Μερικοί ηγέτες θα θρηνούσαν μια ήττα του Τραμπ, καθώς απομένουν 14 ημέρες για τις εκλογές στις ΗΠΑ, που αντιμετωπίζουν μια τριπλή κρίση: στην οικονομία, την πανδημία και τη ρατσιστική βία.
Διακυβεύονται, ωστόσο, πολλά και για τον υπόλοιπο κόσμο, όπως οι προοπτικές σε βασικά ζητήματα που σχετίζονται με αποφάσεις για την κλιματική αλλαγή αλλά και σε θέματα που καθορίζουν το γεωπολιτικό πεδίο.
Μετά από τέσσερα χρόνια ταραχώδους εξωτερικής πολιτικής υπό τον Ντόναλντ Τραμπ και τη διάβρωση των συμμαχιών των ΗΠΑ στην Ευρώπη και αλλού, οι ηγέτες σε όλο τον κόσμο σκέφτονται τι μπορεί να σημαίνει ένας άλλος δρόμος χωρίς Τραμπ και επίσης πώς μπορεί να μοιάζει μια προεδρία υπό τον επικεφαλής των Δημοκρατικών Τζο Μπάιντεν.
Σκληρότερες γραμμές σε ζητήματα όπως το εμπόριο, η Κίνα και η διεθνής ασφάλεια είναι αναπόφευκτα ανεξάρτητα από το ποιος θα είναι στο τιμόνι του Λευκού Οίκου τον επόμενο χρόνο. Επομένως, λένε αναλυτές, δεν αναμένεται να συμβεί πλήρης αναστροφή των πολιτικών επιλογών και των ενεργειών του Τραμπ.
Ακόμα κι έτσι, υπάρχουν ηγέτες που εκτιμάται ότι θα τα βάψουν μαύρα, εάν χάσει ο Τραμπ.
Όπως εξηγεί ο Μαρκ Τσάμπιον στο Bloomberg, η προεδρία Τραμπ ήταν σχεδόν «απολύτως θετική» για την Τουρκία, τη Βόρεια Κορέα, τη Σαουδική Αραβία και το Ισραήλ.
Η Κίνα, η οποία εμπλέκεται σε έναν εμπορικό πόλεμο με τις ΗΠΑ και οι μεγαλύτερες εταιρείες τεχνολογίας της δέχονται πιέσεις, θα μπορούσε να βρεθεί σε ένα ακόμη πιο δύσκολο σημείο με τον Τζον Μπάιντεν, ο οποίος θα έφερνε τα ανθρώπινα δικαιώματα στο προσκήνιο ακόμη περισσότερο.
Ο Τζον Μπάιντεν θα μπορούσε επίσης να επιδιώξει την επιδιόρθωση διεθνών συμμαχιών για τη δημιουργία περισσότερης συλλογικής απόκρισης στη στρατηγική και οικονομική δυναμικότητα της Κίνας.
Υπάρχουν κι άλλοι που αναμένεται να χάσουν, εάν ο Τραμπ φύγει από την εξουσία; Εδώ βλέπουμε τον Βλαντιμίρ Πούτιν, τον Ζαΐρ Μπολσονάρου της Βραζιλίας, τον Πολωνό Άντρτζε Ντάντα και τον Βίκτορ Ορμπαν της Ουγγαρίας, λέει o Μαρκ Τσάμπιον.
Ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας υποστήριξε ανοιχτά τον Τραμπ για επανεκλογή και προειδοποίησε για τον «ηθικό ιμπεριαλισμό» μιας δημοκρατικής κυβέρνησης.