Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Οι σαφώς δυσμενέστερες των προβλέψεων του προϋπολογισμού εκτιμήσεις που διατύπωσε ο ΟΟΣΑ για την πορεία της ελληνικής οικονομίας κατά το επόμενο έτος εμπεριέχουν και ένα αντιστοίχως σαφές θετικό στοιχείο. Αυτό της αφύπνισης στην Ελλάδα όσων τυχόν επαναπαύονται, εκτιμώντας ότι η ανακάλυψη εμβολίου(ων) για την αντιμετώπιση της τρέχουσας πανδημίας θα αρκέσει για την ανάκαμψη της οικονομίας κατά τρόπο δραστικό. Διότι, εντέλει, αυτό το οποίο μας είπε χθες ο ΟΟΣΑ, από το υπέροχο φθινοπωρινό Παρίσι, είναι ότι «παίζεται» ακόμη και το πρόσημο που θα έχει η οικονομική δραστηριότητα στην Ελλάδα το επόμενο έτος, εάν δεν... προσέξουμε.
Να δούμε, λοιπόν, τα πράγματα λίγο πιο... προσεκτικά. Μέχρι στιγμής, ούτε το σενάριο «V» δείχνει να επαληθεύεται, το οποίο προέβλεπε την έντονη ανάκαμψη της οικονομίας το 2021, μετά την εξίσου απότομη βύθισή της εφέτος, ούτε και οι ιδιαίτερα πρόσφατες -και βεβαίως δυσμενέστερες του προσχεδίου του προϋπολογισμού- τελικές προβλέψεις της κυβέρνησης αναφορικά με την πορεία της οικονομίας εφέτος και το 2021 εμφανίζονται ασφαλείς.
Η παράταση του δράματος της πανδημίας και η υπαγωγή της χώρας σε δεύτερο (ή ενδεχομένως και περισσότερα) lockdown διασφάλισαν την επικράτηση των πλέον μελανών σεναρίων και προβλέψεων για την πορεία της οικονομίας.
Μόλις προ δεκαημέρου, ο φίλτατος υπουργός Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρας παρουσίαζε τις αναθεωρημένες προβλέψεις του προϋπολογισμού, κάνοντας λόγο για ύφεση 10,5% το 2020 και ανάκαμψη 4,8% το 2021 και χθες, οι εξίσου φίλτατοι του ΟΟΣΑ προέβλεψαν ύφεση οριακά χαμηλότερη για εφέτος, στο 10,1% αλλά ανάκαμψη μόλις 0,9% το επόμενο έτος.
Είναι γραμμένες «σε πέτρα» αυτές οι προβλέψεις; Ασφαλώς όχι, όσο ευφυώς κι αν κατέληξαν σε αυτές οι συντάκτες είτε του προϋπολογισμού είτε του ΟΟΣΑ. Συνιστούν, όμως, μία ξεκάθαρη προειδοποίηση: τα πάντα είναι ρευστά στο μέτωπο της πανδημίας και οφείλουμε να είμαστε προετοιμασμένοι, ώστε να αξιοποιήσουμε όποια ευκαιρία κι αν βρεθεί στον δρόμο μας. Διαφορετικά…
Με άλλα λόγια, καλές και άγιες οι επενδύσεις που «τρέχουν» ή βρίσκονται στα «σκαριά», όπως αυτή της Volkswagen στην Αστυπάλαια, της Microsoft για τα data centers στην Αθήνα, της Pfizer στη Θεσσαλονίκη ή της ανάπλασης του παραθαλάσσιου μετώπου στο Ελληνικό, όμως δεν αρκούν, εάν η οικονομία δεν πάρει συνολικά «εμπρός». Και για να γίνει αυτό, δεν αρκεί η σταδιακή αποκατάσταση της κανονικότητας όσο θα αποκλιμακώνεται η πανδημία, αλλά μία δυναμική οικονομική πολιτική εκ μέρους της κυβέρνησης, η οποία θα εμπεριέχει όραμα, σχέδιο και προοπτική.
Κυριότερα, όμως, θα πρέπει να έλκει αντί να απωθεί τις επενδύσεις, συμπεριλαμβανομένων βεβαίως και εκείνων που πραγματοποιούν ετησίως οι ήδη υπάρχουσες επιχειρηματικές δραστηριότητες στην πατρίδα μας. Εάν συντρέχουν, δηλαδή, οι προϋποθέσεις για την κάλυψη του διαβόητου πλέον «επενδυτικού κενού» για το οποίο τόσο συχνά μας μιλά ο ΣΕΒ και που τόσο ταλανίζει την ελληνική οικονομία.
Υπό αυτό το πρίσμα, η έκθεση Πισσαρίδη και το σχέδιο που συνέταξε η Αθήνα στο πλαίσιο του Ταμείου Ανάκαμψης δεν ήρθαν ούτε μία ημέρα αργότερα του απαιτουμένου. Αρκεί να αποτελέσουν όντως τον βατήρα για την ανάταξη της ελληνικής οικονομίας.
Σε διαφορετική περίπτωση, εάν δηλαδή παραμείνουν κενό γράμμα όπως οι τόσες μεταρρυθμίσεις που προέβλεπαν τα αλλεπάλληλα μνημόνια, τότε, φίλτατοι…