Όπως όλα δείχνουν, το μπαράζ των παρεμβάσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης με στόχο τον περιορισμό των εισαγωγών χαλυβουργικών προϊόντων από τρίτες χώρες, καθώς και τη μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος θα οδηγήσει σε αυξημένες τιμές πώλησης στην Ελλάδα από το 2026 και μετά.
Η «πηγή του κακού» εντοπίζεται στην πολιτική των ΗΠΑ να επιβάλλει δασμούς στα ασιατικά προϊόντα, πράγμα που οδηγεί την Ευρώπη στο να θέσει υψηλότερα εμπόδια στις εισαγωγές της, προκειμένου να μη γίνει υποδοχέας της πλεονάζουσας ασιατικής παραγωγής. Αν και ακόμη δεν έχει ξεκαθαριστεί με σαφήνεια το πλαίσιο που θα επικρατήσει από το 2026 και μετά, με βάση τα μέχρι τώρα δεδομένα:
Πρώτον, η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται σε διαδικασία μελέτης προκειμένου να μεταβάλλει (το πιθανότερο προς τα πάνω) τους δασμούς anti-dumping που επιβάλλονται στις τρίτες χώρες και διαφοροποιούνται ανά χαλυβουργία.
Δεύτερον, προβλέπεται να μειωθούν δραστικά τα ποσοτικά όρια (όγκος παραγγελιών, quotas) πάνω από τα οποία οι Ευρωπαίοι εισαγωγείς θα επιβαρύνονται με πρόσθετο φόρο. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, η επιβολή του νέου καθεστώτος θα ξεκινήσει κατά πάσα πιθανότητα είτε την 1η Ιανουαρίου του 2026, είτε την 1η Απριλίου του ίδιου έτους, με την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να μιλά για υποχώρηση της τάξεως του 50%!
Μία ακόμη επιβάρυνση που συζητείται να υιοθετηθεί στην Ευρώπη αφορά μια νέα φορολογία που θα έχει τη λογική του «melt and pour» (του «παράγω και χυτεύω»). Η φορολογία αυτή θα κλείνει το «παραθυράκι» για μειωμένους δασμούς στις παραγωγικές χώρες (π.χ. Κίνα) που απλά μετέφεραν τη χύτευση των προϊόντων τους σε άλλο κράτος (π.χ. Τουρκία).
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, από την 1η Ιανουαρίου του 2026 τίθεται σε εφαρμογή ο ευρωπαϊκός Μηχανισμός Συνοριακής Προσαρμογής Άνθρακα (CBAM), στόχος του οποίου είναι η μείωση της εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα έως το έτος 2030 κατά 50% σε σύγκριση με τα επίπεδα του 2019. Η αρχή εφαρμογής του CBAM σημαίνει ότι κάθε εταιρεία του κλάδου θα πρέπει να αγοράζει αντίστοιχα «πιστοποιητικά», η τιμή των οποίων είναι κυμαινόμενη και δεν μπορεί να υπολογιστεί εκ των προτέρων.
Σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, ο συνδυασμός όλων των παραπάνω εξελίξεων όχι μόνο ανεβάζει δραστικά το κόστος των αγορών από τρίτες χώρες, αλλά παράλληλα δημιουργεί περιβάλλον αυξημένης αβεβαιότητας για τις ελληνικές εισαγωγικές εταιρείες. Ως αποτέλεσμα, πολλές εξ’ αυτών είναι πολύ πιθανόν να αλλάξουν το μίγμα των προμηθευτών τους και να στραφούν προς τους Ευρωπαίους παραγωγούς, οι τιμές των οποίων όμως είναι υψηλότερες σε σύγκριση με αυτές των Ασιατών.
Η κατάσταση αυτή πιθανολογείται βάσιμα ότι θα οδηγήσει τις εταιρείες του κλάδου (πχ Έλαστρον, ΣΙΔΜΑ, Αφοί Κορδέλλου, Τζιρακιάν) σε αυξήσεις τιμών μέσα στο 2026. Και αυτό, γιατί όχι μόνο οι αναμενόμενες επιβαρύνσεις στο κόστος είναι μεγάλες, αλλά και γιατί αυτές οι εταιρείες έχουν ήδη πληγεί σοβαρά από την οικονομική κρίση της προηγούμενης δεκαετίας, αλλά και από τη σημαντική πτώση της διεθνούς τιμής του χάλυβα από την άνοιξη του 2022 έως σήμερα.