Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Όταν είναι σαφές ότι τουλάχιστον μερίδιο της ευθύνης για την εκτόξευση των ενεργειακών τιμών φέρουν και οι κυρώσεις που συλλογικά επέβαλε η ΕΕ στη Ρωσία, γιατί η αντιμετώπιση αυτών των ανατιμήσεων θα όφειλε να είναι δουλειά του κάθε κράτους-μέλους ξεχωριστά και όχι και πάλι συλλογικά εκ μέρους της ΕΕ;
Στην παραγγελία είμαστε μαζί αλλά στον λογαριασμό χώρια;
Σήμερα η ΕΕ στέκει αντιμέτωπη όχι μόνο με έναν βαρύ χειμώνα, από κάθε άποψη, αλλά και με μία σαφή δοκιμασία της ενότητάς της και της ικανότητάς της να διαχειρίζεται κατά τρόπο συλλογικό τις κρίσεις που υφίσταται.
Οι «27» στέκουν διαιρεμένοι σε δύο στρατόπεδα, με 15 κράτη-μέλη, μεταξύ αυτών και η Ελλάδα, να στέκουν υπέρ της επιβολής πλαφόν στην τιμή του φυσικού αερίου ανεξαρτήτως χώρας προέλευσης. Ορισμένα εκ των υπόλοιπων κρατών-μελών, μεταξύ των οποίων και η Γερμανία, υποστηρίζουν ότι δεν πρέπει να υπάρξει ενιαίο πλαφόν αλλά ευελιξία ώστε το κάθε κράτος-μέλος να αποφασίζει το ίδιο ως προς το ύψος του πλαφόν ή των επιδοτήσεων στην τιμή του φυσικού αερίου.
Για την ακρίβεια, η υπόθεση αφορά και πάλι τη Γερμανία, η οποία ανακοίνωσε πρόσφατα μέτρα ανακούφισης των καταναλωτών φυσικού αερίου τα οποία θα χρηματοδοτηθούν από ταμείο ύψους έως και 200 δισ. ευρώ. Πρόκειται για μία δυνατότητα την οποία, ευλόγως, άλλες χώρες της ΕΕ δεν έχουν και η οποία, ως εκ τούτου προκαλεί δυσφορία μεταξύ αυτών.
«Είναι αδιανόητο αυτή τη στιγμή να μην υπάρχει ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και να υπάρχουν χώρες οι οποίες ακολουθούν μία αυτόνομη πολιτική στήριξης των δικών τους κοινωνιών, μόνο και μόνο επειδή έχουν την οικονομική και δημοσιονομική δυνατότητα να το πράττουν. Η Ευρώπη πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να επιδείξει την απαραίτητη ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, όταν βρίσκεται αντιμέτωπη με μία υπαρξιακή οικονομική κρίση», υποστήριξε πρόσφατα ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.
Υπ’ αυτό το πρίσμα, είναι σαφές ότι όσο συνεχίζονται η πολιτική της κατά μόνας αντιμετώπισης των επιπτώσεων της ενεργειακής κρίσης εκ μέρους κρατών-μελών και η απουσία λήψης συλλογικών μέτρων εκ μέρους της ΕΕ, το ενδεχόμενο παρεκκλίσεων από τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας θα καθίσταται ισχυρότερο, τουλάχιστον για ορισμένα εκ των κρατών-μελών της ΕΕ.
Είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστική δε η «επίθεση» που δέχθηκε η Γερμανία, ως προς αυτό το ζήτημα, από τον απερχόμενο πρωθυπουργό της Ιταλίας Μάριο Ντράγκι.
«Δεν μπορούμε να χωριζόμαστε ανάλογα με τον ελεύθερο δημοσιονομικό χώρο που έχουμε, χρειαζόμαστε αλληλεγγύη», δήλωσε ο κ. Ντράγκι το βράδυ της Πέμπτης, σύμφωνα με το ιταλικό πρακτορείο ANSA.
«Κανένα κράτος-μέλος της Ε.Ε. δεν μπορεί να προσφέρει αποτελεσματικές λύσεις μακροπρόθεσμα ακολουθώντας μοναχικό δρόμο, αν δεν έχουμε μια κοινή στρατηγική, ακόμα και αυτά που φαίνονται λιγότερο ευάλωτα από οικονομική σκοπιά», σημείωσε.
Ένα παρεπόμενο δε αυτής της υπόθεσης είναι και η οργή που έχει προκαλέσει σε σειρά κρατών-μελών της ΕΕ η έως τώρα στάση της Κομισιόν στο ενεργειακό ζήτημα, καθώς πέραν της μακράς καθυστέρησης, πολλών μηνών, στην κατάθεση προτάσεων για την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης (η ελληνική πρόταση κατατέθηκε εφέτος την Άνοιξη), τελικώς επέλεξε να αγνοήσει τις 15 χώρες που συντάχθηκαν με αυτήν, «ευνοώντας» καταφανώς τη Γερμανία.
Έτσι, όμως, είναι που στεριώνει ο ευρωσκεπτικισμός...