Εντέλει, στο «παρά 1» της καταληκτικής 1ης Αυγούστου Ε.Ε. και ΗΠΑ συμφώνησαν με τις Βρυξέλλες να αποδέχονται έναν βασικό δασμό 15% (παραμένει στο 25% για χάλυβα, αλουμίνιο) προς επιβεβαίωση της στήλης που εξαρχής αναφερόταν σε ποσοστό μικρότερο μεν του 30% αλλά σε κάθε περίπτωση μεγαλύτερο του 10%.
Συμφωνώντας απόλυτα με την ανάλυση του RTRS για τον ετεροβαρή χαρακτήρα της συμφωνίας που αποδέχτηκε η επικεφαλής της Κομισιόν και ασπαζόμενος πλήρως τα δήγματα του ΧΑΜαιλέοντα για τη Φον ντερ Λάιεν, θα συμπληρώσω δύο παραμέτρους που επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο την ευρωπαϊκή οικονομία, επιχειρηματικότητα. Συνακόλουθα των κοινωνιών χωρών-μελών της Ε.Ε., όταν θα έρθει η ώρα του... Who Pays the Ferryman (*).
Μέχρι και την τελευταία στιγμή (Σάββατο 26/7) η μία πλευρά (Ε.Ε) προσερχόταν για διαπραγμάτευση προτάσσοντας μία «ενιαία ευρωπαϊκή γραμμή», την ίδια ώρα που τα αποκλίνοντα συμφέροντα των τριών κύριων οικονομικών πυλώνων της Ε.Ε. παρέμεναν αγεφύρωτα. Εύλογα, διαφορετικά τα συμφέροντα του Βερολίνου από αυτά του Παρισιού όπως και της Ρώμης.
Παράλληλα συνέτρεχαν άλλες δύο παράμετροι που καθιστούσαν -εκ προοιμίου- τη διαπραγματευτική θέση της Ευρώπης ασθενέστερη. Η μία προφανώς και αφορά στην υπερτίμηση του ευρώ έναντι του δολαρίου (σχεδόν 14% στο 7μηνο), αποτέλεσμα της τεχνητής/ελεγχόμενης διολίσθησης του αμερικανικού νομίσματος και ουδόλως της ουσιαστικής ενίσχυσης του κοινού ευρωπαϊκού. Η δεύτερη, επίσης προφανής -καθότι λίγα 24ωρα μετά τη συνεδρίαση της ΕΚΤ-, όπου η διοίκησή της για ακόμη μία -πολλοστή- φορά εμφανίστηκε διστακτική ως προς την πολιτική της με τα επιτόκια.
Πρακτικά η Λαγκάρντ τήρησε στάση αναμονής, για να δει εάν Ε.Ε.-ΗΠΑ καταλήξουν σε συμφωνία (και τι είδους) για να χειριστεί ανάλογα τα επιτόκια ως εργαλείο αντιστάθμισης της συναλλαγματικής πίεσης που υφίσταται το ευρώ από το δολάριο.
Τέλος εβδομάδας η συνεδρίαση και της Fed, με τον Πάουελ πολύ πιθανά να μην προχωρά -ούτε αυτή τη φορά- σε μείωση παρά την εξουθενωτική πίεση του Τραμπ.
(*) αφορά στη σειρά 8 επεισοδίων, που προβλήθηκε από το BBC2, το 1977. Εκτυλίσσεται και στην Κρήτη, συμμετείχε δε η Μπέττυ Αρβανίτη. Διδακτικό το τέλος της, για όποιον παλαιό τη θυμάται...