Διαφάνηκε από τις παρουσιάσεις στην Αμερική (UBS και Citi) και πιστοποιήθηκε στο Λονδίνο (BofA): οι επενδυτές εστιάζουν όλο και περισσότερο την προσοχή τους στη μερισματική πολιτική των τραπεζών και πόσο υποβοηθά τα κέρδη και το μέρισμα ανά μετοχή η επαναγορά και ακύρωση μετοχών και λιγότερο στα υπόλοιπα στοιχεία.
Πρόκειται για τάση που αφορά σε όλο τον ευρωπαϊκό τραπεζικό κλάδο. Στην Ελλάδα γίνεται ευδιάκριτη το τελευταίο διάστημα καθώς οι τράπεζες επανήλθαν σε πλήρη κανονικότητα, καλύπτοντας (και) την υστέρηση σε επίπεδο αποτίμησης με τις ομοειδείς ευρωπαϊκές.
Η μαζική μετατόπιση αμερικανικών κεφαλαίων φέτος στην Ευρώπη καθοδηγήθηκε κυρίως προς μετοχές με υψηλή και επαναλαμβανόμενη μερισματική απόδοση. Βασικός ωφελημένος ήταν ο (ευρωπαϊκός) τραπεζικός κλάδος καθώς το μέσο payout διαμορφώνεται σε επίπεδα υψηλότερα του 70% και αυτό αναμένεται να συνεχισθεί και στη διετία 2026-27.
Πρόσφατη ανάλυση της JP Morgan προβλέπει μέσο payout ratio για τις ευρωπαϊκές τράπεζες 77% το 2026 και 76% το 2027, με το dividend yield σε 5,2% και 5,7% αντίστοιχα (4,9% το εκτιμώμενο της φετινής χρονιάς) και το share buyback yield σε 2,9% (2026) και 3,2% (2027) από 3,1% φέτος (εκτίμηση).
Το παραπάνω trend σε συνδυασμό με το ρευστό γεωπολιτικό, νομισματικό και οικονομικό περιβάλλον εξηγεί την όλο και μεγαλύτερη επικέντρωση των ξένων επενδυτών στη μερισματική πολιτική των ευρωπαϊκών τραπεζών καθώς και στην υποβοήθηση της απόδοσης μέσω αγοράς και ακύρωσης μετοχών ή/και καταβολής προμερίσματος.
Όπως εξηγεί έμπειρος broker, «αυτός που θα αγοράσει τράπεζες, το επόμενο διάστημα, ποντάρει στην προεξόφληση του EPS growth 2026-27 και στη μερισματική απόδοση του 2025. Με 6%-7% μερισματική απόδοση και EPS growth της τάξης του 10%, οι ελληνικές τράπεζες ξεχωρίζουν μεταξύ του κλάδου πανευρωπαϊκά.
Προς το 70% το payout
Με την Τράπεζα Κύπρου να έχει φθάσει ήδη στον ευρωπαϊκό μέσο όρο ως προς το ύψος του payout και τις εγχώριες συστημικές τράπεζες να ακολουθούν, είναι λογικό το ενδιαφέρον των επενδυτών να επικεντρώνεται στο πώς θα κλιμακωθεί η μερισματική απόδοση στη διετία 2026-27.
Από όσα άφησαν να εννοηθούν οι τράπεζες στις πρόσφατες παρουσιάσεις, προκύπτει πρόθεση να αυξήσουν το payout ratio. Εθνική, Eurobank και Alpha εκτιμάται ότι θα κινηθούν με ελαφρά διαφορετικές ταχύτητες ήδη από τα κέρδη του 2026 προς payout 70%, ενώ η Πειραιώς θα ακολουθήσει. Το γεγονός ότι η ισχυρή πιστωτική επέκταση αναλώνει κεφάλαια μπορεί να αντιμετωπισθεί με συνθετικές τιτλοποιήσεις ή άλλα εργαλεία, εφόσον ο επόπτης αποδεχθεί το συνολικό μείγμα.
Το πλεονέκτημα ΕΤΕ, Κύπρου
Αν το επενδυτικό trend δεν μεταβληθεί προς την ανάληψη υψηλότερου ρίσκου, η Εθνική μαζί με την Κύπρου διαθέτουν το πλεονέκτημα να είναι οι μόνες τράπεζες που παράγουν οργανικό κεφάλαιο παρά το υψηλό payout ratio. Ταυτόχρονα, έχουν αμφότερες το υψηλότερο capital buffer. Και στις δύο περιπτώσεις, η αγορά δεν έχει τιμολογήσει πλήρως την ευχέρεια κινήσεων που προσδίδουν τα κεφαλαιακά πλεονάσματα.
Η Κύπρου είναι πιο προχωρημένη σε αυτό το επίπεδο καθώς οι αναλυτές έχουν αρχίσει να βάζουν στα μοντέλα τους το πλεονέκτημα του capital buffer, υπό το πρίσμα ότι θα συνεχισθεί η ηπιότερη πιστωτική επέκταση (σ.σ. χάρη κυρίως σε δανειοδοτήσεις σε ελληνικές και ελληνόκτητες εταιρείες και συμμετοχή σε διεθνείς κοινοπρακτικές εκδόσεις καθώς το μερίδιό της στην τοπική αγορά είναι «ώριμο»).
Αύξηση των καθαρών εσόδων από τόκους από το τρέχον τρίμηνο
Η ισχυρή πιστωτική επέκταση παραμένει το ισχυρό χαρτί στο story των εγχώριων συστημικών τραπεζών, βραχυπρόθεσμα, όμως, έχει χάσει κάτι από τη λάμψη της λόγω του ρευστού περιβάλλοντος. Κατά τη διάρκεια των πρόσφατων παρουσιάσεων, οι τράπεζες απάντησαν σε σειρά ερωτήσεων για τη βιωσιμότητα των χορηγήσεων και τις προοπτικές πιστωτικής επέκτασης στη διετία 2026-27.
Όλες επισήμαναν ότι τα καθαρά έσοδα από τόκους θα ανακάμψουν, είτε από το τρίτο τρίμηνο (Πειραιώς, Eurobank), που ολοκληρώνεται σε μερικές ημέρες, είτε μεταξύ τρίτου και τέταρτου τριμήνου (ΕΤΕ), σε συνάρτηση με την πορεία του Euribor και βεβαίως τις αποφάσεις και το στίγμα ΕΚΤ για τη νομισματική πολιτική.
Η τάση ανάκαμψης των καθαρών εσόδων από τόκους στο τρίτο τρίμηνο ήταν εντός σχεδιασμού των διοικήσεων, με άγνωστο x τις προσδοκίες της αγοράς ως προς τις μειώσεις επιτοκίων και τον βαθμό αντανάκλασής τους στην πορεία euribor.