Ο θάνατός του πανηγυρίστηκε από την ελίτ της εποχής- η είδηση λέγεται πως έγινε δεκτή με ζητωκραυγές στην Ύδρα κι αλλού- αλλά με θλίψη από τον λαό.
Η ελίτ δηλαδή οι προεστοί οι οποίοι ήταν συλλέκτες φόρων για τα αφεντικά τους, τους Οθωμανούς κατά την Τουρκοκρατία, ήθελαν να είναι επίσης η κυρίαρχη τάξη μετά την Απελευθέρωση. Άλλωστε, δεν αγωνίσθηκαν για να βρεθούν σε μειονεκτικότερη θέση αργότερα.
Όμως, ο Καποδίστριας, ο μοναδικός κυβερνήτης-κατά την άποψή μας- ο οποίος έδωσε και δεν πήρε τίποτα από την Ελλάδα. Αντίθετα, οι σύγχρονοι πολιτικοί μπαίνουν στην πολιτική αρένα είτε φτωχοί και βγαίνουν πλούσιοι, είτε πλούσιοι και βγαίνουν πλουσιότεροι.
Γι’ αυτό ο Καποδίστριας «δολοφονείται» συχνά και συνεχώς από τότε και για τους ίδιους λόγους.
Το αποδεικνύουν το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ σήμερα, της Novartis πιο παλιά και τόσα άλλα διαχρονικά. Χθες, πρώην πρόεδρος του ΟΠΕΚΕΠΕ, καταθέτοντας στην Επιτροπή της Βουλής για την διερεύνηση του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ, φέρεται να είπε πως αναγνώρισε σε βουλευτές-μέλη της Επιτροπής άτομα που του ζητούσαν χάρες για τις αγροτικές επιδοτήσεις.
Η Ευρωπαία Εισαγγελέας κα Κοβέσι έθεσε θέμα αλλαγής του άρθρου 86 του Συντάγματος. Ενός Συντάγματος που αλλάζει κάθε τόσο σε αντίθεση με εκείνο της Ελβετίας στη σύνταξη του οποίου ο Ι. Καποδίστριας είχε ενεργό συμμετοχή.
Για όσους δεν το γνωρίζουν το άρθρο 86 του Συντάγματος δίνει το δικαίωμα μόνο στη Βουλή να ασκήσει διώξεις κατά μέλους της κυβέρνησης και όχι ο εισαγγελέας. Επιπλέον, αν ασκηθεί δίωξη, η υπόθεση δεν εκδικάζεται από τα κοινά ποινικά δικαστήρια αλλά από ειδικό δικαστήριο το οποίο αποτελείται από ανώτατους δικαστικούς λειτουργούς.
Όλα αυτά θυμίζουν δικαστήριο το οποίο δικάζει κάποιο δολοφόνο αλλά ο τελευταίος έχει συνεργούς του ανάμεσα στους ενόρκους.
Δυστυχώς, η συνεχής «δολοφονία» του Καποδίστρια αποδεικνύει ότι η Ελλάδα δεν αλλάζει θεμελιωδώς. Όντως, υπάρχουν βελτιώσεις μέσω διορισμών πιο ικανών διαχειριστών, απλοποίησης διαδικασιών κ.τλ. που βελτιώνουν την καθημερινότητα των ανθρώπων.
Όμως, όσο η διαφθορά, ο νεποτισμός και το πελατειακό κράτος κυριαρχούν για να θυμηθούμε τα λόγια της κα Κοβέσι, κανένα κράτος δεν μπορεί να ευημερήσει μακροπρόθεσμα.
Όποιο κόμμα κι αν έρθει στην εξουσία. Γιατί, πίσω από τις δηλώσεις και τα συνθήματα κρύβεται η αλήθεια. Όλοι θέλουν να γίνουν χαλίφης στη θέση του χαλίφη για προσωπικό και οικογενειακό όφελος.
Για να αλλάξει αυτό το σκηνικό, να προκόψει η χώρα και να δικαιωθεί η θυσία του Καποδίστρια απαιτούνται ισχυροί θεσμοί και ριζικές αλλαγές στο Σύνταγμα. Ξεκινώντας από την διάκριση των τριών εξουσιών, η οποία απαιτεί η ηγεσία της Δικαιοσύνης να μην διορίζεται από την εκάστοτε κυβέρνηση αλλά από διευρυμένη πλειοψηφία στη Βουλή.
Απαιτεί επίσης τον διαχωρισμό της νομοθετικής από την εκτελεστική εξουσία. Οι βουλευτές πρέπει να ασχολούνται με το νομοθετικό έργο και να κρίνονται γι’ αυτό και όχι από τα ρουσφέτια που κάνουν ως υπουργοί.
Απαιτεί επίσης ανώτατο όριο παραμονής (term limit) κάποιου σε αξιώματα όπως του πρωθυπουργού ή του βουλευτή για να μην γίνει η πολιτική επάγγελμα όπως είναι σήμερα.
Όμως, είμαστε ρεαλιστές. Θεωρούμε ότι τίποτα από αυτά δεν πρόκειται να γίνει στο ορατό μέλλον και ο Καποδίστριας θα συνεχίσει να δολοφονείται για τους ίδιους λόγους που τον σκότωσαν το 1831.