Κλίμα έντονης κινητικότητας επικρατεί στον ασφαλιστικό κλάδο, οι εταιρείες του οποίου μέσα από επιχειρηματικά deals αποβλέπουν είτε στην εκμετάλλευση των προοπτικών που διανοίγονται σε μια σειρά από πεδία, είτε στη διαχείριση σημαντικών προκλήσεων τις οποίες καλούνται να αντιμετωπίσουν.
Πολύ σημαντικό ρόλο στις εξελίξεις του τελευταίου δωδεκαμήνου έχει παίξει η πρόθεση κάποιων τραπεζών να επιστρέψουν με άμεση παρουσία στον ασφαλιστικό κλάδο, τόσο στην ελληνική (Πειραιώς) όσο και στην κυπριακή αγορά (Eurobank και πολύ πιθανόν η Alpha Bank).
Ειδικότερα, η κίνηση της Τράπεζας Πειραιώς να εξαγοράσει την Εθνική Ασφαλιστική, αφενός βγάζει την Εθνική Τράπεζα από το χρυσοφόρο πεδίο του bancassurance και αφετέρου προκαλεί έντονους πονοκεφάλους σε NN και ERGO, που σήμερα συνεργάζονται στο μέτωπο των τραπεζοασφαλειών με την Πειραιώς, αποκομίζοντας από αυτό ένα πολύ σημαντικό ποσοστό των συνολικών τους εσόδων.
Το όλο θέμα του bancassurance κρύβει όμως και μια άλλη, πολύ μεγάλη πηγή εσόδων, πέρα από τα ασφάλιστρα που καταβάλλουν οι πελάτες: Τις πολύ υψηλές προμήθειες από τη διαχείριση του χαρτοφυλακίου, ιδιαίτερα όταν κατά τα τελευταία χρόνια τα πολύ χαμηλά καταθετικά επιτόκια έχουν στρέψει ένα αξιοσημείωτο τμήμα των αποταμιεύσεων των νοικοκυριών προς τα μακροπρόθεσμα επενδυτικά προϊόντα unit-linked, που προσφέρονται κυρίως μέσα από τα τραπεζικά δίκτυα. Έτσι, η Τράπεζα Πειραιώς με την εξαγορά του 90% της Εθνικής Ασφαλιστικής θα αναλάβει προφανώς και τη διαχείριση του ενεργητικού της ασφαλιστικής εταιρείας, το οποίο κυμαίνεται γύρω στα δύο δισ. ευρώ.
Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον, εξηγείται η πρόθεση της Εθνικής Τράπεζας να αποκτήσει θέση σε άλλη ασφαλιστική εταιρεία, όπως επίσης και η διάθεση αρκετών ασφαλιστικών εταιρειών (και όχι μόνο των ΝΝ και Ergo, που σήμερα συνεργάζονται με την Πειραιώς) να συζητήσουν τη σύναψη κάποιας μορφής συνεργασίας με την Εθνική (αν επιβεβαιωθεί η απόκτηση μειοψηφικής συμμετοχής της Εθνικής στην ΝΝ, τότε η Τράπεζα θα πρέπει να προχωρήσει και σε δεύτερη κίνηση, προκειμένου να δραστηριοποιηθεί πέρα από τον κλάδο ζωής και στις γενικές καλύψεις).
Μια δεύτερη πηγή εξελίξεων και διεργασιών στην ασφαλιστική βιομηχανία προέρχεται από την κατάσταση που επικρατεί στον κλάδο της υγείας (ζημιογόνα αποτελέσματα, απειλές για πρόσθετα απαιτούμενα εποπτικά κεφάλια και γενικότερα μεγάλες προκλήσεις που ενδεχομένως να αναγκάσουν κάποιες εταιρείες να αποχωρήσουν από την προσφορά συμβολαίων αυτής της κατηγορίας) και η οποία ώθησε την Generali να προχωρήσει στην εξαγορά της Ευρωκλινικής.
