Οι περισσότεροι το αγνοούν. Όμως, στα διακρατικά δάνεια που έλαβε η Ελλάδα από τα άλλα μέλη της ΕΕ, γνωστά ως GLF, αρχικού ύψους 52,9 δισ. ευρώ που δόθηκαν στα πλαίσια του 1ου μνημονίου, δεν ήταν το γερμανικό κράτος που δάνεισε την Ελλάδα.
Την χώρα μας δάνεισε η γερμανική κρατική επενδυτική και αναπτυξιακή τράπεζα KFW. Συγκρατείστε το γιατί θα επανέλθουμε σ' αυτό αργότερα.
Την περασμένη Δευτέρα, οι Χριστιανοδημοκράτες και οι Σοσιαλδημοκράτες ανακοίνωσαν την πρόθεσή τους να δανεισθούν 900 δισ. ευρώ για να χρηματοδοτήσουν τις δαπάνες για άμυνα και υποδομές μέσω Ταμείων τα επόμενα χρόνια. Το εκτιμώμενο κόστος για την ένωση της Δυτικής με την Ανατολική Γερμανία ανήλθε σε 2 τρισ. ευρώ. Αυτό δείχνει το μέγεθος του εγχειρήματος.
Η ανακοίνωση προκάλεσε σοκ εντός και εκτός της Γερμανίας και αιφνιδίασε τις αγορές με αποτέλεσμα η απόδοση του 10ετούς κρατικού ομολόγου να ανέβει 30 μονάδες βάσης σε μια μέρα (1 ποσοστιαία μονάδα = 100 μονάδες βάσης). Είναι κάτι που δεν είχε παρατηρηθεί ξανά από την επανένωση της Δυτικής με την Ανατολική Γερμανία στις αρχές της δεκαετίας του 1990.
Υπενθυμίζεται ότι οι επενδυτές πλήρωναν για να αγοράσουν τα 10ετή γερμανικά ομόλογα το 2020 καθώς πρόσφεραν αρνητική απόδοση 0,40%. Χθες το βράδυ, η απόδοση τους ήταν 2,88%.
Το ξεπούλημα των γερμανικών ομολόγων και η άνοδος της απόδοσής τους δεν πρέπει να εκπλήσσει. Ο σχεδιαζόμενος νέος δανεισμός των 900 δισ. ευρώ αντιστοιχεί στο 20% του ΑΕΠ. Ακόμη κι αν λάβουμε υπόψη ότι το χρέος προς το ΑΕΠ της Γερμανίας είναι χαμηλό και κοντά στο 64%, η άνοδος στο 84% του ΑΕΠ δεν μπορεί να αγνοηθεί απο τις αγορές.
Στην ανωτέρω εκτίμηση για το χρέος δεν περιλαμβάνονται οι κρατικές εγγυήσεις που έχουν δώσει η KFW και οι άλλες κρατικές lander τράπεζες που ανήκουν στα κρατίδια. Τι ακριβώς συμβαίνει εκεί δεν μπορεί να είναι γνωστό στους υπόλοιπους από εμάς. Θα μπορούσε να είναι υψηλότερο το πραγματικό δημόσιο χρέος λόγω αυτών.
Αλλά οι Γερμανοί πολιτικοί δεν είναι σαν τους Έλληνες συναδέλφους τους που βάζουν το κομματικό συμφέρον τους πάνω απ' όλα. Οι ειδήμονες ισχυρίζονται ότι η Γερμανία έχει χρησιμοποιήσει λογιστικά τρικ για να κρύψει πράγματα κάτω από το χαλί στο παρελθόν. Όμως, δεν βρέθηκε πολιτικός ή άλλο κόμμα που να το κάνει βούκινο, όπως στην Ελλάδα.
Είναι γεγονός ότι η Γερμανία βίωσε χρόνια οικονομικής στασιμότητας μετά την επανένωση το 1991 με αποκορύφωμα την ύφεση με - 0,71% του 2003. Την ίδια περίοδο και ιδίως από τα μέσα της δεκαετίας του 1990, η ελληνική οικονομία αναπτυσσόταν πολύ ταχύτερα, έστω με την βοήθεια του φθηνού και άκρατου δανεισμού και των έργων για τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Δεν είναι τυχαίο ότι η διαφορά απόδοσης (spread) μεταξύ του 10ετούς ελληνικού και του γερμανικού ομολόγου συρρικνώθηκε κάποια στιγμής κοντά στις 22 μονάδες βάσης το 2003.
Το spread δεν πρόκειται να πέσει σ' αυτά τα επίπεδα φέτος. Όμως, η διαφορά απόδοσης, η οποία ήταν μεταξύ 80 και 90 μονάδων βάσης χθες βραδυ, συγκεντρώνει ισχυρές πιθανότητες για περαιτέρω συρρίκνωση.
Κι αυτό γιατί το γερμανικό χρέος θα αυξηθεί απότομα ως προς το ΑΕΠ ενώ το ελληνικό, αν και πολύ υψηλότερο, θα μειωθεί περαιτέρω. Επιπλέον, η διαφορά στο ρυθμό ανάπτυξης των δύο χωρών δεν προβλέπεται να γεφυρωθεί την διετία 2025-2026.
Αυτός είναι ο λόγος που το trade αγοράζω το 10ετές ελληνικό και πουλάω το 10ετές γερμανικό, ποντάροντας σε συρρίκνωση του spread, το 2025 έχει περισσότερους οπαδούς στην αγορά απ' ότι άλλα όπως το πορτογαλικό με το γερμανικό όπως μαθαίνουμε.
Μπορεί το 2025 να μην είναι 2003 όμως μπορεί να μοιρασθούν κάτι κοινό. Την μείωση του ελληνογερμανικού spread.