«Πόσες κρίσεις μπορεί να αντέξει μια χώρα; Στην Ελλάδα ξεκίνησαν όλα πάνω από 15 χρόνια πριν», γράφει η Frankfurter Allgemeine Zeitung - «στη συνέχεια ήρθαν ο κορωνοϊός, ο πόλεμος στην Ουκρανία, η εκτόξευση των τιμών ενέργειας και ο πληθωρισμός, ενώ τώρα η κατάσταση φαίνεται να γίνεται ακόμη δυσκολότερη μπροστά στην παγκόσμια οικονομική αβεβαιότητα».
Σύμφωνα με τον συντάκτη του δημοσιεύματος, Κρίστιαν Σούμπερτ, «όσοι δεν είναι ιδιαίτερα θετικοί απέναντι στη φιλελεύθερη-συντηρητική κυβέρνηση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, κάνουν λόγο για burnout ενός ολόκληρου λαού - και αυτοί είναι πλέον πολλοί. Όσοι πάλι τάσσονται υπέρ του επικεφαλής της κυβέρνησης, δεν αρνούνται την κοινωνική δυσαρέσκεια, αλλά κάνουν εκκλήσεις για υπομονή και επιμονή των Ελλήνων. Άλλωστε, η χώρα, σύμφωνα με την κυβέρνηση, έχει βάλει σε τάξη τα δημοσιονομικά της και σε αυτή τη βάση αναπτύσσεται κιόλας». Το βασικό ωστόσο ερώτημα, θέτει ο συντάκτης, είναι: πόσο από αυτό θα φτάσει στον πληθυσμό και πότε;
Ο δημοσιογράφος περιλαμβάνει επίσης τοποθέτηση της πρώην υπ. Εργασίας, Έφης Αχτσιόγλου, η οποία εκφράζει την ανησυχία της για την αυξημένη απογοήτευση μεγάλης μερίδας της ελληνικής κοινωνίας απέναντι στο πολιτικό σύστημα, για να σημειώσει πως το μοναδικό κόμμα με ανοδική πορεία είναι η Πλεύση Ελευθερίας.
Παράλληλα, γράφει η FAZ, η στήριξη προς την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη φαίνεται να μειώνεται διαρκώς, με την κοινωνική δυσαρέσκεια να αποτυπώνεται και στις μεγάλες κινητοποιήσεις του Φεβρουαρίου, οι οποίες πυροδοτήθηκαν από την τραγωδία στα Τέμπη.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, τόσο ο οικονομικός σύμβουλος του πρωθυπουργού, Μιχάλης Αργυρός, όσο και αξιωματούχοι της Τράπεζας της Ελλάδας υποστηρίζουν ότι οι υπερβολικές μισθολογικές αυξήσεις που δόθηκαν στο παρελθόν συνέβαλαν καθοριστικά στην εμφάνιση της οικονομικής κρίσης, αφού – σύμφωνα με τους ίδιους – «οι πολίτες είχαν υιοθετήσει ένα επίπεδο ζωής που δεν συμβάδιζε με τις οικονομικές δυνατότητες της χώρας».
Το δημοσίευμα καταλήγει πως «επτά στους δέκα Έλληνες αισθάνονται φτωχοί, αν και το ποσοστό που έχει καταμετρηθεί επίσημα για κίνδυνο φτώχειας διαμορφώνεται μόλις στο 19%. Σύμφωνα με τη Eurostat, δεν υπάρχει άλλη χώρα της ΕΕ όπου το χάσμα μεταξύ της αντιλαμβανόμενης και της μετρούμενης φτώχειας να είναι τόσο μεγάλο. Ορισμένοι επιστήμονες το αποδίδουν αυτό στις διαδοχικές κρίσεις, οι οποίες έχουν αυξήσει την ανασφάλεια των πολιτών και συνεπώς και το αίσθημα της φτώχειας. Η κυβέρνηση έχει περιθώριο μέχρι τον Ιούνιο του 2027 το αργότερο, όπου πρέπει να διεξαχθούν οι επόμενες εκλογές, για να βελτιώσει την κατάσταση και το κλίμα στη χώρα».
Πηγή: Deutsche Welle