσα αναφέρει (και) σήμερα ο ΧΑΜαιλέων. Συμπληρωματικά και στο ρεπορτάζ του Φίλιππου Πανταζή, αναφορικά με τις εξελίξεις με τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό της χώρας.
Ομως, είναι κοινός τόπος πως πέραν της εθνικής, συνυπάρχει και η επιχειρηματική/επενδυτική, άμεσα εννοούμενη καθότι ο ΑΔΜΗΕ είναι φορέας εισηγμένος στο Χρηματιστήριο Αθηνών. Πρακτικά αυτό σημαίνει πως (και) οι επενδυτές/μέτοχοι θα πρέπει να είναι ενήμεροι για τις όποιες επιπτώσεις (θετικές/αρνητικές) των εξελίξεων επί του θαλάσσιου πεδίου, τις προβλέψεις που οφείλει να λαμβάνει η διοίκηση, τα έξοδα/κόστη κ.λπ.
Παράλληλα είναι και η έμμεσα εννοούμενη πτυχή που αφορά ευρύτερα την ίδια την αξιοπιστία της χώρας, για τη δυνατότητα υλοποίησης έργων λ.χ. διασυνδεσιμότητας των νήσων μεταξύ τους (και με την Κρήτη) που συμπεριλαμβάνονται στο πρόγραμμα (2030) του ΑΔΜΗΕ.
Πολύ δε περισσότερο για μεγαλεπήβολα projects, λ.χ. διασύνδεσης Ελλάδας - Κύπρου (GR.EGY), EuroAfrica, IMEEC, παράκτια αιολικά κ.λπ. Πιθανόν δείγμα προθέσεων της κυβέρνησης να έχει (και) η επιχειρηματική/επενδυτική κοινότητα από το σημερινό ΚΥΣΕΑ.
Σε αναμονή, λοιπόν...