Είναι περίπου σίγουρο ότι οι πολίτες των χωρών που πλήττονται από τους δασμούς του Τραμπ κρίνουν ότι αυτή η πολιτική βλάπτει τα συμφέροντα της χώρας τους. Ομως τι ισχύει για τους Αμερικανούς; Πιστεύουν πράγματι ότι αυτή η πολιτική θα κάνει τις ΗΠΑ Great Again;
Μάλλον όχι. Αυτό τουλάχιστον προκύπτει από τα αποτελέσματα μιας πρόσφατης δημοσκόπησης πού διεξήγαγε η Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Μαρκέ (ΗΠΑ). Το ερώτημα πού τέθηκε αφορούσε τους δασμούς στα εισαγόμενα αγαθά που αναμένεται να επιβάλλει ο πρόεδρος Τράμπ.
Μόλις το 26% των ερωτηθέντων απάντησε ότι τα μέτρα αυτά θα ωφελήσουν την αμερικανική οικονομία, ενώ το 46% είπε ότι θα την βλάψουν (13% δήλωσε ότι δεν θα κάνουν μεγάλη διαφορά και το 15% είπε ότι δεν γνώριζε).
Εξίσου ενδιαφέρουσα παράμετρος ήταν και οι πολιτικές συμπάθειες όσων συμμετείχαν στη δημοσκόπηση. Ετσι ένα 49% των ρεπουμπλικάνων και μόλις ένα 5% των δημοκρατικών απάντησε ότι οι δασμοί θα ωφελήσουν την οικονομία.
Την αρνητική άποψη της πλειοψηφίας των Αμερικανών πολιτών σχετικά με τους δασμούς συμμερίζεται και η Επιτροπή Προϋπολογισμού τoυ Κογκρέσου (CBO). Σε πρόσφατη έκθεσή της τονίζει ότι οι προτεινόμενοι δασμοί από τον Ντόναλντ Τράμπ θα οδηγήσουν σε υψηλότερες τιμές, μικρότερη οικονομική ανάπτυξη, μειωμένες επενδύσεις στις ΗΠΑ, μειωμένη παραγωγικότητα των Αμερικανών εργαζομένων και μείωση των εξαγωγών.
Το μόνο θετικό αποτέλεσμα θα είναι μία οριακή βελτίωση του ελλείμματος του ομοσπονδιακού προυϋπολογισμού.
Η έκθεση του CΒΟ είναι ιδιαίτερα σημαντική διότι πρόκειται για πρώτη φορά ένας κρατικός οργανισμός τοποθετείται πάνω στο αμφιλεγόμενο αυτό μέτρο. Αναλυτικότερα η έκθεση προβλέπει ότι μία αύξηση των δασμών σε όλα τα εισαγόμενα προιόντα κατά 10% θα μειώσει το αμερικανικό ΑΕΠ κατά 0,3%. Μία επιβολή δασμού 60% σε όλες τις εισαγωγές από την Κίνα θα μείωνε το ΑΕΠ με άλλο ένα 0,3%
Σύμφωνα με την έκθεση οι δασμοί «θα κάνουν τα καταναλωτικά και κεφαλαιακά αγαθά πιο ακριβά και κατά συνέπεια θα μειώσουν την αγοραστική δύναμη των Αμερικανών καταναλωτών και των αμερικανικών επιχειρήσεων» Επίσης η παραγωγικότητα των αμερικανικών επιχειρήσεων θα μειωνόταν λόγω «της μείωσης του ανταγωνισμού στις εισαγωγές και την λιγότερο αποτελεσματική χρήση των πόρων από ότι αν δεν είχαν επιβληθεί οι δασμοί»
Από την άλλη πλευρά οι υψηλοί δασμοί θα μείωναν το έλλειμμα κατά 2,7 τρισ. δολάρια για τα επόμενα 10 έτη. Στην ουσία αυτό σημαίνει ότι οι Αμερικανοί καταναλωτές για τα επόμενα 10 έτη θα κληθούν να πληρώσουν 2,7 τρισ. δολάρια περισσότερα σε ομοσπονδιακούς φόρους αν επιβληθούν αυτά τα μέτρα. Μάλιστα πολλοί αναλυτές βλέπουν την επιβολή των δασμών ως ένα ανορθόδοξο μέτρο για να αντισταθμισθεί η μείωση των φόρων πού έχει υποσχεθεί ο νέος πρόεδρος. Με το ένα χέρι παίρνεις και με το άλλο δίνεις...
Πάντως η πρόσφατη θαρραλέα υποστήριξη του Τραμπ στην άποψη του Ελον Μασκ ότι πρέπει να διευκολύνεται η παροχή αμερικανικής βίζας σε ξένους επιστήμονες (και εν γένει ταλαντούχους) –ακόμα και αν απειλούνται οι θέσεις των ντόπιων- αφήνει ελπίδες ότι σε τελική ανάλυση ίσως να μην επικρατήσουν τα προστατευτικά του ένστικτα. Τουλάχιστον στην προαναφερθείσα περίπτωση φαίνεται ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος διδάχθηκε από την περίπτωση Αρικάν.
Το 2009 ο Ερντάλ Αρικάν, ένας Τούρκος απόφοιτος του γνωστού αμερικανικού πανεπιστημίου ΜΙΤ έλυσε το θεωρητικό πρόβλημα πού επιτρέπει τη μετάβαση από την τεχνολογία 4G στην ταχύτερη 5G στην κινητή τηλεφωνία. Ομως η αμερικανική γραφειοκρατία αρνήθηκε να του δώσει κάρτα παραμονής και εργασίας στις ΗΠΑ.
Ο νεαρός Τούρκος επιστήμονας στράφηκε λοιπόν στην Κίνα με αποτέλεσμα η Huawei, χρησιμοποιώντας την εργασία του Αρικάν, να κατέχει σήμερα τα σκήπτρα στην νέα αυτή τεχνολογία.
Δασμοί λοιπόν και προστατευτισμός δεν συμβαδίζουν καθόλου με τον στόχο του Make America Great Again. Και αυτό φαίνεται να το έχει καταλάβει η πλειοψηφία των Αμερικανών πολιτών...