Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Το σοκ με το οποίο υποδέχθηκε η Ευρώπη τον «αποκλεισμό» της από τις συζητήσεις για την ειρήνευση και το μέλλον της Ουκρανίας, οι οποίες, κατά τα φαινόμενα, θα διεξαχθούν ερήμην και της ιδίας, από τις ΗΠΑ και τη Ρωσία, διαδέχθηκε η συνειδητοποίηση της ύπαρξης ακόμη μίας νέας τάξης πραγμάτων. Στην Ευρώπη και διεθνώς.
Πρόκειται για το τέλος της Pax Americana; Αφορά στην βίαιη αφύπνιση της Γηραιάς Ηπείρου στην ανάγκη του επανεξοπλισμού της; Έχει να κάνει με την συνειδητοποίηση ότι η «ορθή πλευρά της ιστορίας» πρέπει να είναι σε θέση να υποστηριχτεί και έμπρακτα;
Όποια κι αν είναι η έκφρασή της, το βέβαιον είναι ότι κατέλαβε την Ευρώπη εξαπίνης -παρά τα μυριάδες προαγγελτικά μηνύματα που υπήρξαν- και ότι είναι απότοκο της εκ νέου επικράτησης του πλέον αρχέγονου και συνάμα πρωτόγονου δόγματος: του «νόμου του ισχυροτέρου».
Ακόμη και η επιστολή με την οποία οι ΗΠΑ εμφανίζονται να ζητούν από τα κράτη-μέλη της ΕΕ καταλόγους με τα στρατεύματα και τον οπλισμό που δύνανται να διαθέσουν ως μέρος των εγγυήσεων ασφαλείας για τον τερματισμό του πολέμου της Ουκρανίας με τη Ρωσία, συνιστά εμπαιγμό και έμπρακτη αμφισβήτηση της ικανότητάς τους να διαδραματίσουν έστω και τον ελάχιστο ουσιαστικό ρόλο σε εμπόλεμες συρράξεις. Εξ ου και ο αποκλεισμός τους από τις διαπραγματεύσεις για την ειρήνευση στην Ουκρανία, ως [αμελητέας ποσότητος].
Η εκ νέου ανάδυση του «νόμου του ισχυροτέρου» ως κυρίαρχου ιδεολογήματος, ωστόσο, με την κατάλυση του διεθνούς δικαίου ως σημείου αναφοράς και την προφανή στήριξη που τούτη η διαδικασία συνεπάγεται για τις κάθε λογής αναθεωρητικές δυνάμεις, από τον Πούτιν έως τον Ερντογάν, μας οδηγεί ευθέως και στον νόμο της «ζούγκλας».
Πρόκειται για ένα φαινόμενο που εκδηλώνεται ταυτόχρονα, από τις ΗΠΑ, όπου ο Ντ. Τραμπ, ως νέος Ναπολέων Βοναπάρτης εκτιμά ότι αυτός που σώζει τη χώρα του δεν παραβιάζει κανένα νόμο, ερχόμενος έτσι σε αντιπαράθεση όχι μόνον με την αμερικανική δικαιοσύνη αλλά και όλες εκείνες τις «δικλείδες ασφαλείας» που διαφυλάσσουν την συνταγματική τάξη και την δημοκρατία, έως την ΕΕ και βεβαίως την πατρίδα μας, με την πρόδηλη αμφισβήτηση του θεσμού του κοινοβουλευτισμού, της δικαιοσύνης και άλλων πυλώνων του πολιτεύματος.
Αναγνωρίζοντας αυτήν την διαδικασία, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, υποστήριξε με συνέντευξή του στην «Καθημερινή», ότι «...η χώρα μας έχει ανάγκη από αλήθεια και σοβαρότητα. Γιατί η αμφισβήτηση των θεσμών -από τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δικαιοσύνη μέχρι και τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας- κρύβει κινδύνους. Καταργεί κανόνες και όρια, οδηγώντας στην κοινωνική "ζούγκλα". Και ξέρουμε καλά ότι εκεί αδικούνται πρώτοι οι πιο αδύναμοι, καθώς επικρατεί ο νόμος του ισχυρότερου».
Ακριβώς το ίδιο σκεπτικό, ωστόσο, ταιριάζει «γάντι» και σε όσα διαδραματίζονται στην Ευρώπη αναφορικά με τη σύρραξη στην Ουκρανία αλλά και την αμυντική ασφάλεια της Γηραιάς Ηπείρου. Σε αμφότερες δε τις περιπτώσεις, τόσο στην ευρωπαϊκή όσο και σε αυτήν που αφορά ειδικά στην πατρίδα μας αν και αναγνωρίζεται το φαινόμενο, παραγνωρίζονται τα -καθ’ όλα προφανή- αίτιά του, η ευθύνη δημιουργίας των οποίων είναι επίσης γνωστή.
Εάν, όντως, λοιπόν, επιθυμούμε να αποφύγουμε αυτήν τη «ζούγκλα», είτε την «κοινωνική» στην οποία αναφέρεται ο φίλτατος κ. Μητσοτάκης στην Ελλάδα, είτε την ευρύτερη που αφορά στην αμυντική ασφάλεια της ΕΕ και βεβαίως της πατρίδας μας από το κάθε είδος αναθεωρητισμού, τα «μαθήματα» πρέπει να αντληθούν τώρα. Όσο είναι ακόμη καιρός.
* Ο τίτλος είναι δάνειο από το ομώνυμο βιβλίο του Γιώργου Καραμπελιά, (Εκδόσεις Πολιτιστική Επανάσταση, 1975)