Ευρεία συνθήκη που περιλαμβάνει ρήτρα αμοιβαίας βοήθειας σε περίπτωση απειλής για οποιοδήποτε από τα δύο κράτη ετοιμάζονται να υπογράψουν Βρετανία και Γερμανία, σύμφωνα με πηγές που επικαλείται το Politico.
Ο Bρετανός πρωθυπουργός Κιρ Στάρμερ και ο Γερμανός πρώην καγκελάριος Όλαφ Σολτς έθεσαν τις βάσεις για το σύμφωνο σε κοινή διακήρυξη το περασμένο καλοκαίρι, υποσχόμενοι στενότερη συνεργασία για την ειρήνη, την ασφάλεια και την οικονομική ανάπτυξη.
Το κείμενο της συνθήκης βρίσκεται κοντά στην ολοκλήρωσή του, δήλωσαν αξιωματούχοι με έδρα το Λονδίνο. Αναμένεται να υπογραφεί στις 17 Ιουλίου, πριν τα δύο κοινοβούλια διακόψουν για καλοκαιρινές διακοπές.
Βασικά κεφάλαια αφορούν την άμυνα, ορίζοντας ότι οποιαδήποτε στρατηγική απειλή για τη μία χώρα θα αποτελούσε απειλή για την άλλη.
Αυτό θα έδινε στη Γερμανία ρήτρα αμοιβαίας βοήθειας και με τις δύο πυρηνικές δυνάμεις της Ευρώπης, σύμφωνα με την επιθυμία του Γερμανού καγκελαρίου Φρίντριχ Μερτς ώστε να ενισχυθεί η αποτρεπτική ισχύς της γηραιάς ηπείρου ανεξάρτητα από τυχόν συμμετοχή των ΗΠΑ.
Ενώ η συνθήκη πιθανότατα θα επιβεβαιώσει τη δέσμευση και των δύο κρατών στο ΝΑΤΟ, ως ακρογωνιαίο λίθο της συλλογικής τους άμυνας, εντούτοις η συμπερίληψη της ρήτρας υπογραμμίζει την ευρωπαϊκή ώθηση για στενότερη συνεργασία στον τομέα της ασφάλειας, καθώς οι ΗΠΑ αποσύρονται από τη διατλαντική αμυντική συμμαχία.
Το έγγραφο αναμένεται να περιέχει περαιτέρω μέτρα για την αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης, τις μεταφορές και την έρευνα και καινοτομία. Θα περιλαμβάνει επίσης δέσμευση για την προώθηση των διασυνοριακών ανταλλαγών — εξαιρετικά ακανθώδες ζήτημα για την κυβέρνηση Στάρμερ, καθώς αντιμετωπίζει πιέσεις για τη μείωση τόσο της νόμιμης όσο και της παράνομης μετανάστευσης.
Οποιαδήποτε συμφωνία για την κινητικότητα των νέων θα αποτελέσει αντικείμενο διαπραγμάτευσης σε επίπεδο ΕΕ, αφού το Ηνωμένο Βασίλειο δεν μπόρεσε να καταλήξει σε συμφωνία σ' αυτόν τον τομέα στο πλαίσιο της «επανεκκίνησης» που συμφωνήθηκε τον Μάιο. Το Βερολίνο είναι μια από τις πρωτεύουσες που πιέζουν περισσότερο για την απελευθέρωση των κανόνων για τους νέους που έρχονται στη Βρετανία.
Η συνθήκη μεταξύ Στάρμερ και Μερτς είναι καρπός 18 γύρων διαπραγματεύσεων, τρεις εκ των οποίων πραγματοποιήθηκαν πρόσωπο με πρόσωπο στο Βερολίνο και δύο στο Λονδίνο.