Η γρήγορη ανέλιξη νέων πολιτικών είναι συχνά θέμα περιστάσεων και ικανοτήτων.
Μια τέτοια είναι η περίπτωση του κ. Πιερρακάκη τον οποίο κάποιοι θεωρούσαν υποψήφιο μελλοντικό αρχηγό του ΠΑΣΟΚ πριν από μερικά χρόνια, ποντάροντας στην ευστροφία και στην ηλικία του.
Ομως, καμμιά φορά τα πράγματα δεν πάνε όπως τα προβλέπουν οι ειδήμονες. Κάπου, κάπου υπεισέρχεται και ο παράγοντας τύχη. Ο κ.Πιερρακάκης δεν θα είχε γίνει υπουργός ψηφιακής διακυβέρνησης στη πρώτη κυβέρνηση της ΝΔ μετά τις εκλογές του 2019 αν την ίδια θέση είχε αποδεχθεί το υψηλόβαθμο στέλεχος γνωστής επιχείρησης στον οποίο είχε αρχικά προταθεί από τον κ. Μητοστάκη.
Ομως, ο τελευταίος δεν την αποδέχθηκε και ο κ. Πιερρακάκης, ο οποίος ήταν επικεφαλής της ΔΙΑΝΕΟΣΙΣ εκείνη την περίοδο, πήρε την θέση και κατόρθωσε να κερδίσει τα εύσημα για την μεγάλη πρόοδο που σημειώθηκε στη ψηφιοποίηση υπηρεσιών του Δημοσίου.
Εκτός από ικανός, ο ίδιος ήταν επίσης τυχερός καθώς ο δρόμος για πολλά από εκείνα τα έργα ψηφιοποίησης που υλοποιήθηκαν είχε στρωθεί νωρίτερα πριν η ΝΔ αναλάβει την εξουσία. Αναφερόμαστε στις συσκέψεις που λάμβαναν χώρα σε τακτική βάση, παρουσία του νυν πρωθυπουργού, και άλλων , π.χ. συμβούλων επιχειρήσεων.
Ο κ. Πιερρακάκης έμαθε χρήγορα κ αι όντως έξυπνος κατάλαβε ότι η τεχνολογία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε πολλούς τομείς, π.χ. παιδεία, για να κάνει την διαφορά χωρίς πολιτικό κόστος. Από εκεί και πέρα, η ανάληψη της θέσης του υπουργού των Οικονομικών και οι καλές δημοσιονομικές επιδόσεις της χώρας, για τις οποίες εν πολλοίς “ευθύνεται” ο υφυπουργός Θάνος Πετραλιάς, τον έφεραν επικεφαλής του Eurogroup, κάτι αδιανόητο πριν από 10-15 χρόνια.
Στη συνέντευξη που έδωσε στη Καθημερινή, απαντώντας σε ερωτήματα για την επόμενη μέρα μετά το Ταμείο Ανάκαμψης, το οποίο τελειώνει το 2026, ο πρόεδρος του Eurogroup ανέφερε μεταξύ άλλων: «Πρέπει να είμαστε ρεαλιστές. Ο διεθνής ανταγωνισμός δεν κερδίζεται με παραβίαση των κανόνων που διασφαλίζουν τη σταθερότητα. Κερδίζεται με μεταρρυθμίσεις που αυξάνουν την παραγωγικότητα, με επενδυτική ασφάλεια και με συνέπεια στους κανόνες που όλοι έχουμε συμφωνήσει.
Η εμπειρία χωρών όπως η Ελλάδα δείχνει ότι όταν συνδυάζεις σταθερά δημόσια οικονομικά, μεταρρυθμίσεις και επενδύσεις, μπορείς να ανακτήσεις αξιοπιστία και δυναμική. Αυτό είναι ένα μήνυμα που έχει αξία για ολόκληρη την Ευρώπη.»
Αναμφίβολα, ο κ. Πιερρακάκης έχει δίκιο όταν ισχυρίζεται ότι η δημοσιονομική πειθαρχία είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την ανάπτυξη, ιδίως για μια υπερχρεωμένη χώρα όπως η Ελλάδα, θα προσθέταμε εμείς. Αυτό που δεν λένε οι ‘Ελληνες ιθύνοντες είναι πως αυτό καθίσταται πιο δεσμευτικό με τους νέους δημοσιονομικούς κανόνες της ΕΕ καθώς τίθεται ανώτατο όριο στην αύξηση των κρατικών δαπανών.
Από εκεί και πέρα, ο υπουργός ποντάρει πολλά στην αύξηση των ιδιωτικών επενδύσεων και την ώθηση από τις μεταρρυθμίσεις για να συνεχίσει η Ελλάδα να αναπτύσσεται ταχύτερα από τον μέσο όρο της ευρωζώνης.
Αναμφίβολα, κάποια ώθηση από τις μεταρρυθμίσεις μπορεί να υπάρξει, ιδίως να συνεχισθούν, αλλά η ιστορία διδάσκει ότι οι περισσότερες ελληνικές επιχειρήσεις περιμένουν κοινοτικά ή κρατικά λεφτά για να κινηθούν. Κι αυτά δεν θα είναι όσα εισέρευσαν στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια.
Επιπλέον, τα έργα που ήδη υλοποιήθηκαν ή υλοποιούνται δεν φαίνεται να μπορούν να αυτοτροφοδοτήσουν την ανάπτυξη.
Επειδή ο κ. Πιερρακάκης είναι νέος και φιλόδοξος πολιτικός θα είναι καλύτερα να μην είναι υπουργός Οικονομικών μετά το 2027 κατά την ταπεινή μας άποψη.