«Στόχος του ευρωπαϊκού συμφώνου είναι πάντα να διασφαλίσει τη βιωσιμότητα σε όλα τα κράτη μέλη. Δεν μπορούμε να βλέπουμε τους δημοσιονομικούς κανόνες απομονωμένους, πρέπει να δούμε την Ευρώπη, να διατηρήσουμε το σύμφωνο σταθερότητας και ανάπτυξης και να βλέπουμε ένα μηχανισμό για τη μακροοικονομική σταθεροποίηση. Η δική μου πρόταση είναι να χρησιμοποιείται ο μηχανισμός σταθερότητας όταν υπάρχουν διαθέσιμα κονδύλια». Αυτή ήταν η τοποθέτηση του Klaus Regling, Εκτελεστικού Διευθυντή του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας, στο πλαίσιο της συζήτησης « Δημοσιονομική Διακυβέρνηση μετά την πανδημία», που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του 7ου Οικονομικού Φόρουμ των Δελφών, που πραγματοποιείται στους Δελφούς 6 - 9 Απριλίου και τελεί υπό την Αιγίδα της Α.Ε. της Προέδρου της Δημοκρατίας, κας Κατερίνας Σακελλαροπούλου.
Κατά πόσο η ευρωζώνη θα πρέπει να συμφωνήσει σε μια δημοσιονομική ικανότητα; Το ερώτημα έθεσε ο Iain Begg, Καθηγητής στο London School of Economics. Ο κ. Begg απηύθυνε το ερώτημα στο κοινό, κάτι ασυνήθιστο για τους Δελφούς- όπως επεσήμανε. Αποφάσισε, όμως, να διεκδικήσει το δικαίωμα να ρωτήσει το κοινό για να υπάρξει αντίλογος. Κάποιοι ακροατές έλαβαν το λόγο. Και στο τέλος οι ακροατές που βρέθηκαν στην αίθουσα κλήθηκαν να σηκώσουν το χέρι τους για να δηλώσουν συμφωνία ή διαφωνία. Ο Γιώργος Παγουλάτος, Γενικός Διευθυντής του ΕΛΙΑΜΕΠ και καθηγητής στην ΑΣΣΟΕ, απάντησε «Στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπάρχει συναίνεση για έναν τέτοιο μηχανισμό. Το έκανε ο κύριος Regling πριν από λίγο καιρό».
Ο Daniel Gros, μέλος του Δ.Σ του Κέντρου Μελετών Ευρωπαϊκής Πολιτικής , δήλωσε, από τη μεριά του πως «θα πρέπει να είμαστε σαφείς για το τι θέλουμε να καταφέρουμε, πόσα χρήματα θα δοθούν και τι θέλουμε να πετύχουμε με αυτά τα χρήματα».
Η Debora Revoltella, οικονομική διευθύντρια στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων προχώρησε σε κάποιες διαπιστώσεις: «Η πανδημία ήρε τους κανόνες που είχαμε θεσπίσει το 2014 και υπήρξε μεγάλη αύξηση χρέους. Μετά είχαμε τον πόλεμο στην Ουκρανία που άφησε τις δημοσιονομικές ανάγκες. Αυτό θα αυξήσει και την πίεση σε πολλές χώρες. Ξέρουμε τι συμβαίνει στο πεδίο της ενεργειακής ασφάλειας. Αυτή τη στιγμή έχουμε το ταμείο Ανάκαμψης. Αυτό μπορεί να είναι για λίγο ένα μαξιλαράκι. Διαπιστώνω πως όλες οι χώρες ζήτησαν επιχορηγήσεις. Δεν ζήτησαν όμως όλες δάνεια. Αν με ρωτάτε αν το ταμείο ανάκαμψης θα πρέπει να γίνει κάτι πιο μόνιμο, λέω ναι».