Το τελευταίο διάστημα είχαμε την ευκαιρία να αντιληφθούμε πως οι περιβόητες «δομές φιλοξενίας» μπορούν εύκολα να μεταβληθούν σε εστίες αναζωπύρωσης της πανδημίας, μέσα από τα όσα συνέβησαν π.χ. στο Κρανίδι.
Αυτό που δεν έχουμε ίσως αντιληφθεί, είναι ότι μέχρι στιγμής έχουμε σταθεί τυχεροί, τουλάχιστον σε σύγκριση με τη Σιγκαπούρη, όπου αντίστοιχες, κακής ποιότητας δομές που χρησιμοποιούνται για τη διαμονή οικονομικών μεταναστών, οι οποίοι εργάζονται στην πόλη-κράτος της Ασίας, έχουν αποτελέσει μεγάλη εστία αναζωπύρωσης, σε μια χώρα που έως πρότινος είχε θέσει τον ιό σε απόλυτο έλεγχο.
Κατά συνέπεια, την τρέχουσα περίοδο αποτελεί για την πολιτεία μέγιστη προτεραιότητα όχι μόνο η προστασία αυτών των ευάλωτων πληθυσμών αλλά και των ευρύτερων γηγενών κοινοτήτων, που επίσης κινδυνεύουν καθώς ουδεμία δομή είναι απολύτως κλειστή, ενώ ο ιός έχει αποδείξει την υψηλή μεταδοτικότητά του.
Αυτό που χρειάζεται λοιπόν είναι μια συγκροτημένη προσπάθεια για τη δημιουργία σύγχρονων δομών, εξοπλισμένων και με τις απαραίτητες υποδομές υγείας, που θα προστατεύει τους διαμένοντες, θα αποσυμφορήσει τη διαβίωσή τους, έως ότου είτε λάβουν άσυλο είτε επαναπροωθηθούν, αλλά και θα θωρακίζει τις λοιπές κοινότητες από το ενδεχόμενο ευρύτερης διασποράς,
Πέραν όμως των υγειονομικών παραγόντων, η κατασκευή νέων καλύτερων δομών, με αξιοπρεπείς, αξιόπιστες και ασφαλείς εγκαταστάσεις, είναι προτεραιότητα και για λόγους ηθικής τάξεως, ασφάλειας, ακόμη και διπλωματικής σκοπιμότητας.
Σε μεγάλο βαθμό, οι αντιδράσεις εκείνων που διαμένουν στις υφιστάμενες δομές σχετίζονται άμεσα με τις δυσμενείς συνθήκες διαβίωσης που αντιμετωπίζουν. Τα πράγματα μάλλον θα ήταν πολύ διαφορετικά εάν διέθεταν χώρους υγείας, εκπαίδευσης, κοινωνικής και ψυχολογικής υποστήριξης, ακόμη και άθλησης, όπως προσφέρονται σε άλλες χώρες της Ευρώπης.
Ταυτόχρονα, θα αφαιρέσουμε από την Τουρκία ένα εργαλείο δυσμενούς προπαγάνδας κατά της χώρας μας, καθώς η γείτονα εργαλειοποιεί ποικιλοτρόπως -και θα συνεχίσει να το πράττει μόλις της ξαναδοθεί η ευκαιρία- τις μεταναστευτικές ροές εναντίον της χώρας μας.
Και εντέλει θα θεραπεύσουμε μια κατάσταση που δεν τιμά τον πολιτισμό μας, δίνοντας αφορμές για διεθνή κριτική εναντίον της Ελλάδας.