Στην κατάθεση προσφυγής ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) κατά των αποφάσεων του ΣτΕ για τον ΝΟΚ προχώρησε χθες η δικηγορική εταιρεία «Α. Παπαπετρόπουλος-Ε. Μπάνου και Συνεργάτες» σε συνεργασία με τον συνταγματολόγο και καθηγητή Δημοσίου Δικαίου Γιώργο Κατρούγκαλο, για λογαριασμό κατασκευάστριας εταιρείας.
Οι λόγοι της προσφυγής αφορούν κυρίως στην παραβίαση του 1ου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ αλλά και του άρθρου 14 σε συνδυασμό με το άρθρο 6 παρ. 1 της ΕΣΔΑ. Η προσφεύγουσα εταιρεία προβάλλει την παραβίαση του δικαιώματος της δίκαιης δίκης, αιτούμενη παράλληλα την επανάληψη της δίκης ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, καθώς βάσει της επίμαχης απόφασης εισάγεται διαφορετική αντιμετώπιση σε οικοδομικές άδειες που ερείδονται στις ίδιες ακριβώς νομοθετικές διατάξεις.
Περαιτέρω, η προσφεύγουσα εταιρεία ζητεί αποζημίωση για την αφαίρεση της περιουσίας της, υπογραμμίζοντας παράλληλα τη νομοθετική και διοικητική αβεβαιότητα που παραβιάζει την αρχή της ασφάλειας δικαίου, θεμελιώδη αρχή του κράτους δικαίου και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης. Επισημαίνεται ότι η επίδικη οικοδομική άδεια είχε εκδοθεί σε πλήρη συμμόρφωση με το ισχύον τότε δίκαιο, το οποίο εφαρμοζόταν για πάνω από έντεκα χρόνια.
Στα βασικά επιχειρήματα του προσφεύγοντος περιλαμβάνεται ότι η εταιρεία έλαβε κανονικά την οικοδομική άδεια από την Υπηρεσία Δόμησης του Δήμου Αλίμου. Ωστόσο, ο ίδιος ο δήμος προχώρησε στη συνέχεια σε αίτηση ακύρωσης της άδειας. Η ενέργεια αυτή χαρακτηρίζεται προβληματική από νομικούς κύκλους, καθώς κατά το διοικητικό δίκαιο δεν επιτρέπεται μία δημόσια αρχή να αμφισβητεί πράξη που έχει εκδοθεί από το ίδιο της το όργανο.
Παράλληλα, στην προσφυγή τονίζεται ότι η απόφαση του ΣτΕ για την κατάργηση των πολεοδομικών «μπόνους» του ΝΟΚ εισάγει ανεπίτρεπτη και αδικαιολόγητη διάκριση. Σύμφωνα με το νομικό κείμενο που κατατέθηκε στο ΕΔΔΑ στο Στρασβούργο, το Δικαστήριο προστάτευσε όσους είχαν οικοδομική άδεια κατά την ημερομηνία δημοσίευσης της απόφασης, δηλαδή στις 11 Δεκεμβρίου 2024, και είχαν ήδη ξεκινήσει εργασίες. Αντιθέτως, άφησε εντελώς απροστάτευτους όσους διαθέτουν τις ίδιες άδειες, αλλά δεν πρόλαβαν, δεν θέλησαν ή δεν μπόρεσαν να ξεκινήσουν. Με αυτόν τον τρόπο, ενώ όλοι υπάγονται στο ίδιο νομικό καθεστώς, δεν απολαμβάνουν ίσης μεταχείρισης από την Πολιτεία.
Επιπλέον, επισημαίνεται ότι η αναδρομική ακύρωση του νόμου χωρίς να προβλεφθεί μεταβατική περίοδος ή κάποιος μηχανισμός προστασίας των πολιτών προκάλεσε μεγάλη αναστάτωση και νομική ανασφάλεια. Κατά τον προσφεύγοντα, αυτή η πρακτική παραβιάζει την αρχή της νομικής ασφάλειας, δηλαδή την υποχρέωση του κράτους να θεσπίζει σταθερούς και προβλέψιμους κανόνες. Η συγκεκριμένη αρχή αποτελεί θεμέλιο του κράτους δικαίου και προστατεύεται τόσο από το ελληνικό Σύνταγμα όσο και από το ευρωπαϊκό δίκαιο.