Όσα χρόνια και αν πέρασαν από την έξοδο της χώρας από τα μνημόνια και παρά τη θεαματική βελτίωση σε μια σειρά δεικτών της ελληνικής οικονομίας, ο γόρδιος δεσμός των ληξιπρόθεσμων χρεών του δημοσίου προς τους ιδιώτες παραμένει άλυτος.
Τα πώς και τα γιατί έχουν επιχειρήσει αρκετοί κυβερνητικοί αξιωματούχοι να δικαιολογήσουν τα τελευταία χρόνια, με παρεμβάσεις που όλο έρχονται για να λύσουν το πρόβλημα ιδίως στο μέτωπο των χρεών των νοσοκομείων, αλλά τα ληξιπρόθεσμα δεν λένε να λυγίσουν. Ίσα ίσα που αυξάνονται κιόλας και τον Φεβρουάριο επέστρεψαν στα επίπεδα που βρίσκονταν το 2017, στην καρδιά του τρίτου μνημονίου.
Τότε τα φέσια του δημοσίου στους ιδιώτες ήταν 2,555 δισ. ευρώ και τα τελευταία στοιχεία του ΓΛΚ δείχνουν πως τον περασμένο Φεβρουάριο ήταν 2,530 δισ. ευρώ. Σαν να μην πέρασε μια μέρα.
Αν προστεθούν και οι εκκρεμείς επιστροφές φόρων ύψους 824 εκατ. ευρώ (εκ των οποίων 378 εκατ. ευρώ ληξιπρόθεσμες) τότε, το δημόσιο έχει φτάσει να στερεί ρευστότητα 3,350 δισ. ευρώ από την αγορά.
Η ακτινογραφία των ληξιπρόθεσμων οφειλών δεν προκαλεί εκπλήξεις. Ο μεγάλος ασθενής παραμένει το χρέος των νοσοκομείων, με σχεδόν τα μισά από τα 2,530 δισ. ευρώ των συνολικών χρεών. Τέλος Φεβρουαρίου, τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους δείχνουν ληξιπρόθεσμες οφειλές νοσοκομείων ύψους 1,277 δισ. ευρώ, μειωμένες κατά περίπου 50 εκατ. ευρώ σε σχέση με τον Ιανουάριο (1,318 δισ. ευρώ), αλλά φουσκωμένες κατά 100 και πλέον εκατ. ευρώ σε σχέση με τον περασμένο Δεκέμβριο (1,164 δισ. ευρώ).
Τα χρέη των νοσοκομείων είχαν συρρικνωθεί στα 299 εκατ. ευρώ στο τέλος του 2017 και στη συνέχεια, αντί να σβήσουν, μεγεθύνονταν. Συνολικά 344 εκατ. ευρώ τον Δεκέμβριο του 2019, στα 502 εκατ. ευρώ στο τέλος του 2020, στα 606 εκατ. ευρώ ένα χρόνο αργότερα και σταθερά πάνω από 1 δισ. ευρώ από το 2023 έως σήμερα.
Αντίθετα, στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, το ληξιπρόθεσμο χρέος φθίνει, χωρίς βεβαίως να εξαλείφεται. Ήταν 1,531 δισ. ευρώ στο τέλος του 2017 και σήμερα είναι 604 εκατ. ευρώ, αλλά νωρίτερα τον Δεκέμβριο του 2020 είχε υποχωρήσει στα 356 εκατ. ευρώ.
Το πρόβλημα των ληξιπρόθεσμων χρεών δεν είναι δημοσιονομικό, δεν συνδέεται ούτε καν με το ταμείο του δημοσίου, δεν είναι δηλαδή ότι το δημόσιο δεν έχει λεφτά για να πληρώσει ή δεν πληρώνει για να εμφανίσει καλύτερο δημοσιονομικό αποτέλεσμα. Το δημόσιο δεν μπορεί να πληρώσει στην ώρα του και παραμένει άγνωστο πότε και πώς θα τα καταφέρει.