Πρώτα απ’ όλα θα θέλαμε να ξεκινήσουμε με μια πραγματική ιστορία που μας διηγήθηκε σε ανύποπτο χρόνο υψηλόβαθμο στέλεχος τράπεζας πριν από αρκετά χρόνια. Ο τραπεζίτης μαζί με άλλους συντρόφους του από το ΠΑΣΟΚ είχαν επισκεφθεί τη δεκαετία του 1980 την Ισπανία. Ανάμεσα στα άλλα μέρη που επισκέφθηκαν ήταν το μέρος που είναι θαμμένος ο Φράνκο. Όταν έφθασαν κοντά στον τάφο, ο τότε νεαρός τραπεζίτης επιχείρησε να εκφράσει την αποδοκιμασία του προς τον νεκρό, προβαίνοντας σε μια απρεπή πράξη. Ο Ισπανός φύλακας που ήταν εκεί τον είδε και έσπευσε προς το μέρος του. Αντί να κάνει οτιδήποτε άλλο, άνοιξε το σακάκι του και έβγαλε από μέσα το πορτοφόλι του, που είχε μια ταυτότητα. Προς μεγάλη έκπληξη του Έλληνα ήταν μια κομματική ταυτότητα του Κομμουνιστικού Κόμματος Ισπανίας. «Εγώ είμαι κομμουνιστής και μισώ τον Φράνκο. Όμως, αυτό εδώ είναι εθνικό μνημείο, σύμβολο της Ισπανίας», του είπε χονδρικά, αν δεν μας απατά η μνήμη, αφήνοντάς τον κατάπληκτο.
Το γεγονός έκανε μεγάλη εντύπωση στον τραπεζίτη που μας το διηγήθηκε δεκαετίες αργότερα, με διάθεση πλέον αυτοκριτικής. Το θυμηθήκαμε με αφορμή τη συζήτηση που έγινε/γίνεται στην Αθήνα εν έτει 2023 για την ταφή του πρώην βασιλέα Κωνσταντίνου Β' με τιμές αρχηγού κράτους ή όχι.
Υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν θα έπρεπε να είναι αντικείμενο συζήτησης. Όμως, οι γνώμες διίστανται. Αφενός, υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ότι η απόφαση της κυβέρνησης θα της στοιχίσει αρκετές ψήφους στις εκλογές και αφετέρου, υπάρχουν άλλοι που εκτιμούν πως δεν θα επηρεάσει. Προφανώς, ο χρόνος θα δείξει ποια πλευρά έχει δίκιο. Όμως, το ανωτέρω γεγονός έχει έλθει να προστεθεί σε άλλα, π.χ. υποθέσεις διαφθοράς, υποκλοπές, που βαρύνουν το κλίμα για το κυβερνών κόμμα. Φυσικά, η κυβέρνηση έχει το πλεονέκτημα της εξουσίας και των διαφόρων παροχών που μπορεί να δίνει μέχρι τότε (τουλάχιστον έτσι πιστεύουν οι περισσότεροι).
Όλα αυτά ενδεχομένως εξηγούν την άποψη που εκφράζουν άτομα της αγοράς στο Λονδίνο σχετικά με τις προσεχείς εκλογές. Όπως μας μεταφέρθηκε αρμοδίως, οι τελευταίοι θεωρούν ότι τα γκάλοπ δεν απεικονίζουν σωστά τη διαφορά των δύο πρώτων κομμάτων. Κι αυτό γιατί δεν καταμερίζουν σωστά τις ψήφους των αναποφάσιστων. Αν έχουν δίκιο, η αγορά και γενικότερα οι παραγωγικές δυνάμεις της χώρας θα βρεθούν προ δυσάρεστης έκπληξης, για την οποία δεν είναι προετοιμασμένοι αυτή τη στιγμή. Στο μέτρο που έχουν δίκιο, θα ήταν ουτοπικό να περιμένει κάποιος από τους οίκους αξιολόγησης να αναβαθμίσουν την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας στην επενδυτική βαθμίδα.
Η αλυσίδα που συνδέει την κηδεία του Κωνσταντίνου με τις εκλογές και την επενδυτική βαθμίδα μοιάζει αδύνατη εκ πρώτης όψεως. Ίσως όμως δεν είναι τόσο. Ιδωμεν.