H νέα προειδοποίηση για τα κέρδη από την Aston Martin-Lagonda είναι μια καλή αφορμή για να υπολογίσει κανείς τα κέρδη μιας από τις πιο παράλογες εταιρείες στην αγορά του Λονδίνου, σημειώνει δηκτικά η στήλη «Alphaville» των Finanvial Times.
Με βάση τις ελεύθερες ταμειακές ροές του ομίλου, κάθε Aston Martin που πωλείται από το 2014 χονδρικά έχει κοστίσει στην εταιρεία κατά μέσο όρο περισσότερες από 45.000 λίρες. Υποθέτοντας ότι παραδόθηκαν 62.000 αυτοκίνητα μεταξύ 2014 και τέλους του τρέχοντος έτους, αυτό ισοδυναμεί με επιδότηση πελατών ύψους 2,8 δισ. λιρών.
Η «επιδότηση» χρηματοδοτήθηκε από νέα ίδια κεφάλαια (σχεδόν 2 δισ. λίρες που συγκεντρώθηκαν από την αρχική δημόσια προσφορά) και χρέος (πάνω από 400 εκατ. λίρες, που σημαίνει ότι το καθαρό χρέος στο τέλος του έτους θα είναι 1,3 δισ. λίρες ή σχεδόν οκτώ φορές τα EBITDA). Ήταν ένα πολύ δαπανηρό έργο ματαιοδοξίας για τον Λόρενς Στρολ, η κοινοπραξία του οποίου έσωσε την Aston Martin από πιθανή πτώχευση το 2020.
Οι μετοχές έχουν υποχωρήσει κατά 96% από την αρχική δημόσια προσφορά (η οποία δεν συγκέντρωσε νέα κεφάλαια!), αλλά αυτό λέει μόνο τη μισή αλήθεια. Έχει υπάρξει ουσιαστικά ανταλλαγή μετοχών με χρέος από τότε που ο Στρολ ανέλαβε τον έλεγχο.
Και έρχονται περισσότερα. Η JPMorgan προβλέπει απώλειες 360 εκατ. λιρών το 2025 και επιπλέον 230 εκατ. το πρώτο εξάμηνο του 2026.
Η εποχικότητα είναι ένα από τα πολλά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της Aston Martin, καθώς η εταιρεία πραγματοποιεί το μεγαλύτερο μέρος των πωλήσεών της στο δεύτερο εξάμηνο. Αυτό σημαίνει ότι το κάψιμο των μετρητών θα πρέπει να μειωθεί μέχρι το τέλος του 2026.
Ωστόσο, για να διατηρηθεί στη ζωή, η Aston Martin ίσως χρειαστεί ακόμη 200 εκατομμύρια λίρες, εκτιμά η JPM. Αναμένεται πρόσκληση για καταβολή μετρητών με παρόμοιους όρους με τις δύο προηγούμενες, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν με επιχειρηματική αξία (enterprice value) 2,3 δισεκατομμυρίων λιρών.
Ένα άλλο πράγμα που λείπει, εκτός από κέρδη και ταμειακές ροές, είναι ο στόχος για το πότε θα πάψει να παράγει ζημιές (break-even). Η προειδοποίηση για τα κέρδη συνοδεύεται από μικρή περικοπή στις κεφαλαιουχικές δαπάνες και δέσμευση για μείωση του κόστους πωλήσεων και διοίκησης.
Με πολύ συγκεντρωμένη βάση ιδιοκτησίας και χωρίς μεγάλες αναχρηματοδοτήσεις χρέους που πρέπει να πραγματοποιηθούν πριν από το 2029, η πορεία προς την κερδοφορία μπορεί να μην απασχολεί τόσο τους επικεφαλής της Aston Martin όσο τους ανεξάρτητους μετόχους της.