Για όσους δεν το γνωρίζουν, η σιδηροδρομική σύνδεση της Τουρκίας με την Κίνα στο πλαίσιο του επονομαζόμενου «Δρόμου του μεταξιού» ολοκληρώθηκε.
Πλέον, για να μεταφερθούν αγαθά από την Κίνα προς την Τουρκία και το αντίστροφο χρειάζονται 3 μέρες έναντι 23 με πλοία, αναφέρουν οι γνωρίζοντες.
Είναι κάτι που μάλλον λίγοι γνωρίζουν στην Αθήνα, αλλά δεν έχει διαφύγει της προσοχής των ΗΠΑ.
Οι αρμόδιες υπηρεσίες ακολουθούν στενά την προσέγγιση της Τουρκίας με την Κίνα που επιχειρεί ο πρόεδρος Ερντογάν εδώ και καιρό και είναι φυσικό να μην τους αρέσει καθόλου, από τη στιγμή που είναι ο μεγαλύτερος γεωπολιτικός αντίπαλός τους.
Οπως δεν πρέπει να τους άρεσε καθόλου η επενδυτική συμφωνία μεταξύ της ΕΕ και της Κίνας, που έσπευσε να υπογράψει άρον άρον η Κομισιόν, πριν αναλάβει καθήκοντα ο νέος Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν.
Κι όλα αυτά σε μια περίοδο που το Πεκίνο βρίσκεται πίσω από τη σύλληψη των ηγετών της αντιπολίτευσης στο Χονγκ Κ νγκ, επιβάλλει εμπάργκο στην Αυστραλία κ.λπ., γεγονός που δείχνει τις προτεραιότητες του ευρωπαϊκού μπλοκ.
Και φυσικά δεν έχει διαφύγει των ΗΠΑ ότι η Κίνα είναι πλέον από φέτος η μεγαλύτερη εξαγωγική αγορά για τη Γερμανία, τη μεγαλύτερη και ισχυρότερη χώρα της ΕΕ, της οποίας η οικονομία εξαρτάται από τις εξαγωγές.
Οπως άλλωστε κι άλλων οικονομιών της ευρωζώνης, στην οποία ανήκει η χώρα μας.
Ο Τζο Μπάιντεν έχει δηλώσει πως θέλει να συνεργασθεί με τους ιστορικούς συμμάχους των ΗΠΑ. Ομως αυτό δεν μπορεί να γίνει με τρόπο που να ζημιώνει τον περιορισμό της επιρροής της Κίνας, του βασικού γεωπολιτικού αντίπαλου των ΗΠΑ.
Οι σχέσεις των ΗΠΑ με την Κίνα έφτασαν σε χαμηλό σημείο επί Τραμπ, ο οποίος χρησιμοποίησε οικονομικά μέσα, π.χ. τον εμπορικό πόλεμο, για να επιβάλει τις θέσεις του.
Η προσέγγιση του Μπάιντεν μπορεί να είναι κάπως διαφορετική, όμως ο στόχος δεν πρόκειται να αλλάξει. Ο περιορισμός της Κίνας.
Σ’ αυτά τα πλαίσια, χώρες όπως η Ελλάδα θα κληθούν να επιλέξουν ή καλύτερα να ευθυγραμμισθούν με τις αμερικανικές επιδιώξεις.
Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι κάποιου είδους κινεζικές επενδύσεις στη χώρα μας δεν θα πρέπει να είναι ευπρόσδεκτες ενώ για άλλες υφιστάμενες, η ζωή θα γίνει πιο δύσκολη.
Φυσικά, η Ελλάδα ανήκει στην ΕΕ και στην ευρωζώνη και ως εκ τούτου μπορεί να καλυφθεί πίσω από αυτές.
Όμως, η χώρα μας έχει θέματα με την Τουρκία και η πρόσφατη στάση της ΕΕ στα ελληνοτουρκικά αποκάλυψε τις αδυναμίες της.
Αντίθετα, η παρέμβαση των ΗΠΑ με τις κυρώσεις που ψήφισε το Κογκρέσο και η συνακόλουθη αλλαγή συμπεριφοράς από την Τουρκία έδειξε ποιος έχει τη δύναμη και ποιον υπολογίζει ο Ερντογάν.
Επομένως, η Ελλάδα δεν μπορεί να κρυφτεί απόλυτα πίσω από την ΕΕ σε θέματα που άπτονται της γεωπολιτικής σύγκρουσης των ΗΠΑ με την Κίνα.
Κανείς δεν θα πρέπει να εκπλαγεί, αν οι ΗΠΑ υπό τον Μπάιντεν είναι ακόμη πιο επιθετική απέναντι στην Κίνα σε θέματα όπως το εμπόριο, τα πνευματικά δικαιώματα κ.λπ.
Σ’ αυτή την παγκόσμια διαμάχη, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα ζητήσουν την έμπρακτη συμπαράσταση των συμμάχων τους.
Η Αθήνα θα πρέπει να επιλέξει.