Μέσα από αυτή την κίνηση, η Generali μπορεί να ελέγξει το ύψος των αποζημιώσεών της για ένα σημαντικό τμήμα της παραγωγής της στον κλάδο υγείας, όπως επίσης και να προσφέρει ειδικά καλυπτικά πακέτα που θα συνδέονται με την Ευρωκλινική και θα προσφέρονται με σαφώς χαμηλότερα τιμολόγια προς τους πελάτες της.
Το ζητούμενο είναι αν θα δούμε ενδεχομένως και από άλλες ασφαλιστικές εταιρείες -είτε αυτόνομα είτε μέσω συνεργασιών- να επιχειρούν να προχωρήσουν σε αντίστοιχα deals, επεκτεινόμενες άμεσα στον χώρο της ιδιωτικής υγείας.
Θετικές προοπτικές
Μια ακόμη κατηγορία επιχειρηματικών deals στον ασφαλιστικό κλάδο οφείλεται στο γεγονός ότι υπάρχουν επενδυτές οι οποίοι βλέπουν σημαντικές προοπτικές ανάπτυξης κυρίως στην παραγωγή των γενικών καλύψεων, με το κερασάκι στην τούρτα να είναι οι νομοθεσίες που ψήφισε η κυβέρνηση για κίνητρα και υποχρεωτικές καλύψεις περιουσιακών στοιχείων επιχειρήσεων και νοικοκυριών έναντι φυσικών καταστροφών.
Από την πλευρά της, η εισηγμένη Europa Holdings είχε συμφωνήσει την εξαγορά της Ευρώπης ΑΕΓΑ πριν την ανακοίνωση των προαναφερθέντων μέτρων από τον πρωθυπουργό (ΔΕΘ, Σεπτέμβριος 2024). Κύκλοι της αγοράς δηλώνουν πως δεν θα εκπλαγούν αν προκύψει εξαγορά άλλης ασφαλιστικής εταιρείας από την Ευρώπη ΑΕΓΑ (διαθέτει υπερεπάρκεια εποπτικών κεφαλαίων), ή αν ο εισηγμένος όμιλος προχωρήσει σε νέα εξαγορά στο μέτωπο της ασφαλιστικής διαμεσολάβησης, πέραν των δύο που ολοκλήρωσε φέτος.
Γενικότερα, αναμένεται να συνεχιστεί η τάση συγκέντρωσης στην αγορά της ασφαλιστικής διαμεσολάβησης, όπου εκτός της Europa Holdings προχωρούν κατά διαστήματα σε σχετικές κινήσεις και άλλοι «παίκτες» όπως η Howden Hellas και η Mega Brokers της οικογένειας Χατζηθεοδοσίου.
Το μόνο βέβαιο είναι πως η αντίληψη που υπήρχε πριν από μια πενταετία σχετικά με την πορεία των επιχειρηματικών deals στον ασφαλιστικό κλάδο έχει διαψευσθεί πλήρως από την πραγματικότητα. Κοινή πεποίθηση τότε των στελεχών της αγοράς ήταν ότι θα βλέπαμε τις μικρές εταιρείες να εντάσσονται σε μεγαλύτερα σχήματα, λόγω των πιέσεων που θα ασκούνταν σε αυτές είτε από το εποπτικό πλαίσιο Solvency II, είτε από τα μεγάλα ποσά που θα απαιτούνταν για την ψηφιοποίηση των εργασιών τους.
Σε αντίθεση με τις τότε εκτιμήσεις, στη συνέχεια είδαμε τα «πωλητήρια» να επικεντρώνονται κυρίως στους μεγάλους «παίκτες», με την Generali να αποκτά την AXA, την NN τη Metlife και την Allianz την Ευρωπαϊκή Πίστη, ενώ τα deals σε Υδρόγειο και Ευρώπη ΑΕΓΑ δεν έγιναν από εταιρείες-μετόχους που ήδη δραστηριοποιούνταν στην εγχώρια αγορά.